پرسشنامه تشخیصی اختلالات خوردن(EDDS)

پرسشنامه تشخیصی اختلالات خوردن :  هدف: ارزیابی بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری را بر اساس ملاک های DSM-IV –
22 سوال

شیوه نمره گذاری

 پرسشنامه استاندارد مقیاس تشخیص اختلال خوردن، نشانه هاي اختلال خوردن را می سنجد. این ابزار توسط استیک و همکاران ساخته شد. این مقیاس شامل 3 زیرمقیاس است که براي آزمودن نشانه هاي اختلال کم اشتهایی عصبی، اختلال پراشتهایی عصبی و اختلال خوردن مفرط طراحی شده و تشخیص را براي این اختلالها در دو سطح بالینی و غیربالینی فراهم می کند. بنابراین امکان تفکیک هفت طبقه تشخیصی کم اشتهایی عصبی، پراشتهایی عصبی، خوردن مفرط، حد زیرآستانهاي کم اشتهایی عصبی، حد زیرآستانه اي پراشتهایی عصبی، حد زیرآستانه اي خوردن مفرط و بدون تشخیص را فراهم می کند.

نمره گذاري سؤالات 3 ،2 ،1 و 4 به صورت لیکرت و 8 امتیازي بین 7-0 است. این سؤالات نگرش فرد را در مورد تصویر بدنی وي می سنجد. نمرات بالاتر نشان دهنده نگرش ضعیفتر فرد به بدن خود است. سؤال 5 به صورت بله یا خیر پاسخ داده می شود. همچنین سؤالات 14 و 13 ،12 ،11 ،10 ،9 ،6 به صوت بله، خیر و نمیدانم پاسخ داده می شود. این سؤالات میزان فقدان کنترل فرد، زیاده روي در غذا خوردن و متعاقب آن، رفتارهاي اجتنابی فرد از اجتماع را می سنجد. سؤال 7 تعداد دفعات پرخوري را به طور متوسط در هفته در طول شش ماه گذشته بین 7-0 روز مورد پرسش قرار می دهد. سؤال 8 تعداد دفعات پرخوري را به طور متوسط در هفته در طول سه ماه گذشته بین 14-0 روز مورد پرسش قرار می دهد. سؤالات 17 ،16 ،15 و 18 میزان رفتارهاي جبرانی به صورت ایجاد استفراغ عمدي، استفاده از مسهل، حذف وعده هاي غذایی، روزه گرفتن و ورزش شدید را بین 14-0 بار در طول سه ماه گذشته مورد سؤال قرار می دهد. در سؤال 19 وزن برحسب کیلوگرم و در سؤال 20 قد برحسب متر مورد پرسش قرار میگیرد. سؤال 21 تعداد دفعات از دست دادن دوره هاي قاعدگی را در طول سه ماه گذشته بررسی میکند. سؤال 22 نیز مربوط به مصرف یا عدم مصرف قرصهاي جلوگیري از بارداري است که بهصورت بله یا خیر به این سؤال پاسخ داده میشود. نمرهگذاري این مقیاس میتواند با دست یا به شیوه کامپیوتري انجام شود. در اینجا از نمرهگذاري به شیوه کامپیوتري استفاده شده است. کدگذاري کامپیوتري یکی از هفت طبقه تشخیصی بیاشتهایی عصبی، پراشتهایی عصبی، خوردن مفرط، حد آستانه بیاشتهایی عصبی، حد آستانه پراشتهایی عصبی، حد آستانه خوردن مفرط و بدون تشخیص (بهنجار) را براي هر فرد مشخص میکند.

روایی و پایایی

 دانلود پرسشنامه این مقیاس داراي روایی ملاکی، پیشبین و همگراي قوي است. همچنین پایایی این ابزار بر اساس روش آزمون- بازآزمایی تأیید شده و همسانی درونی قابل پذیرشی دارد (استیس و همکاران، 2004). این مقیاس به خوبی با مصاحبه هاي روانپزشکی مانند مصاحبه ساختاریافته بالینی بر اساس (DSM- III- R (SCID  رقابت می کند و ضریب کاپاي آزمون- بازآزمایی براي تشخیص اختلال خوردن از 80/0 تا 90/0 است (پایک و همکاران، 2009). آلفاي کرونباخ در تحقیق واگنر(2011) 87/0براي نمونه با وزن نرمال و 83/0 براي نمونه داراي اضافه وزن گزارش شده است