پرسشنامه روابط ابژه ای (بل ؛1995)
12,000 تومان
پرسشنامه روابط ابژه ای توسط بل در سال 1995 طراحی و اعتباریابی شده است، این پرسشنامه شامل 45 سوال در 4 مولفه می باشند. پاسخ بر اساس طیف پنج درجه ای لیکرت می باشد، پرسشنامه چهار زیر مقیاس های بيگانگي، دلبستگي نا ايمن اجتنابي، خودميان بيني و بي كفايتي اجتماعي را مورد سنجش قرار می دهد. این پرسشنامه توسط شاکر (1397) اعتباریابی شده است.الفای کرونباخ به دست آمده78/0 می باشد.
پرسشنامه روابط ابژه ای (بل ؛1995)
پرسشنامه روابط ابژه ای توسط بل در سال 1995 طراحی و اعتباریابی شده است، این پرسشنامه شامل 45 سوال در 4 مولفه می باشند. پاسخ بر اساس طیف پنج درجه ای لیکرت می باشد، پرسشنامه چهار زیر مقیاس های بيگانگي، دلبستگي نا ايمن اجتنابي، خودميان بيني و بي كفايتي اجتماعي را مورد سنجش قرار می دهد. این پرسشنامه توسط شاکر (1397) اعتباریابی شده است.الفای کرونباخ به دست آمده78/0 می باشد.
تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :
پرسشنامه استاندارد روابط ابژه ای: روابط ابژه بر درونی سازی ، ساختار سازی و دوباره فعال شدن قدیمی ترین رابطه با ابژه دوتایی در فضای بالینی(انتقال و انتقال متقابل) تعریف می شود(هنرپروران،1395). نظریات روابط ابژه ای را می توان پیامد نظريه سائق فروید دانست (فیست و نیست، ۱۳۸۴). از آنجا که در متون مختلف و توسط نظریه پردازان متعدد این حوزه، اصطلاح روابط با ابژه، به گونه های مختلفی تعریف شده است، تعریف دقیق و جامع آن دشوار است (شاکر، 1397).
تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه
در این پژوهش منظور روابط ابژه ای نمرهاي است كه کارکنان به سوالات 45سوال پرسشنامة روابط ابژه ای میدهند .
مولفه های پرسشنامه :
|
مولفه های پرسشنامه |
منابع |
سوالات |
|
بيگانگي |
(بل ؛1995) | 1-45 |
| دلبستگي نا ايمن اجتنابي | (بل ؛1995) |
1-45 |
|
خودميان بيني |
(بل ؛1995) | 1-45 |
| بي كفايتي اجتماعي | (بل ؛1995) |
1-45 |
روابط ابژه ای
اما در یک تعریف ساده ، می توان گفت که منظور از روابط با ابژه، روابط بین شخصی است که بر ارتباط میان فرد با ” خویشتن” با دیگران یا ” ایژه ” دلالت دارد. در میان تعاریف مختلف از روابط با ابژه، تعریفی که گرینبرگ و میچل (۱۹۸۳) ارائه می دهند، بدین شرح است که روابط با ابژه، در برگیرنده کنش های متقابل (تعاملات) شخص با افراد درونی و بیرونی (واقعی با تصوری) و همچنین روابط میان دنیای ابژه ای درونی و بیرونی آنهاست.
براساس این تعریف ارتباط فرد با دنیای بیرونی یکی از کارکردهای روابط با ابژه است که در کنار انواع تظاهرات شناختی و عاطفی برخاسته از این ارتباط، موجب شکل گیری و توسعه پیوند میان فرد و دیگران می گردد. با توجه به این نکته که تظاهرات مذکور جنبه درونی یا ذهنی داشته به شکل قابل توجهی نحوه تعامل فرد با دیگران را متاثر می کند(شاکر، 1397).
محصولات مرتبط
