پرسشنامه رفتارهای پرخطر(مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی)
پرسشنامه رفتارهای پرخطر : با بررسی ابزارهاي معتبر و مطرح در حوزه خطرپذیری همچون پرسشنامه خطرپذیری نوجوانان (ARQ، گالونه، مور، موس و بوید: 2000) و پرسشنامه سیستم کنترل رفتار پرخطر جوانان (YRBSS) و با در نظرگرفتن شرايط فرهنگي و محدوديتهاي اجتماعي جامعه ايران، مقياس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (IARS) ساخته شد. مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (زاده محمدي و احمدآبادی، 1387) شامل 38 گویه برای سنجش آسیبپذیری نوجوانان در مقابل 7 دسته رفتارهای پرخطر از قبيل خشونت، سیگارکشیدن، مصرف مواد مخدر، مصرف الکل، رابطه و رفتار جنسی و گرايش به جنس مخالف است که پاسخگویان موافقت یا مخالفت خود را با این گویهها در یک مقیاس5 گزینهای از کاملا موافق(=5) تا کاملا مخالف (=1) بیان میکنند. اعتبار مقياس خطرپذیری نوجوانان ایرانی(IARS) بهروش همسازی درونی و با کمک آلفای کرونباخ و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و روش تحلیل مولفههای اصلی مورد بررسی قرار گرفته است.
روایی
پرسشنامه استاندارد روایی سازه IARS از طریق تحلیل عاملی اکتشافی انجام پذیرفت. برای ارزیابی مناسب بودن اندازه نمونه (1204 نفر) از آزمون کفایت نمونهگیری کایزر- مایر- اولکین و آزمون کرویت بارتلت استفاده شد. آزمون[1]KMO برابر با 952/0 و در سطح بسیار مطلوب و رضایت بخش بود و آزمون کرویت بارتلت[2] از نظر آماری معنادار بود (001/0= P، 703= df, 21/26191 = 2χ). برای تحلیل عاملهای مقیاس از روش تحلیل مولفههای اصلی و چرخش واریماکس استفاده شد. نتایج تحلیل مولفههای اصلی بیان میکند که IARS یک مقیاس چندبعدی است که عامل یکم با نام خردهمقیاس مصرف مواد مخدر بالاترین سهم (%9/13) را در تبیین واریانس این مقیاس بر عهده دارد؛ همچنین نتایج حاکی از آن است که میزان اعتبار IARS و خردهمقیاسهای آن در سطح مناسب و مطلوبی است، بهطوری که میزان آلفای کرونباخ برای مقیاس کلی 941/0، رانندگی خطرناک 746/0، خشونت 784/0، سیگار کشیدن 931/0، مصرف مواد مخدر 901/0، مصرف الکل 909/0، رابطه و رفتار جنسي 876/0 و دوستی با جنس مخالف 835/0 بدست آمده است.
[1] Kaiser-Mayer-Oklin measure of sampling adequacy
[2] Bartlett Test of sphericity