پرسشنامه خود کارآمدی عمومی (شرر و همکاران ؛1982)
پرسشنامه خودکارآمدی عمومی: شرر و همکاران(1982) معتقدند که نظریهی خود کارآمدی، الگویی از فرآیندهای شناختی برای سازش یافتگی میباشد و برای اولین بار مقیاسی جهت اندازهگیری این باور عمومی تحت عنوان مقیاس خود کارآمدی ساختند که اختصاص به موقعیت خاصی از رفتار ندارد. مقیاس خود کارآمدی عمومی شرر و همکاران دارای 17 گویه است. شرر و همکاران، بدون مشخص کردن عوامل و گویه های آنها معتقدند که این مقیاس سه جنبه از رفتار شامل میل به آغازگری رفتار، میل به گسترش تلاش برای کامل کردن تکلیف و مقاومت در رویارویی با موانع را اندازهگیری میکند.
تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :
خودکارآمدی عمومی: خود كارآمدي، توان سازندهای است كه بدان وسيله، مهارتهای شناختي، اجتماعي، عاطفي و رفتاري انسان براي تحقق اهداف مختلف، به گونهای اثربخش ساماندهي میشود. خود کارآمدی درك شده عاملي مهم براي انجام موفقیتآمیز عملكرد و مهارتهای اساسي لازم براي انجام آن است(واسیل و همکاران، 2011)
تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه
پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی عمومی: مجموع نمرهای است که آزمودنی از پرسشنامه خود کارآمدی کسب مینماید و نشاندهنده میزان خود کارآمدی کلی او هست.
مولفه های پرسشنامه :
مولفه |
منبع | سوالات |
پرسشنامه خودکارآمدی عمومی | (شرر و همکاران ؛1982) |
1-17 |
خودکارآمی عمومی
به عبارتی خودکارآمدی عبارتست از باور فرد، در این خصوص که توانایی انجام تکالیف را دارد یا خیر ( میلن ، شیرن ، اوریل ، 2000 ص 101 )خودکارآمدی با توجه به احساس تفکر و عمل انسانها متفاوت است. (بندورا 1997 ).
خودکارآمدی عموما در حوزه اختصاصی در نظرگرفته میشود ، بدین معنا فرد میتواند خود باوری نسبتاً محکمی در حیطهها و دامنههای مختلف یا موقعیتهای عملکردی خاصی داشته باشد. اما برخی از محققین یک مفهوم عمومی از خودکارآمدی متصور شدهاند.
این مفهوم به اعتماد کلی فرد به توانایی گذر از دامنه وسیعی از خواستها یا موقعیتهای جدید برمیگردد. خودکارآمدی عمومی بر پایه و اساس روشن شدن لیاقت و قابلیت فرد، برای کنارآمدن موثر با بسیاری از موقعیتهای تنشزا میباشد. (شوارزوشولز ، 2000 )
خودکارامدی
به اعتقاد بندورا (2001 ) خودکارآمدی مفهومی است که بواسطه آن تجربیات ، توانایی و تفکر افراد در یک مسیر ادغام میشود. خودکارآمدی و سایر نگرشهای انتظاری بطور مشترک دارای این واقعیت هستند که تمامی آنها، باورهایی در خصوص درک توانایی فردی است ، اما تفاوت آنها با خودکارآمدی در آن است که خودکارآمدی ادراک قابلیتهای فردی به منظور دستیابی به عملکردها و نتایج موقعیت دیگر از پیش تعیین شده میباشد ، بنابراین خودکارآمدی از بابت باورهای انتظاری متفاوت است.