پرسشنامه اضطراب کتل

پرسشنامه اضطراب کتل عامل عمومی اضطراب (24U.I) از راه تحلیل عوامل به منزلۀ عاملی متفاومت شناخته شده است و بر اساس داشتن نمره های بالا در آزمون های عینی تنش ، تحریک پذیری ، فقدان اعتماد به خود ، اجتناب از قبول خطر، لرزش و علائم روان – تنی متعدد ، متمایز می شود . در روان آزردگانی که نمرۀ بالائی در23 U.Iبه دست می آورند معمولاً گرایش به نمرات بالا در 24U.I نیز مشاهده می شود . بالعکس ، غیر روان آزردگان ، در موقعیت هائی که برانگیزانندۀ اضطراب اند ، می توانند نمرۀ بسیار بالائی در عامل عمومی اضطراب داشته باشند . بدین ترتیب نباید اضطراب و روان آزردگی را مشتبه ساخت .

همبستگی ها و عاملی کردن نمره های به دست آمده، نشان داده اندکه اکثر این ساخت های شخصیت یعنی :

O  (گرایش به گنهکاری)

Q4 ( تنش ارگی )

(-)Q3 (فقدان توحید یافتگی )

(-)C( ضعف من)

L (ناایمنی پارانویائی)

و با درجۀ کمتر(-) H(کمروئی) ، به صورت یک عامل مرتبۀ دوم به یکدیگر وابسته اند . این امر بدین معناست که یک عامل وسیع و منحصر به فرد اضطراب از راه پرسشنامه ها و همچنین تست های عینی آزمایشگاهی ، مشهود می گردد. اما بیان این حالت از خلال پرسشنامه ها، این نکته را نیز نشان می دهد که این اضطراب مشترک را می توان به پنج سرچشمه یا اشکال متمایز تظاهرات نسبت داد . افزون بر آن ، واقعیت وحدت ساختاری این پنج سرچشمه را می توان از طریق :

1- همبستگی کامل بین مجموع پنج عامل یاد شده درتست16 عاملی شخصیت و عامل 24U.I مجموعۀ O-A

2- تغییر همزمان این پنج عامل بر اثرسن ،

3- تغییر همزمان این پنج عامل در موقعیت های تجربی ،

4- وجود همبستگی های مشابه باضوابط روانی و حرفه ای ،

نشان داد.

در نتیجه مقیاس اضطراب ، از راه گرد آوری مواد این پنج عامل و ضرائب به دست آمده برای آنها ،و به منظور تعیین این عامل مرتبۀ دوم اضطراب ، به شکل عامل واحدی در آمده و ساخته شده است.

همین امر موجب شده است که یک تست استاندارد شدۀ مرجع برای اندازه گیری اضطراب فراهم آید ، تستی که به درستی بر مبنای واحدهای کنشی مأخوذ از یافته های بالینی است .