دانلود ترجمه مقاله پیوند تجربی بین پراکندگی صادرات و عملکرد صادراتی – الزویر ۲۰۱۷:مطالعه حاضر مسأله مشارکت فعال توابع متعدد تجاری را در تصمیم گیری های صادراتی مورد بحث قرار می دهد و سطوح مختلف آن را به عنوان پیش بینی کننده عملکرد صادرات مورد اشاره قرار می دهد. مدیریت پراکندگی صادرات یک کار پیچیده زیرا اثر آن روی موفقیت صادرات وابسته به اقتضا های مختلف است. سطوح بالاتر پراکندگی صادرات هنگامی مفید هستند که محیط مشتری صادرات آشفته تر باشد و در عین حال محیط فناوری آشفته تر باشد و شرکت اشتراک اطلاعات کمتری را به کار گیرد. در همه موارد دیگری که بررسی شدند، سطوح بالاتر تمرکز تصمیم گیری صادرات (یعنی سطوح پایین تر پراکندگی صادرات) باید پذیرفته شود.

مقاله انگلیسی+ترجمه فارسی

فهرست مقالات

چکیده

۱- مقدمه

۲- پیشینه نظری

۲-۱- فرایند تصمیم گیری صادرات استراتژیک و پراکندگی صادرات

۲-۲- پایه گذاری نظری و سطح تحلیل

۳- تعریف های پایه ای و مدل پژوهشی

۳-۱- تعریف های پایه ای

۲-۳- پراکندگی صادرات و عملکرد صادرات

۳-۳- اثرات میانجی گری ارتباط عملکرد و پراکندگی صادراتی

۳-۴- خلاصه

۴- روش تحقیق

۴-۱- نمونه گیری و جمع اوری داده

۴-۲- پروفایل نمونه

۴-۳- سنجش فروش

۴-۴- قابلیت اتکا و اعتبار

۴-۵- ارزیابی واریانس روش مشترک

۵- تحلیل ها و یافته ها

۵-۱- نتایج توصیفی

۵-۲- برآورد مدل ساختاری

۵-۳- تست فرضیه

۵-۴- تحلیل های تعقیبی

۶- بحث

۶-۱- کاربردهای نظری

۶-۲- کاربردهای مدیریتی

۶-۳- محدودیت ها و دیگر جهت دهی ها

۷- نتیجه گیری

چکیده

فعالان و پژوهشگران بیان می کنند که شرکت ها به صورت فزاینده ای در حال پراکنده کردن توانایی های خود در بین توابع سازمانی هستند. با این حال، روشن نیست که آیا همه شکل های پراکندگی برای یک تابع منتج به نتیجه های یکسان می شود یا خیر. این مطالعه با بررسی ارتباط بین پراکندگی اثرگذاری میان کارکردی روی تصمیم های بازاریابی صادرات (پراکندگی صادرات) و عملکرد صادرات آغاز می شود. استخراج داده هااز یک نمونه ۲۲۵ صادرکننده در بریتانیا انجام شده است. نتایج این بحث را تأیید می کنند که مشارکت فعال توابع غیر صادراتی در تصمیمات بازاریابی صادراتی باعث موفقیت صادرات می شود. با این حال نتایج عملکرد وابسته به اقتضا های داخلی و خارجی است.

پراکندگی صادرات برای عملکرد صادرات زمانی مفید است که محیط مشتری صادرات آشفته تر باشد و در عین حال محیط فناوری صادرات با ثبات تر باشد و شرکت سطوح کمتری از اشتراک اطلاعات صادرات را داشته باشد. در همه سناریوهای بررسی شده، سطوح بالاتر تمرکز تصمیم گیری (یعنی سطوح کمتر پراکندگی صادرات) برای عملکرد صادرات مفید هستند. یافته های ما بیان می کنند که مدیریت سطح پراکندگی صادرات شرکت یک کار پیچیده است هچنین پراکندگی صادرات نیازمند انطباق عوامل داخلی شرکت و خارجی محیط است.

Abstract

Practitioners and scholars point out that firms are increasingly dispersing their capabilities across organizational functions. However, it is not clear whether all forms of dispersion, of any function, result in the same consequences. This study initiates investigation into the link between the cross-functional dispersion of influence on export marketing decisions (export dispersion) and export performance. Drawing on data from a sample of 225 UK exporters, the findings support the argument that active participation of non-export functions in export-marketing decisions affects export success.

