دانلود ترجمه مقاله اختلالات اضطرابی و بد رفتاری در دوران کودکی به عنوان پیش بینی کننده نتایج اختلال دو قطبی – الزویر ۲۰۱۸

دانلود ترجمه مقاله اختلالات اضطرابی و بد رفتاری در دوران کودکی به عنوان پیش بینی کننده نتایج اختلال دو قطبی – الزویر ۲۰۱۸

دانلود مقاله اختلالات اضطرابی و بد رفتاری در دوران کودکی به عنوان پیش بینی کننده نتایج اختلال دو قطبی – الزویر ۲۰۱۸:نتیجه‌گیری مقاله با وجود اینکه اختلالات اضطرابی کوموربید با شدت کلی اختلال دوقطبی در ارتباط هستند، ولی بد رفتاری در دوران کودکی مخصوصا با اقدام به خودکشی مرتبط است. پزشکان باید به طور منظم و سیستماتیک هر دو فاکتور را مورد ارزیابی قرار دهند. لازم است برای بهبود نتایج افراد مبتلا به اختلال دو قطبی دارای اختلالات اضطراب کوموربید و سابقه بد رفتاری در دوران کودکی مداخله شود.

عنوان فارسی مقاله:

اختلالات اضطرابی و بد رفتاری در دوران کودکی به عنوان پیش بینی کننده نتایج اختلال دو قطبی

عنوان انگلیسی مقاله:
سال انتشار میلادی: 2018
نشریه:

Database: Elsevier – ScienceDirect (ساینس دایرکت)

Journal: Journal of Affective Disorders – Volume 225, 1 January 2018, Pages 337-341
کلمات کلیدی فارسی:
کلمات کلیدی انگلیسی:
Anxiety disorders; Bipolar disorder; Childhood maltreatment; Outcome; Severity
تعداد صفحات ترجمه شده: 17صفحه با فونت ۱۴ B Nazanin
نویسندگان:
Barbara Pavlova, Nader Perroud, Paolo Cordera, Rudolf Uher, Martin Alda, Alexandre Dayer, Jean-Michel Aubry,
موضوع:
دسته بندی رشته:
فرمت فایل انگلیسی: 5 صفحه با فرمت pdf
فرمت فایل ترجمه شده: Word
کیفیت ترجمه: عالی
نوع مقاله: isi
تعداد رفرنس: دانلود ترجمه مقاله اختلالات اضطرابی

