Abstract

This study aims to examine the effect of the combination of corporate environmental strategy, top management commitment, and environmental uncertainty, with a focus on the role of environmental management accounting (EMA), on corporate environmental performance. Using an online survey, we collect the sample data of 107 responses in ISO 14001 certified companies listed on the Indonesia Stock Exchange.

The empirical evidence shows that there is a positive and significant influence between those organizational resources (corporate environmental strategy, top management commitment, and environmental uncertainty) on the use of EMA, which in turn can improve the environmental performance of companies. These findings indicate that EMA is a useful and important tool for providing information to achieve superior corporate environmental performance in Indonesian firms and the findings also suit for companies operating in other countries in terms of developing capabilities with regards to perceived environmental uncertainty to be able to manage EMA tools and, as a consequence, to improve organizational environmental performance.

نمونه ترجمه مقاله:

1. مقدمه

ارزش حسابداری زیست محیطی در جستجو برای سازمان های پایدار در حال افزایش است (کرایست و بوریت، 2015؛  شالتگر و سیوتورا، 2012؛ شالتگر و لودک-فرند[1]، 2013). دلیل این امر، فشار سهامداران به مدیران بر تمرکز بیشتر بر مسائل زیست محیطی و ارزیابی عملکرد زیست محیطی است (بنت و همکاران، 2003؛  بوریت و شالتگر، 2010؛ رودریگو و همکاران[2]، 2013). به منظور دستیابی به مدیریت زیست محیطی سازمانی بهتر، اجرای استراتژی های محیطی و استفاده از حسابداری مدیریت زیست محیطی برای بسیاری از شرکت ها جزء مزایای رقابتی اصلی بر شمرده می شود (بوریت ، 2005؛ گاناراتنه و لی، 2015؛ لیسی، 2015 واگنر و شالتگر[3]، 2004). در این مقاله، حسابداری زيست محيطی به عنوان مدیریت اطلاعات مالی، ملموس و کیفی درباره اثرات زیست محیطی و عواقب مالی فعالیت های اقتصادی مرتبط با محيط زيست در نظر گرفته می شود. اطلاعاتی که از تصمیم گیری های داخلی و خارجی، گزارش دهی و پاسخگویی پشتیبانی می کنند (شالتگر و همکاران، 2003).

یک سازمان سازگار با محيط زيست عمدتاً متکی بر تعهد مدیریت ارشد است، که در نهایت می تواند منجر به کسب مزیت رقابتی بهبود یافته شود (اسپنسر و همکاران، 2013؛ پورتر و ون در لنده، 1995). فرآیند ها با سمت و سوی عملکرد زیست محیطی در سطح جهانی نیازمند مشارکت منابع شرکتی هستند که شامل تعهد مدیریت ارشد، یک فرایند برنامه ریزی شده که قادر به ادغام استراتژی شرکتی با مسائل زیست محیطی می باشد و استفاده از حسابداری مديريت زيست محيطی است. با این حال، تا به امروز، آزمایش تجربی این روابط گسترده نبوده و واقعیت اقتصاد های نوظهور همانند اندونزی در نظر گرفته نشده است. با این حال، ادبیات نشان می دهد که جهت درک بهتر وضعیت اندونزی از نظر مفاهیم و شیوه های مرتبط با پایداری تحقیقات بیشتر مورد نیاز است (چاپل و مون[4]، 2005).

این تحقیق به دلیل فقدان شواهد تجربی موجود درباره محصولات پاک تر می باشد؛ یعنی، آیا استفاده از حسابداری مدیریت زيست محيطی قابلیت بهبود عملکرد زیست محیطی شرکت ها را دارد یا خیر؟ (جاچ، 2006؛ شالتگر و