Abstract

Uncertainty and institutions are each vital concepts in entrepreneurship research. However, little work has been done to combine them into a consistent conceptual framework for analyzing the dynamic aspects of entrepreneurial action, uncertainty, and institutional change. Using insights from new institutional economics, we develop a model that explains the institutional uncertainty resulting from conflicts between institutions on different “levels” of social activity. We further explain how entrepreneurs can both cause and mitigate this uncertainty through market and institutional action. Finally, we focus on a special case of institutional uncertainty, “regime uncertainty”, wherein entrepreneurs are left without reliable means to overcome uncertainty in political institutions.

نمونه ترجمه مقاله:

خلاصه اجرایی

بینش هایی از اقتصادهای نهادی جدید را با نظریه های کارآفرینی و عدم قطعیت ادغام کرده ایم تا نظریه ای از عدم قطعیت نهادی را نشان دهیم. بویژه، از مدل سلسله مراتبی سیستم های نهادی Oliver Williamson به عنوان چارچوبی برای مرور اقدام کارآفرینانه استفاده کردیم. مدل Williamson شامل چهار سطح مفهومی است که هریک در بر دارنده ی سطح متفاوتی از صرفه جویی (حداکثر استفاده از دارایی موجود) است: سطح بالا یعنی L1 شامل هنجارها و فرهنگ جامعه است، دومین سطح یعنی L2 از مقررات و سیاست های سیاسی تشکیل شده است، L3 متشکل از حکومتداری، سازمان ها و قراردادهای طولانی مدت است، L4 شامل مزایده ی هر روزه برای منابع در بازار می باشد. نهادها به صورت افقی و عمودی مرتبط هستند: بویژه، نهادهایی با بالاترین سطح با فرمول بندی قوانینی سطوح پایین تر را محدود می سازد که از طریق آن نهادهایی با سطح پایین مرتب می شوند.

نظریات متفاوتی از کارآفرینی به هر یک از این سطوح مرتبط است. برای مثال، کارآفرین Kirzner که به اختلاف قیمت واکنش نشان داد و در نتیجه خطاهای کارآفرینانه را تصحیح کرد، بیشتر در سطح 4 ظاهر می شود. در همین خلال،کارآفرین خلاق به نام Schumpeter ترکیب های جدیدی را از طریق شرکت های نوپا معرفی می کند و بنابراین به طور عمده در سطح 3 جای دارد. از سوی دیگر، کارآفرین انتقادی به نام Knight می تواند با تخصیص منابع در سطح 4، با سازمان دهی شرکت ها در سطح 3 و با شکل دادن امور عمومی در سطح 2 قرار گیرد. با این وجود، کارآفرینان می توانند سختی و دشواری بسیاری را به هنگام اقدام و عمل در سطح 1 تجربه کنند. با ترسیم نظریه کارآفرینی بر سلسله مراتب Williamson، مبنایی برای تحقیقات بر ارتباط کارآفرینی، عدم قطعیت و نهادها فراهم می کنیم. عدم تراکم نهادها در گروه ها و زیرمجموعه های بالقوه به ما این امکان را می دهد که به صورت واضح تاثیرات عدم قطعیت نهادی بر کنش کارآفرینانه را شناسایی کنیم. این بویژه در مورد کارآفرینی نهادی صحت دارد که آن را به عنوان انتخاب کارآفرینان برای تغییر اقداماتشان یا به صورت افقی و یا عمودی در سلسله مراتب نهادی مفهوم سازی کردیم.

تا کنون، اکثر تحقیقات بر کارآفرینی نهادی (بویژه در مدل و سنت Schumpeterian) بر نوآوری متمرکز شده است در حالیکه نقش عدم قطعیت را کنار می گذارد. این خلا را با توصیف مشکلات متفاوت پر می کنیم که زمانی ظاهر می شود که عدم قطعیت می تواند به نظم نهادی نفوذ کند. عدم قطعیت نهادی زمانی وجود دارد که کارآفرینان در مورد سازگاری آینده از نهادها در سطوح متفاوت تردید دارند. برای مثال، کارآفرینان می توانند در این مورد نامطمئن باشند که آیا معاملات روزمره شان (L4) با تغییرات نظارتی پیشنهادی سازگار خواهد بود (L2). در چنین مواردی، کارآفرینان بر این باورند که نهادها ناسازگار یا متناقض خواهند بود. کارآفرینان می توانند با استفاده از ترکیبی از قضاوت خوب و کارآفرینی نهادی از عهده عدم قطعیت نهادی بر آیند. بویژه بر ساختارهای هزینه در حال تغییر که کارآفرینان به هنگام مقابله با عدم قطعیت نهادی با آن مواجه هستند متمرکز شویم که انگیزه های قوی ای برای کارآفرینی پایدار، اجتناب ناپذیر و تغییر و در برخی موارد خروج کارآفرینانه فراهم می کند.