Hoarding disorder (HD) is characterised by strong emotional attachment to possessions, which may be a way in which HD sufferers compensate for problematic interpersonal relationships. Attachment difficulties and intense, dysregulated emotions have been associated with hoarding in nonclinical and clinical samples. The specificity of these problems to HD, however, is unclear. We contrasted self-reported attachment style and emotion dysregulation in a HD group (n = 24) to healthy (n = 26) and clinical (n = 22) control groups. We also compared in vivo emotional and physiological responses of the three groups to an interpersonally-based recall stressor task.

Our findings indicated that individuals with HD reported greater attachment-related anxiety and avoidance and more emotion regulation difficulties than healthy, but not clinical, controls. For the stressor task, the hoarding group reported more intense negative emotions than the healthy group and a slower rate of emotional recovery than the clinical control group. No differences were observed among groups in physiological response to the stressor task. Our results support proposed interpersonal and emotion regulation difficulties in HD, but provide very limited evidence of increased difficulties relative to other emotional disorders.

---

نمونه ترجمه مقاله:

۱. مقدمه

اختلال احتکار[1] (HD) با مشکلاتی مشخص می شود که منجر به درهم ریختگی بیش از حد می گردد که با استفاده از محیط های زندگی تداخل دارد و به اختلال و نقص اساسی می انجامد (انجمن روانپزشکی آمریکا، 2013). HD 2.3-5.8٪ جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد (تیمپانو، اکسنر[2] و همکاران، ۲۰۱۱) و بار سنگینی را نه تنها بر فرد، بلکه بر خانواده و اجتماع وی تحمیل می نماید (دروری، اجمی، فرناندز د لا کروز، نورداسلتن، و متی کالز[3]، ۲۰۱۴؛ استکتی، فراست و کیم[4]، ۲۰۰۱؛ تولین، فراست، استکتی و فیچ[5]، ۲۰۰۸). HD با درگیری های بین فردی (تولین و همکاران، ۲۰۰۸)، نرخ پایین ازدواج (فراست، استکتی، ویلیامز و وارن[6]، ۲۰۰۰؛ گریشام، فراست و استکتی[7]، ۲۰۰۸) و انزوای اجتماعی (ساموئلز[8] و همکاران، ۲۰۰۰؛ استکتی و همکاران، ۲۰۰۱) همراه است. در مجموع، این یافته ها به این حدس و گمان دامن زده که افراد مبتلا به HD در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل هستند.

در مدل شناختی-رفتاری غالب احتکار اظهار شده که افراد دارای مشکلات احتکار، دلبستگی هایی عاطفی شدیدی به اموال خود شکل می دهند تا جایی که ممکن است اموال شان را به عنوان پسوند خود بدانند (فراست و هارتل[9]، ۱۹۹۶؛ فراست، هارتل، کریستین و ویلیامز[10]، ۱۹۹۵) و یا برخی از اموال را همچون برخی از افراد دوست داشته باشند (فراست و گراس، ۱۹۹۳). آنها ممکن است صفات انساني به اموال خود نسبت دهند (نیو، جکسون، ساکستون و هونکاپ[11]، ۲۰۱۵؛ تیمپانو و شاو[12]، ۲۰۱۳) و دست کشیدن از اموال را معادل با از دست دادن یک دوست نزدیک بدانند (فراست و هارتل، ۱۹۹۶). چند دهه پیش، فروم[13] (194 اظهار داشت که افراد دارای HD، به جای دلبستگی یا ارتباط با افراد، به اشیاء دلبستگی دارند. در حمایت از این عقیده، افراد دارای HD گزارش کردند که از اموال خود به عنوان یک منبع آسایش عاطفی استفاده می کنند (فراست و همکاران، 1995) و سطوح بالاتر مشکلات بین فردی را نسبت به جامعه، و نه گروه کنترل بالینی گزارش کردند (گریشام و همکاران، 2008).

[1]. Hoarding disorder (HD)

[2]. Timpano, Exner

[3]. Drury, Ajmi, Fernandez De La Cruz, Nordsletten, & Mataix-Cols

[4]. Steketee, Frost, & Kim

[5]. Tolin, Frost, Steketee, & Fitch

[6]. Frost, Steketee, Williams, & Warren

[7]. Frost, Steketee, Williams, & Warren

[8]. Samuels

[9]. Frost & Hartl

[10]. Frost, Hartl, Christian, & Williams

[11]. Neave, Jackson, Saxton, & Hönekopp

[12]. Timpano & Shaw

[13]. Fromm