پرسشنامه ترس از تصویر بدن لیتلتون و همکاران (2005) (BICI)
پرسشنامه ترس از تصویر بدن : ارزیابی ترس از تصویر ظاهر و اندام خود
این پرسشنامه در سال ۲۰۰۵ توسط لیتلتون[1] و همکاران طراحی شد. این آزمون حاوی ۱۹ پرسش است که هر پرسش دارای پنج گزینه است که از ۱ (هرگز) تا ۵ (همیشه) نمرهگذاری میشود.
نمره گذاری پرسشنامه
| هرگز | به ندرت | گاهی | اغلب | همیشه |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
تحلیل ( تفسیر) بر اساس میزان نمره پرسشنامه
پرسشنامه استاندارد بر اساس این روش از تحلیل شما نمرههای به دست آمده را جمع کرده و سپس بر اساس جدول زیر قضاوت کنید.توجه داشته باشید میزان امتیاز های زیر برای یک پرسشنامه است در صورتی که به طور مثال شما 10 پرسشنامه داشته باشید باید امتیاز های زیر را ضربدر 10 کنید.
مثال: حد پایین نمرات پرسشنامه به طریق زیر بدست آمده است
تعداد سوالات پرسشنامه * 1 = حد پایین نمره
| حد پایین نمره | حد متوسط نمرات | حد بالای نمرات |
| 19 | 57 | 95 |
امتیازات خود را از 19 عبارت فوق با یکدیگر جمع نمایید. حداقل امتیاز ممکن 19 و حداکثر 95 خواهد بود.
نمره بین 19 تا 38 :میزان ترس از تصویر ظاهر و اندام خود پایین است.
نمره بین 38 تا 57 : ترس از تصویر ظاهر و اندام خود متوسط است.
نمره بالاتر از 57 : ترس از تصویر ظاهر و اندام خود بالا است .
روایی و پایایی
روایی و پایایی مقاله مورد نظر تایید گردیده و 0.88 درصد تخمین زده شده است. در ایران بساکنژاد و غفاری ۱۳۸۶ روایی این آزمون را براساس همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ 95% گزارش کردند. انتظاری و علویزاده (1390)، نیز همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ این آزمون را 89% گزارش کردند.
[1] Littleton
تصویر بدنی (به انگلیسی: Body image) به معنی درک و احساسی ست که فرد از زیبایی و کشش جنسی بدن خودش دارد. عبارت تصویر بدنی اولین بار در کتاب ظاهر و تمثال بدن انسان نوشتهٔ پاول شیلدر، متخصص مغز و اعصاب اتریشی در سال ۱۹۳۵ عنوان شد.[۱] جامعهٔ انسانی در تمامی دوران‌ها جایگاه ویژه ای برای زیبایی بدن انسان قایل بوده‌است، اما دیدگاهی که فرد در مورد بدنش دارد ممکن است مطابق با استانداردهای جامعه نباشد.
مفهوم تصویر بدنی در بعضی از رشته‌ها از جمله روانشناسی، پزشکی، روان‌پزشکی، روانکاوی، فلسفه و مطالعات فرهنگی و فمینیستی و همچنین رسانه‌ها نیز استفاده میشود. در میان رسانه‌ها و این رشته‌ها تعریف مشترک و جامعی از تصویر بدنی وجود ندارد. اما می‌توان آن را به «شکلی که فرد بدن خودش را در آینه یا در ذهنش می‌بیند» تعریف کرد. این تصویر در واقع ترکیبی از خاطرات، تجربیات، مفروضات و مقایسات یک فرد از ظاهرش و نگرش کلی او نسبت به قد، شکل و وزنش است. همچنین تصور فردی هر شخصی از بدنش محصولی از ایده‌آل‌های کشت شده توسط رسانه‌های مختلف و ایده‌آل‌های فرهنگی ست.
محصولات مرتبط
