پرسشنامه ادراک برابری سازمانی استرون (1375)
پرسشنامه ادراک برابری سازمانی : پرسشنامه ادراک برابری سازمانی توسط استرون (1375) ساخته شده که شامل 20 سؤال می باشد. این پرسشنامه توسط نریمانی در سال 1391 مورد بهرهبرداری قرار گرفته است.
پرسشنامه استاندارد مقیاس پاسخگویی پرسشنامه 5 گزینهای و از نوع طیف لیکرت است که گزینههای آن به ترتيب کاملا موافقم، موافقم، تاحدودی موافقم، کاملا مخالفم، مخالفم میباشد.
در جدول زیر، ابعاد پرسشنامه ادراک برابری و شماره سوالات مربوط به آنها آورده شده است.
ردیف | ابعاد ادراک برابری سازمانی | سؤالات |
1 | حقوق | 1-5 |
2 | کار و محیط کاری | 6-10 |
3 | احترام و توجه سازماني | 11-14 |
4 | عدالت رویهای | 15-20 |
روایی و پایایی
استرون (1375)، روايي پرسشنامه را مناسب و قابل قبول و پایایی آن را 83/0 ذکر کرده است.
دانلود پرسشنامه چارچوب مفهومی عدالت از نظریه برابری آدامز (۱۹۶۵) ناشی شده است. ادبیات؛ عدالت سازمانی از زمان تلاش های پیشگامانه آدامز (۱۹۶۵، ۱۹۶۳) آغاز و تا کارهای گرینبرگ (۱۹۸۷) و فولگر (۱۹۷۷) ادامه می یابد نظریه برابری در شکل اولیه خود پیش بینی می کند که افراد از ادراک نابرابری برانگیخته می شوند. این نظریه ذکر می کند که افراد به گونه ای مستمر و بی پایان به مقایسه اجتماعی خود با گروه مرجع می پردازند. نظریه برابری بر ادراک عادلانه بودن پیامدها تأکید دارد. عدالت توزیعی نتیجه تئوری برابری بود که شامل تخصیص یا توزیع منابع بود. به عبارت دیگر در تئوری برابری بیان می شود که افراد مایل اند در قبال انجام کار پاداش منصفانه ای دریافت کنند، یعنی به اندازه همکاران شان از پاداش های انجام کار بهره مند شوند (گرینبرگ،۲۰۰۴). برابری طبق نظر آدامز زمانی حاصل می شود که کارکنان احساس کنند که نسبت های ورودی ها (تلاش ها) به خروجی هایشان (پاداش ها) با همین نسبت ها در همکارانشان برابر باشد (ایوانسویچ و ماتسون ، ۱۹۹۶). کارکنانی که احساس نابرابری می کنند، با واکنش های منفی از جمله امتناع از تلاش، کم کاری و رفتارهای ضعیف شهروندی سازمانی و در شکل حاد آن استعفاء از کار به این نابرابری پاسخ می دهند، که می تواند سلامت سازمانی را از بین ببرد (گرینبرگ، ۲۰۰۴). محققان بعدی نشان دادند که افراد، یک حد معینی از نابرابری را می پذیرند، چنانچه رویه هایی را که تصمیمات توزیع بر آن اساس انجام شده اند عادلانه باشد که بر اساس آن عدالت رویه ای برای توصیف این پدیده هاست (کرپانزو و گرینبرگ ، ۱۹۹۷؛ نقل از نعیم یاوری، تقی زاده و ملک ثابت، ۱۳۹۴).