مقاله انگلیسی+ترجمه فارسی

فهرست مقالات

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

۲. روش

۲.۱. نمونه

۲.۲. معیارها

۲.۲.۱. تشخیص‌ها

۲.۲.۲. بد رفتاری در دوران کودکی

۲.۲.۳. شدت

۲.۳. تحلیل آماری

۲.۴. محاسبه قدرت

۳. نتایج

۳.۱. توصیف نمونه

جدول ۱. نماگرهای شدت جداگانه در نمونه

۳.۲. اختلال اضطرابی، بد رفتاری در دوران کودکی، و شدت اختلال دو قطبی

۳.۳. تحلیل‌های ثانویه

جدول ۲. تاثیر اختلالات اضطرابی روی نماگرهای شدت

۳.۴. تحلیل شدت

جدول ۳. تاثیر بد رفتاری در دوران کودکی روی نماگرهای شدت

۴. بحث

جدول ۴. تاثیر اختلالات اضطرابی جداگانه روی نماگرهای شدت کلی


ترجمه چکیده

پیش زمینه: اختلالات اضطرابی کوموربید (همایند) و بد رفتاری در دوران کودکی با نتایج نامطلوب در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی در ارتباط هستند. از آنجایی که بد رفتاری در دوران کودکی با ایجاد اختلالات اضطرابی در این جمعیت در ارتباط است، لازم است ارزش پیشگویانه مرتبط با فاکتورهای ذکر شده تعیین شود. روش‌ها: در ۱۷۴ فرد بزرگسال دارای اختلال دو قطبی، بد رفتاری در دوران کودکی را با استفاده از پرسشنامه ترومای دوران کودکی، و اختلالات اضطربی دوران زندگی را با کمک مصاحبه کوتاه مؤسسه بین المللی نوروپزشکی مورد ارزیابی قرار دادیم.
یک شاخص کلی از شدت اختلال دو قطبی به عنوان مجموعی از ۶ نماگر (بیکاری، علائم روانی، بیش از پنج اپیزود مانیا، بیش از پنج اپیزود افسردگی، اقدام به خودکشی، و بستری در بیمارستان) به وجود آوردیم. ارتباط بین بد رفتاری در دوران کودکی، تعداد اختلالات اضطرابی، و شاخص شدت کلی را با استفاده از رگرسیون لجستیک ترتیبی آزمایش و بررسی کردیم. نتایج: تعداد اختلالات اضطرابی دوران زندگی با شاخص شدت کلی (۴۳/۱OR= ، ۰۴/۰۱-۲/۱CI= ٪۹۵، ۰۴۷/۰ p=) در ارتباط بودند.
این اختلال فقط زمانی تا حدودی کاهش پیدا می‌کرد که از نظر بد رفتاری در دوران کودکی کنترل می‌شد (۳۹/۱OR= ، ۰۰/۹۷-۲/۰CI= ٪۹۵، ۰۶۹/۰ p=). ارتباط بین بد رفتاری در دوران کودکی و شاخص شدت کلی از نظر آماری معنی دار نبود (۲۶/۱OR= ، ۷۴/۹۲-۱/۰CI= ٪۹۵، ۱۵۱/۰ p=). تحلیل‌های ثانویه نشان دادند که بد رفتاری در دوران کودکی با اقدام به خودکشی مرتبط است (۷۰/۱OR= ، ۵۱/۱۵-۲/۱CI= ٪۹۵، ۰۰۸/۰ p=) و اختلال وسواسی جبری با شاخص شدت کلی ارتباط دارد (۵۶/۹OR= ، ۴۷/۲۰-۴۱/۲CI= ٪۹۵، ۰۰۳/۰ p=).

محدودیت‌ها: این مطالعه یک مطالعه مقطعی با نمونه‌ای به اندازه متوسط بود که برای یک برنامه متخصص به کار برده شد. نتیجه‌گیری: با وجود اینکه اختلالات اضطرابی کوموربید با شدت کلی اختلال دوقطبی در ارتباط هستند، ولی بد رفتاری در دوران کودکی مخصوصا با اقدام به خودکشی مرتبط است. پزشکان باید به طور منظم و سیستماتیک هر دو فاکتور را مورد ارزیابی قرار دهند. لازم است برای بهبود نتایج افراد مبتلا به اختلال دو قطبی دارای اختلالات اضطراب کوموربید و سابقه بد رفتاری در دوران کودکی مداخله شود.


چکیده انگلیسی

– Anxiety disorders are associated with unfavourable outcome in bipolar disorder.
– Obsessive compulsive disorder is most strongly associated with adverse outcome.
– Childhood maltreatment is specifically associated with suicide attempts.

BackgroundComorbid anxiety disorders and childhood maltreatment have each been linked with unfavourable outcomes in people with bipolar disorder. Because childhood maltreatment is associated with anxiety disorders in this population, their respective predictive value remains to be determined.MethodsIn 174 adults with bipolar disorder, we assessed childhood maltreatment using the Childhood Trauma Questionnaire and lifetime anxiety disorders with the MINI International Neuropsychiatric Interview.

We constructed an overall index of severity of bipolar disorder as a sum of six indicators (unemployment, psychotic symptoms, more than five manic episodes, more than five depressive episodes, suicide attempt, and hospital admission). We tested the relationship between childhood maltreatment, the number of anxiety disorders and the overall severity index using ordered logistic regression.ResultsThe number of lifetime anxiety disorders was associated with the overall severity index (OR = 1.43, 95%CI = 1.01-2.04, p = 0.047). This relationship was only slightly attenuated when controlled for childhood maltreatment (OR = 1.39, 95%CI = 0.97-2.00, p = 0.069). The relationship between childhood maltreatment and the overall severity index was not statistically significant (OR = 1.26, 95%CI = 0.92-1.74, p = 0.151).

