Abstract

Nowadays robustness of supply chains, i.e. their ability to cope with external and internal disruptions and disturbances, gains more and more importance. The paper puts the topic into a broader scope, i.e. it also highlights the concept of robustness in other disciplines (especially in biology) and at the different levels of manufacturing. The main risks of supply chain operations together with some fundamental risk mitigation strategies are summarized. Measures of structural and operational robustness of supply chains are introduced, and the concept of a framework for evaluating supply chains robustness, complexity and efficiency is described in short. Challenges and opportunities related to the increase of robustness are outlined in the paper, with special emphasis on those which arise in the cyber-physical era.

نمونه ترجمه مقاله:

1. مقدمه

استحکام به یک نیاز اساسی در هر سطحی از سلسله مراتب تولید، از سطح فرایند/دستگاه در سیستم و سطوح سازمان گرفته تا سطح زنجیره های تامین و شبکه ها، تبدیل شده است. پیش از تمرکز بر مسائل مرتبط با زنجیره های تامین، در بخش 2 به بررسی مفهوم استحکام در زیست شناسی و در حوزه های مختلف تولید پرداخته ایم. انواع خطرات اصلی زنجیره های تامین و راهبردهای کاهش برخی خطرات اصلی بطور خلاصه در بخش 3 بیان شده است. علاوه براین، استحکام عملیاتی و ساختاری زنجیره های تامین همراه با اندازه گیری کمی شان مطرح شده است. مفهوم یک چارچوب برای ارزیابی، پیچیدگی و کارایی استحکام زنجیره های تامین به منظور ایجاد تبادل بین این جنبه های مختلف در بخش 4 بطورکلی مطرح شده است. چالش ها و فرصت هایی که فضای فیزیکی سایبری برای استحکام زنجیره های تامین به ارمغن آورده است در بخش 5 بطور خلاصه بیان شده است. در آخر، نتیجه گیری ها در بخش 6 آمده است.

2. مفهوم استحکام

مفهوم استحکام را در رشته های مختلف مانند زیست شناسی، اقتصاد، معماری، علم کامپیوتر، سیستم ها و علم کنترل، و -بطور طبیعی- در ریاضی (مثلا بهینه سازی استحکام) می توان یافت.

2.1. استحکام در زیست شناسی

در استحکام بیولوژیکی آمده است: “استحکام سرمایه ای است که به سیستم این امکان را می دهد تا کارکردهایش را در برابر اختلالات داخلی و خارجی حفظ کند” [1،2]. “برای بحث کردن در مورد استحکام باید سیستم، کارکرد و اختلالات را تعریف کنیم. همچنین باید بدانیم که استحکام، به جای حالت و چگونگی یک سیستم با حفظ کارکردهای آن مرتبط است که این امر، استحکام را از ثبات و پایداری متمایز می کند” [2]. استحکام بیولوژیکی را -بر اساس نوع اختلال- می توان به عنوان جهشی، محیطی، بازترکیبی، رفتاری و غیره طبقه بندی کرد.

گفته شده است که استحکام، یک ویژگی اصلی سیستم های پیچیده تکاملی است و تکامل موجب افزایش استحکام ارگانیسم ها می شود، مثلا با افزایش پیچیدگی آنها از طریق افزایش پی درپی سیستم های تنظیمی. تبادل بین استحکام، شکنندگی، عملکرد و نیازهای منبع را می توان در سیستم های بیولوژیکی در سطوح مختلف مشاهده کرد. به عنوان مثال، باکتری باید بتواند سریعتر و بدون بازخورد منفی شنا کند اما این امر موجب کاهش دقت باکتری در پیگیری گرادیان غلظت می شود: استفاده از بازخورد منفی موجب بهبود توانایی باکتری برای پیگیری گرادیان می شود که به قیمت کاهش سرعت شنا تمام می شود [1].

در زیست شناسی، راه حل های زیر برای اطمینان از استحکام یک سیستم مشخص شده است [1]: