پرسشنامه نوع دیگری ازکارآفرینی، کارآفرینی درون سازمان ­ها است که به کارآفرینی سازمانی معروف است.کارآفرینان سازمانی، فعالیت های کارآفرینانه را در درون سازمان ­های بزرگ هدایت می­ کنند و راه ایجاد و تشکیل  واحدهای فرعی سازمانی و مستقل را برای ارائه محصولات وخدمات نوین مهیا می­ کنند و شرکت­ ها را به سوی رشد و سود آوری سوق می دهند.

انواع کارآفرینی سازمانی

پنج شیوه عمده کارآفرینی سازمانی وجود دارد که هرکدام دارای استراتژی کارآفرینی خاص خود است. این شیوه ها عبارتند از:

۱-کارآفرینی اداری:

این شیوه تقریبا مشابه تحقیق و توسعه سنتی است که در آن شرکت برای تشویق نوآوری و توسعه ابداعات، اقدام به تعریف پروژه­ های R&D و هدایت آنها می­ کند. در این رویکرد افراد واحد تحقیق و توسعه قسمتی از فرایند نوآوری را اجرا کرده، بقیه فرایند توسط سایر واحد سازمان­ ها (بازاریابی، تولید و مالی) انجام می­ شود.

۲-کارآفرینی اکتسابی:

دراین شیوه، مدیران شرکت به دنبال فرصت­ های کارآفرینی برون سازمانی هستند و برای دستیابی به کارآفرینی به جای توسعه ایده­ ها در درون سازمان، اقدام به خرید شرکت هایی می کنند که دارای دانش اختصاصی یا محصولات مطلوب هستند. علاوه برخرید اینگونه شرکت ­ها، ادغام، سرمایه­ گذاری مشترک و دریافت لیسانس از دیگر راه ­های استفاده از منبع نوآوری این شرکت­ ها است.

۳-کارآفرینی تقلیدی:

کارآفرینی تقلیدی به معنای گرفتن ایده از مبدا آن و تبدیل ایده به محصول یا خدمت با ارزشی برای مشتری است، بدین وسیله ایده های خلاق دیگران ربوده می شود و توسعه و تجاری سازی آنها توسط سازمان صورت می پذیرد. بدیهی است ایده، دارای ارزش پولی است لیکن برخی شرکت­ ها برای دستیابی به آن به جاسوسی صنعتی متوسل می­ شوند و موازین اخلاقی درکسب وکار را رعایت نمی­ کنند.

۴-کارآفرینی انکوباتیو:

دستیابی به ایده از هر منبعی که باشد، چه درون سازمانی، چه از راه خرید و یا تقلید ایده، در مرحله بعد می بایست ایده را توسعه داد و برای تجاری سازی آن اقدام کرد که در این مرحله معمولا سرمایه، سازمان وگروه خاص مورد نیاز است تا نمونه های اولیه را ساخته و آزمایش کنند. برای این کارگروه­ های پروژه با برنامه های اجرایی قوی تجهیز می شوند و از آنها انتظار می رود تا یک ایده را پرورش داده و یک محصول تجاری بسازند. در این شیوه معمولا پروژه های محدودی موفق هستند و گروه­ های پروژه به ندرت مسئول شکست هستند و معمولا برای موفقیت نیز پاداشی نمی­ گیرند.

۵-کارآفرینی فرصت گرا:

در این شیوه به گروه پروژه آزادی عمل بیشتری داده می شود تا بتوانند فرصت های درون سازمانی و برون سازمانی را راحت تر پیگیری کنند. کنترل های رسمی سلسله مراتبی از گروه پروژه برداشته شده و محیط کاری آنها به صورت نیمه مستقل اداره می شود. آنان خود اقدامات، تصمیمات و بودجه خود را مدیریت می­ کنند و سعی در به نتیجه رساندن پروژه های شان می­ کنند.