Addressing the need for conceptualization and operationalization of the social entrepreneurship construct, we propose a behavioral measure of social entrepreneurship orientation (SEO). We build on past qualitative work within the social entrepreneurship literature that contextualizes the behavioral entrepreneurship concept, and draw upon the emergent effectuation theory that captures entrepreneurial behavior in resource-constrained contexts. After surveying 507 U.S.-based social purpose organizations, we offer five dimensions of SEO: innovativeness, proactiveness, risk management, effectual orientation, and social mission orientation. We also find support for SEO’s nomological validity, observing a positive influence on social innovation. We discuss limitations and implications of our measure to future research in social-entrepreneurship-led social value creation.

نمونه ترجمه مقاله:

افزایش بازشناسی سهم سازمان هایی با اهداف اجتماعی (SPO) به رفاه اقتصادی و اجتماعی، توجه برنامه ریز اقتصادی، متخصص و سیاسی را در کارآفرینی اجتماعی (SE) و تاثیر حاصل بر خلق ارزش اجتماعی را تغذیه می کند (Bacq و Janssen، 2011؛ Lurtz و Kreutzer، 2017). ادبیات مربوط به خلق ارزش اجتماعی که باعث کارآفرینی اجتماعی می شود، درحال رشد می باشد. با اینحال شمولیت گسترده SE که در حال حاضر تمام فعالیت ها را با برخی از مولفه های خلق ارزش اجتماعی تطبیق می دهد، چالش هایی را برای تعیین حدود مرزهای مفهومی ساختارها ایجاد می کند (Leadbeater و Goss، 1998؛ Shaw و Carter، 2007) و در ابهام تعریفی ساختار SE سهیم است (Bacq و Janssen، 2011؛ Short، Moss و lumpkin، 2009)

از اینرو پیشرفت این حوزه را سرکوب می کند. به طور گسترده، ظاهرا حوزه SE در مرحله پیش الگوئی وجود دارد (Nicholls، 2010) که روش هایی با پیچیدگی کمتر را تشکیل می دهد، که غالبا از داستان های موفقیت کارآفرینان اجتماعی استفاده می کند (Lepoutre، Justo، Terjesen و Bosma، 2013)و فاقد مجموعه داده های جدید و پرس و جوهای توضیحی/ کمّی می باشد (Short و همکاران، 2009). در یک توسعه ی مثبت، محققان از استفاده از لنزهای نظری مقرر از حوزه هایی چون مدیریت و کارآفرینی برای SE پیشرفته دفاع می کنند (Dacin، dacin و Tracey، 2011؛ Short و همکاران، 2009). با اینحال چنین تلاش هایی باید زمینه یابی شود که پیچیدگی و منحصر به فردی SE را در نظر می گیرد (Shaw و Carter، 2007؛ Steyaert و dey، 2010) زیرا SE در اصل با کارآفرینی تجاری متفاوت است (Lurtz و Kreutzer، 2017). تلاش های گذشته برای مفهوم سازی و بهره برداری SE بر آنچه کارآفرینان اجتماعی انجام می دهند تمرکز می کنند؛ با اینحال، تحقیقی که مشخصه های اصلی SE را به دست می آورد اندک است. محققان SE از چارچوب رفتار شرکت کارآفرینی استفاده کرده اند (Mair و Marti، 2006؛ Weerawardena و Sullivan Mort، 2006)