However, those performance consequences are dependent on internal and external contingencies. Export dispersion is beneficial for export performance when the export customer environment is more turbulent and, simultaneously, the export technological environment is more stable and the firm has lower levels of export information sharing. In all other scenarios examined in this study, greater levels of concentration of export decision-making (i.e. lower levels of export dispersion) appear to be more beneficial for export performance. Our findings imply that the management of the firm’s level of export dispersion is a complex task, whereby the degree of export dispersion pursued needs to match external environmental and internal firm factors.

نمونه ترجمه مقاله:دانلود ترجمه مقاله عملکرد صادراتی

1-       مقدمه

هدف این مطالعه اشاره به شکاف بحرانی در ادبیات موضوعی مرتبط با بازاریابی بین الملل و بررسی ارتباط بین پراکندگی میان کارکردی تأثیر فعالیت های بازاریابی صادرات (و در واقع “پراکندگی صادرات”) و عملکرد صادرات برای اولین بار است. این مطالعه همچنین به دنبال بررسی نقش شرکتهای اقتضایی داخلی و خارجی در شکل گیری ارتباط بین پراکندگی صادرات و عملکرد صادرات می باشد.

بررسی های پیش از این روی پراکندگی میان کارکردی تأثیر بر فعالیت های بازاریابی به عنوان یک عامل بحرانی برای عملکرد سازمانی تمرکز داشته اند زیرا شرکت ها را قادر می کند که به شکل اثربخشی به تغییر نیاز مشتریان و شرایط بازار پاسخ دهند (Krohmer, Homburg, & Workman, 2002; Krush, Sohi, & Saini, 2015) . اگرچه نبود دانش در مورد نحوه پراکندگی میان کارکردی تأثیر  بر فعالیت های بازاریابی روی موفقیت کسب و کار در حوزه صادرات خاص مؤثر است. این ایراد، به دلیل این تصور گسترده است که ارتباط بین موفقیت کسب و کار و پیش بینی کننده ها وابسته به مفهوم صادرات خاص شرکت به دلیل ماهیت قابل حذف صادرات است (Boso, Cadogan, & Story, 2012; Cadogan, Diamantopoulos, &Siguaw, 2002)). بنابراین یک سؤال اساسی باقی می ماند که آیا شرکت ها باید همه کارکردهای تجاری را در تصمیم گیری های صادراتی وارد کنند (یعنی سطوح پراکندگی صادرات خود را افزایش دهند) یا آیا در عوض شرکت ها باید تصمیم گیری های بازاریابی را روی یک یا چند واحد کارکردی معطوف کنند. پاسخ چندان روشن نیست: در یک طرف سطوح پراکندگی بزرگتر می توانند به عملکرد بهتر بیانجامند. از سوی دیگر، سطوح پراکندگی کمتر فوایدی برای شرکت دارند (Krohmer et al., 2002). بنابراین، نبود اطلاعات درباره ماهیت ارتباط عملکرد پراکندگی صادرات-صادرات حاصل کمبود   دانش است.

تصمیمات پراکندگی صادرات شرکت را در معرض چالش های کلیدی قرار می دهد، بویژه در مورد شناسایی شرایط مناسب و ویژگی های شرکت که کمترین و بیشترین تناسب را برای پراکندگی و شکل دهی نتایج عملکردی ایجاد می کند. تحقیقات پیشین در مضامین تجارت غیر بین المللی نشان می دهد که مزایای پراکندگی میتواند وابسته به عوامل اقتضایی محیطی (مثلا پویایی بازار؛ Krohmer et al., 2002 ) باشد و در نتیجه مهم است که تعیین کنیم که آیا محیط های صادرات که اغلب پیچیده و پویا هستند ارتباط عملکردی صادرات-پراکندگی را مشابه با مفهوم نامعلوم تصمیم گیری داخلی شکل می دهند یا نه. همچنین مهم است که بدانیم چگونه تصمیم گیری صادرات را انجام دهیم به گونه ای که دارای یک جنبه مرتبط با برهم کنش های میان کارکردی داخلی برای یک صادرات موفق باشد. برهم‌کنش های درون کارکردی دارای ماهیت اشتراک اطلاعات و هدف محور هستند (Jaworski & Kohli, 1993; Kahn, 2001). بنابراین ما آن دسته از جنبه های داخلی را بررسی می کنیم که می توانند برای بهبود خروجی پراکندگی صادرات مفید باشند.