Secondary analyses revealed that childhood maltreatment was associated with suicide attempts (OR = 1.70, 95%CI = 1.15-2.51, p = 0.008) and obsessive compulsive disorder was associated with the overall severity index (OR = 9.56, 95%CI = 2.20-41.47, p = 0.003).LimitationsThis was a cross-sectional study with a moderate-sized sample recruited from a specialist program.ConclusionsWhile comorbid anxiety disorders are associated with the overall severity of bipolar disorder, childhood maltreatment is specifically associated with suicide attempts. Clinicians should systematically assess both factors. Interventions to improve outcomes of people with bipolar disorder with comorbid anxiety disorders and history of childhood maltreatment are needed.


نمونه ترجمه مقاله:دانلود ترجمه مقاله اختلالات اضطرابی 

۱. مقدمه

اختلال دو قطبی  یک بیماری ناهمگن با نتایج علامتی و عملکردی متغیر است (تروئِر و توهن، ۲۰۱۰). علی رغم درمان‌های موجود، ۳۰ تا ۶۰ درصد افراد مبتلا به اختلال دو قطبی به سطح اولیه عملکرد خود بازنمی‌گردند (مک کوئین و همکاران، ۲۰۰۱) و ۹ تا ۲۰ درصد آنها به دلیل خودکشی می‌میرند (گوندا و همکاران، ۲۰۱۲؛ مدیچی و همکاران، ۲۰۱۵).

شناخت افرادی که بیشتر از همه در معرض خطرات ناشی از نتایج نامطلوب و ناخوشایند قرار دارند موضوعی است که کانون توجه مطالعات بسیاری قرار گرفته است. اختلالات اضطرابی کوموربید و سابقه بد رفتاری در دوران کودکی هرکدام با نتایج منفی همراه هستند و در این جمعیت بسیار رایج می‌باشند. تقریبا نیمی از آنها مبتلا به اختلال اضطرابی دوره زندگی هستند (پاولووا و همکاران، ۲۰۱۵) و نسبت مشابهی از این افراد بد رفتاری در دوران  کودکی را تجربه کرده‌اند (گارنو و همکاران، ۲۰۰۵). در مقایسه با افراد مبتلا به اختلال دو قطبی که دارای اختلالات اضطرابی کوموربید نیستند، افرادی که دچار اختلالات اضطرابی هستند مانیا و ریلاپس ‌های فراوانی را همراه با علائم روانی بیشتر تجربه می‌کنند (آزورین و همکاران، ۲۰۰۹). این افراد اغلب اوقات در بیمارستان بستری می‌شوند (گلداشتاین و لویت، ۲۰۰۸)، عملکرد روان شناختی آنها بیشتر دچار نقص و اختلال شده است (هاک و همکاران، ۲۰۱۳؛ سایمون و همکاران، ۲۰۰۴)، و احتمال اینکه درگیر رفتار خودکشی شوند بیشتر است (آزورین و همکاران، ۲۰۰۹؛ پراود و همکاران، ۲۰۰۷؛ سایمون و همکاران، ۲۰۰۴). اختلال دو قطبی همچنین در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی زودتر شروع می‌شود (پرلیس و همکاران، ۲۰۰۴). علاوه بر این، افراد دارای دو یا چند اختلال اضطرابی نسبت به افراد دارای یک اختلال اضطرابی دارای پیش آگهی بدتری هستند (دِکِرسباک و همکاران، ۲۰۱۴؛ سایمون و همکاران،۲۰۰۴). سابقه بد رفتاری در دوران کودکی از تاثیر بسیار مشابهی روی نتایج اختلال دو قطبی برخوردار است، با شروع در سنین اولیه (آس و همکاران، ۲۰۱۶؛ اگنو-بلایس و دانیز، ۲۰۱۶)، تعداد بیشتر اپیزودهای خلقی (اگنو-بلایس و دانیز، ۲۰۱۶) اقدام به خودکشی (آس و همکاران، ۲۰۱۶؛ اگنو-بلایس و دانیز، ۲۰۱۶) علائم روانی شدیدتر (اگنو-بلایس و دانیز، ۲۰۱۶)، و اختلال در عملکرد (سالا و همکاران، ۲۰۱۴) در ارتباط است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *