پرسشنامه اضطراب حالتی-رقابتی (CSAI-2)
پرسشنامه اضطراب حالتی-رقابتی توسط مارتنز و همکاران (1990) برای ارزیابی اضطراب مورد استفاده قرار گرفت. این سیاهه دارای 27 سؤال میباشد و به سه خرده مقیاس اضطراب شناختی، اضطراب جسمانی و اعتماد به نفس تقسیم میشود که هر کدام از خرده مقیاسها شامل 9 سؤال است. سوالات این پرسشنامه به صورت طیف چهار گزینهای لیکرت به شکل زیر نمره گذاری می شود: گزینه اصلاً=1 امتیاز، کم=2، متوسط=3 و گزینه خیلی زیاد=4 امتیاز.
سؤالات 1-4-7-10-13-16-19-22-25 مربوط به عامل شناختی،
سؤالات 2-5-8-11-14-17-20-23-26 مربوط به عامل جسمانی (به سؤال 14 به طور معکوس نمره داده میشود)
و سؤالات 3-6-9-12-15-18-21-24-27 مربوط به عامل اعتماد به نفس میباشد.
دامنه امتیازات براي هر زیر مقیاس بین 9 تا 36 است.
روایی همزمان، سازه و محتوایی این پرسشنامه طی مطالعات متعددی بسیار مطلوب گزارش شده است و ضریب پایایی هر یک از سه خرده مقیاس آن با استفاده از ضریب آلفاي کرونباخ طی پژوهش معین و همکاران(1392) براي اضطراب شناختی 81/.، اضطراب بدنی 83/. و اعتماد به نفس90/. به دست آمده است.
پرسشنامه استاندارد بسیاری از مردم در مراحل مختلفی از زندگی خود اضطراب را تجربه کرده‌اند. در واقع اضطراب واکنش بسیار عادی نسبت به رویدادهای استرس‌زای زندگی مانند تغییر محل زندگی، تغییر شغل یا مشکلات مالی است. با این وجود، اگر علایم استرس و اضطراب طولانی‌تر از رویدادهایی باشند که باعث ایجاد آن شده‌اند و در زندگی شخص نیز ایجاد اختلال کنند. بروز علایم استرس و اضطراب می‌توانند ناتوان‌کننده باشند، اما می‌توان آنها را با کمک مناسب از متخصص پزشکی تشخیص داد و مدیریت کرد. در این راستا تشخیص زودرس علایم استرس و اضطراب بسیار مهم است. در این مطلب، یازده مورد از علایم استرس و اضطراب و همچنین روش‌های کاهش اضطراب را شرح می‌دهیم.
1- نگرانی مفرط
یکی از شایع‌ترین علایم استرس و اضطراب، وجود نگرانی مفرط است. نگرانی مرتبط با استرس و اضطراب به رویدادهای ایجادکننده آن مربوط نیست و به طور طبیعی در پاسخ به شرایط عادی و روزمره رخ می‌دهند. با در نظر گرفتن معیارهای تشخیص علایم استرس و اضطراب فراگیر، این نوع نگرانی باید در بیشتر روزها و حداقل به مدت شش ماه رخ دهد و کنترل آن نیز دشوار باشد تا بتوان آن را از علائم اختلال به شمار آورد.
همچنین این نگرانی‌ها بسیار شدید هستند، و متمرکز شدن و انجام وظایف روزانه را نیز دشوار سازد. افراد زیر 65 سال بویژه آنهایی که مجرد هستند، وضعیت اقتصادی اجتماعی پائین‌تری دارند و دارای عوامل استرس‌زای زندگی هستند، بیشترین ریسک ابتلای به استرس و اضطراب فراگیر را دارند.
محصولات مرتبط
