پرسشنامه بی تفاوتی سازمانی(دانایی فرد و همکاران؛1389)

پرسشنامه بی تفاوتی سازمانی ،جهت گردآوری داده ها در مورد بی تفاوتی سازمانی از پرسشنامه دانایی فرد و همکاران (۱۳۸۹) استفاده گردید که از 5 گویه در طیف پنج درجه ای لیکرت (کاملا مخالفم، مخالفم، نظری ندارم، موافقم، کاملا موافقم) مطابق جدول 1 تشکیل شده است. این پرسشنامه دارای پنج بعد می باشد. جدول 2 نحوه توزیع گویه ها در ابعاد پرسشنامه بی تفاوتی سازمانی را نشان می دهد.

تعریف مفهومی

پرسشنامه استاندارد بی تفاوتی سازمانی  : نوعی انحراف از وضعیت متعادل در سازمان است به گونه ای که فرد وظایف شغلی را با بی اعتنایی به دستورات انجام می دهد (دانایی فرد و اسلامی، ۱۳۹۰، ص 65).

 تعریف عملیاتی

بی تفاوتی سازمانی: در این پژوهش بی تفاوتی سازمانی مجموع امتیازی است که از پاسخ شرکت۔  کنندگان در پژوهش به پرسشنامه ۳۲ سوالی دانایی فرد (۱۳۸۹) بدست می آید.

 جهت گردآوری داده ها در مورد بی تفاوتی سازمانی از پرسشنامه دانایی فرد و همکاران (۱۳۸۹) استفاده گردید که از 5 گویه در طیف پنج درجه ای لیکرت (کاملا مخالفم، مخالفم، نظری ندارم، موافقم، کاملا موافقم) مطابق جدول 1 تشکیل شده است. این پرسشنامه دارای پنج بعد می باشد. جدول 2 نحوه توزیع گویه ها در ابعاد پرسشنامه بی تفاوتی سازمانی را نشان می دهد.

جدول (1) طیف نمره گذاری پرسشنامه بی تفاوتی سازمانی

طیف	کاملا مخالفم	مخالفم	نظری ندارم	موافقم	کاملا موافقم
نمره	1	2	3	4	5

جدول (2) نحوه توزیع گویه های پرسشنامه بی تفاوتی سازمانی

ابعاد	تعداد گویه ها	شماره سؤال
بی تفاوتی به مدیر	8	19-15-14-9-8-7-4-2-1
بی تفاوتی به سازمان	5	16-12-12-11-5-3
بی تفاوتی به ارباب رجوع	6	22-20-18-17-10-6
بی تفاوتی به همکار	4	31-26-25-23
بی تفاوتی به کار	7	32-30-29-28-27-24-21

بی تفاوتی سازمانی

وقتی یک اتفاق مهم و سرنوشت ساز در سازمانی که در آن اشتغال دارید، رخ می دهد و هیچگونه عکس العمل و یا واکنشی را از سوی کارمندان آن سازمان مشاهده نمی کنی، بی شک شاهد یکی از نشانه های بی تفاوتی سازمانی یا همان (organizational indifference) هستید.

برای مثال جدائی بخش مهم و تاثیر گذاری از بدنه سازمان شما از چرخه کسب و کار سازمانی شما و بی تفاوتی به این موضوع بخصوص از سوی افراد شاغل مستقیم در همان بخش که از آن ارتزاق می کنند.

بي تفاوتي نوعي انحراف از وضعيت متعادل در سازمان است. در مديريت بحران نيز، بحران را انحراف از وضعيت تعادل تعريف كرده اند. پس شايد بتوان بي تفاوتي را نيز نوعي بحران ناميد.

بی تفاوتی سازمانی يك عامل مخرب در سازمان بوده و نوعی بحران خاموش، سقوط آرام و تخريب مستمر و بدون صدا می باشد.

به دنبال این بی تفاوتی شاهد موارد ناخوشایندی در سازمان هستیم که پاره ای از آنها عبارتند از:

* كاهش سطح كيفيت توليدات و خدمات

* کارمندان فقط برای دریافت حقوق ماهانه خود سر کار خواهند آمد و انگیزه قوی تر از این ندارند.

* استفاده از فرصتي براي گريز از كار

* بي تفاوتي به مشكلات، تخريبها و … سازمان و حتی كمك به سرعت بخشيدن آن

* بي توجهي به حفظ و حراست از منابع ارزشمند سازمانی

* عدم توجه به نوآوري و خلاقيت و عدم زحمت دادن بخود حتی برای فكر كردن

* عدم مسئولیت پذیری در زمان بروز مشكلات و متهم کردن دیگران