کارافرینی
کارافرینی:کارآفرینی یک روش تفکر و اقدام است که ذهن افراد را به خود مشغول کرده و با تغییر در نگرش و رهبری متعادل به خلق ارزش میپردازد.
بنابر تعریف واژه نامه دانشگاهی وبستر، کارآفرین کسی است که متعهد میشود مخاطرات یک فعالیت اقتصادی را سازماندهی، اداره و تقبل کند و کارآفرینی عبارتست از فرآیند ایجاد ارزش از راه تشکیل مجموعهُ منحصر به فردی از منابع به منظور بهره گیری از فرصت هاست
معانی کارافرینی
از لحاظ واژه شناسی، واژ کارآفرینی از کلمه فرانسوی (Entreprendre) به معنای ” متعهد شدن” نشات گرفته است و دارای مفهومی ارزشمندتر از اشتغال زایی صرف است.
مفهوم کار آفرینی از دیدگاه اندیشمندان متعددی که در این حوزه کار کرده اند تاثیر میپذیرد. اقتصاددانان، روانشناسان، جامعه شناسان و اندیشمندان مدیریت گروه هائی هستند که در تکوین و تکامل مفهوم ارآفرینی نقش داشته اند.
کارلند (۱۹۹۴) معتقد است کارآفرین فردی است که برای دست یابی به سودآوری و رشد، شغلی را بوجود آورده و مدیریت میکند. اوکار آفرینی را فرایند پویایی از تغییر و بصیرت با ابتکار و نوآوری می داند.
هیسریچ و پیترس (۲۰۰۵) کارآفرینی را فرایند خلق هر چیز نو و بارارزش، با صرف وقت و تلاش با فرض همراه داشتن خطرات مالی، روحی و اجتماعی و به دست آوردن پاداش های مالی و غیر مالی میداند.
همچنین کارآفرینی یک روش تفکر و اقدام است که ذهن افراد را به خود مشغول کرده و با تغییر در نگرش و رهبری متعادل به خلق ارزش میپردازد.
به عبارت دیگر، کارآفرینی یعنی تمایل به اعمال ریسکهای حساب شده هم در زمینه شغلی و هم مالی و سپس انجام هر کاری که برای ایجاد مزیت و امتیاز میتواند انجام گیرد.
بدین ترتیب اندیشمندان متعدد، معتقدند که در تمامی تعاریف کارآفرینی سه مقوله تفکر خلاقانه، بهره گیری سازمان یافته از منابع و توانایی پذیرش ریسک و مخاطره در بهره برداری از فرصت در آن وجود دارد.
تشخیص و انتخاب فرصتهای صحیح برای کسب و کارهای جدید از مهمترین تواناییهای یک کارافرین موفق است.
کارافرینی در ایران
یکی از چالش های عمده گسترش فرهنگ کارآفرینی در کشور، برداشت ناصحیح از مفهوم کارآفرینی با توجه به جوانان تحصیل کرده و بیکار در کشورمان میباشد. تعریف کردن کارآفرینی به اشتغال زایی و خوداشتغالی نه تنها اشتباه است بلکه بسیار خطرناک میباشد.
خلاصه کردن کارآفرینی به اشتغالزایی موجب نادیده گرفتن پیامدهای مثبت و مهم آن خواهد شد. کارآفرینی همراه خود دارای ویژگی های مثبتی چون: بارور شدن خلاقیت ها، ترغیب به نوآوری و توسعه آن، افزایش اعتماد به نفس، ایجاد و توسعه تکنولوژی، تولید ثروت در جامعه و افزایش رفاه عمومی است.
باید با نگاهی جامع به کارآفرینی از همه پیامدهای مهم آن بهرمند شویم. هر چند اشتغالزایی یکی از رهاوردهای مهم کارآفرینی است
تعاریف کارافرینی
کارآفرینی در تعریف عام عبارت است از راه اندازی کسب و کار جدید و یا یک سازمان جدید که نوعا همراه با خطر پذیری و عدم قطعیت است.
در واقع معنای عام کارآفرینی، ایجاد یک کسب و کار جدید است.
تعریف خاص کارآفرینی عبارت است از: فرآیند شناسایی، پیگیری، و بهره برداری از فرصت های شناخته شده به منظور حداکثرسازی ارزش ناشی از آنهاست. این ارزش میتواند اجتماعی، مذهبی، اقتصادی و سیاسی باشد
کارآفرینی شامل همه فعالیتها و اقدامات مرتبط با درک و فهم فرصتها و تاسیس سازمانی برای بهره برداری از این فرصتها است.
بنابراین تشخیص و بهره برداری از فرصتها موضوع اصلی و جوهره علم کارآفرینی دانسته شده است.
اکنون در عرصه جهانی، افراد خلاق، نوآور و مبتکر به عنوان کارآفرینان سرآغاز تحولات بزرگ صنعتی، تولیدی و خدماتی شده اند و از آنان نیز به عنوان قهرمانان ملی یاد میشود و چرخ های توسعه اقتصادی همواره با توسعه کارآفرینی به حرکت در می آید، دروازه شروع چرخه توسعه بخش کارآفرینی، شناسایی فرصتهای مناسب میباشد که با بهره برداری مناسب از فرصتها، این چرخه شکل نهایی خود را می یابد.