پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی بی اسچک و همکاران(1996)

پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی  برای بررسی خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان از پرسشنامه خودکارآمدی بی اسچک و همکاران(1996) استفاده شد. پرسشنامه دارای 48 گویه و از چهار خرده مقیاس (توانایی انجام دادن وظایف اولیه پژوهش، توانایی اجرایی پژوهش، توانایی تحلیل و ارائه نتابج، توانایی همکاری در اجرای پژوهش) تشکیل شده است. این پرسشنامه توسط کارشکی و بهمن آبادی(1392) اعتبارسنجی شده است.

تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :

پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی پژوهشی: خودکارآمدی باور به توانایی فرد برای انجام اقدامات مورد نیاز برای موفقیت در وظیفه اش می باشد که به عنوان یکی از قوی ترین پیش بینی کننده های عملکرد در حوزه های مختلف ورزشی، تحصیلی، کسب و کار، آموزش و پرورش و .. مبدل شده است(ولترس، 2003)، همچنین به عنوان یک منبع انرژی که افراد را در کسب دانش جدید و توسعه مهارت ها برای یک زندگی بهتر کمک می کند معرفی شده است(یازیسی و همکاران، 2011).

خودکارآمدن بودن نیز به معنی توجه به علایق فردی، گوش دادن به خود، آگاه بودن از محدودیت ها و نقاط ضعف خود، درک توانمندی ها و مسائلی از این قبیل می باشد(مگ نانو و همکاران، 2014). با توجه به این، ادراک خودکارآمدی می تواند در رفتار فرد به راحتی جلوه گر شود، چرا که یک فرد با اعتماد به نفس بالا با انگیزه تر جهت اثربخشی فعالیت ها خود تلاش می کند. در نتیجه سطوح بالایی از خودکارآمدی می تواند برای انگیزه سودمند باشد(قنبری و سلطانزاده، 1394).

در این بین خودکارآمدی پژوهشی مفهومی است که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است و با استفاده از آن، می توان میزان آمادگی افراد در رابطه با فعالیت های پژوهشی را مورد سنجش قرار داد(رضاییان و همکاران، 1394). بر این اساس می توان بیان کرد که خودکارآمدی پژوهشی میزان اعتماد افراد به توانایی شان در انجام فعالیت های مختلف پژوهشی می باشد(کارشکی و بهمن ابادی، 1392).

تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه

خودکارآمدی پژوهشی: بر اساس سوالات پرسشنامه استاندارد بی اسچک و همکاران(1996) سنجیده خواهد شد.

مولفه های پرسشنامه :