پرسشنامه سازگاری اجتماعی دانش آموزان (سینها و سینگ؛1993)
پرسشنامه سازگاری اجتماعی دانش آموزان در سال 1993 توسط سینها و سینگ به منظور تعیین سازگاری اجتماعی، هیجانی و تحصیلی دانش آموزان ساخته شده است. در ایران قدسی احقر فرم 55 سوالی این مقیاس را در نمونه 3000 نفری از دانش آموزان مقاطع مختلف تحصیلی مورد بررسی قرار داده است . پرسشنامه حاضر 55 گویه دارد و نمره گذاری آن به صورت صفر و یک می باشد.
تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :
سازگاری اجتماعی: سازگاری اجتماعی یکی از ابعاد اجتماعی شدن است. برخی از صاحبنظران سازگاری اجتماعی را متعارف با مهارت اجتماعی میدانند. اسلاموسکی و دان (منبع: …). سازگاری و مهارت اجتماعی را فرایندی میدانند که فرد را قادر میسازد تا رفتار دیگران را درک و پیشبینی کند، رفتار خود را کنترل کند و تعاملهای اجتماعی خود را به شکل سازش یافتههای تنظیم نماید.
تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه
در این پژوهش منظور پرسشنامه استاندارد سازگاری اجتماعی نمرهاي است كه کارکنان به سوالات 55 سوال پرسشنامة سازگاری اجتماعی میدهند
مولفه های پرسشنامه :
مولفه های پرسشنامه |
منابع | سوالات |
سازگاری اجتماعی | (سینها و سینگ؛1993) |
1-55 |
سازگاری هیجانی |
(سینها و سینگ؛1993) | 1-55 |
سازگاری تحصیلی | (سینها و سینگ؛1993) |
1-55 |
سازگاری اجتماعی:
گوداشتاین و لانیون (۱۹۹۵) سازگاری را فرایند پیوسته ای تعریف کرده اند که در آن، تجارب یادگیری اجتماعی شخص، باعث ایجاد نیازهای روانی او می گردد و نیز امکان کسب توانایی و مهارت هایی را فراهم می سازد که از آن طریق می توان به ارضای نیازها پرداخت.شافر و شوبن (۱۹۷۲ ) معتقدند که سازگاری تمایل ارگانیزم برای تغییر فعالیت خود در راستای انطباق با محیط است که در واقع پاسخی به تغییرات محیط پیرامون میباشد.
این ویژگی تعامل و سازگاری فرد با دیگر افراد و ساختارهای ارزشی در واقع مهارت اجتماعی است که تعامل پیوندها و مناسبات او را با دیگران و جنبه های ارزشی جامعهای که در آن زندگی میکند را تأمین میکندبا توجه به این تعریف باید تمایزی بین سازگاری فیزیولوژیکی و سازگاری اجتماعی قایل شد. زیرا اگر ارضای نیازهای فیزیولوژیک زندگی برای موجود غیرممکن شود بقای موجود زنده به خطر میافتد. ولی سازگاری اجتماعی برعکس نیازهای فیزیولوژیک در صور ت برآورده نشدن آسیبی به بقای موجود زنده از نظر زیستی نمی رساند اما رفتارهای او را غیرانطباقی می کند(خدایاری فرد،۱۳۸۵).