پرسشنامه هوشمندی رقابتی(شاه طهماسبی؛1393)

پرسشنامه هوشمندی رقابتی توسط شاه طهماسبی در سال 1393 ساخته شده است که از 19 سوال در 4 مولفه  تشکیل شده است که بر اساس طیف لیکرت 5 گزینه ای (خیلی کم تا خیلی زیاد)نمره گذاری شده است و الفای کرونباخ به دست آمده بالای 70 درصد می باشد.

تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :

سازمانها اطلاعات مختلف و بسیار زیادی را در درون خود جای داده اند ولی این اطلاعات به راحتی ترکیب و به هوشمندی سازمانی (ORGANIZATIONAL INTELLIGENCE) ختم نمی گردند. سازمانها می توانند در راه هوشمندتر شدن قدم بردارند، کافیست:

– آنچه را که موجب کند ذهنی سازمان می شود تشخیص داده و از میان بردارند؛

– آنچــــه را که موجب هوشمندی سازمان می گردد مشخص و تقویت کنند؛

– ساختارها و فرایندهای ضروری برای ارتقای هوشمندی سازمان را توسعه دهند.

در زندگی روزمره، انسانهای باهوش را از نوع صحبت کـــــردن و عملشان تشخیص می دهیم نه الزاماً به واسطه تسلطشان درحل معما و تستهای تشخیص بهره هوش، یک انسان باهوش دارای سه ویژگی است:

– توانایی استثنایی در کسب اطلاعات از محیط اطراف خود؛

– توانایی استثنایی در پاسخ مناسب به این اطلاعات؛

– توانایی یادگیری سریع.

تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه

در این پژوهش منظور هوشمندی رقابتی نمره­اي است كه کارکنان به سوالات 19سوال پرسشنامة هوشمندی رقابتی می­دهند

مولفه های پرسشنامه :

مولفه	منبع	سوالات
هوشمندی بازار	(شاه طهماسبی؛1393)	1-6
هوشمندی اجتماعی و استراتژیک	(شاه طهماسبی؛1393)	7-10
هوشمندی رقبا	(شاه طهماسبی؛1393)	11-17
هوشمندی تکنولوژی	(شاه طهماسبی؛1393)	18-19

هوشمندی رقابتی

سازمانها نیز همانند انسان درجه ای از هوشمندی را به نمایش می گذارند. برخی از سازمانها بسیار کند ذهن هستند. آنها حتی نمی توانند سیگنالهای بسیار قوی از تغییرات محیط خود را تشخیص دهند و در پاسخ به این محرکها بسیار ناتوانند. این سازمانها به آرامی یاد می گیرند و بدون هیچگونه درک و بینش، اشتباهات قبلی خود را تکرار می کنند.

برای ایجاد یک سازمان هوشمند، تنها استخدام افراد باهوش و قراردادن دفتر مجلل، شبکه و رایانه های قوی در اختیار ایشان کافی نیست.
افراد بسیار باهوش اغلب در برقراری ارتباط با همکاران، به اشتراک گذاردن دانش و هماهنگ ساختن کار با دیگران از توانایی لازم برخوردار نیستند.
هـــر فرد ممکن است اشتباه خاصی را یک بار انجام دهد، اما اگر پرسنل با یکدیگر ارتباط برقرار نکنند ممکن است همان اشتباه، دهها بار تکرار شود بدون اینکه به یادگیری سازمانی ختم گردد. اجزای اصلی تشکیل دهنده هوشمندی سازمانی: هنگام ارزیابی هوشمندی سازمان، پنج حوزه را می توانیم درنظر بگیریم که در تمام موارد، اشاره به سازمان می شود و نه اعضای آن.