چکیده

پس زمینه: افسردگی یکی از مهمترین علائم غیرمستقیم بیماری پارکینسون (PD) است که به طور قابل توجهی فعالیت های روزانه بیماران مبتلا را تحت تاثیر قرار می دهد. علاوه بر این، حالت ایستادن بیماران PD نشان می دهد که آن نیز با افسردگی مرتبط است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین وجود علائم افسردگی و وضعیت بدن در بیماران مبتلا به PD است.

روشها: 46 بيمار مبتلا به PD از درجه خفيف تا متوسط جمع آوري شدند. بیماران بر اساس پرسشنامه افسردگیBeck به گروه های افسرده و غیر افسرده تقسیم شده بودند. تمام بیماران متحمل تحليل جنبش شناسی در موقعیت ایستاده درست با استفاده از سیستم ثبت حرکت شدند.

نتایج: هيچ تفاوتي در خصوصیات باليني گروه های افسرده (22 = n) و غیر افسرده (n = 24) وجود نداشت. در وضعیت ایستاده، بیماران مبتلا به افسردگی، ستون فقرات خمیده ای دارند و فاصله بین سر و لگن افزایش یافته است. شدت افسردگی با درجه خمیدگی در اندام تحتانی و درجه کجی قدامی سر، گردن و تنه از لگن مرتبط است.

نتيجه گيري: بيماران مبتلا به PD و افسردگي، ميزان خمیدگی بیشتری در سطح لگن را نشان دادند که سبب کجی قدامی شده بود. علاوه بر این، شدت افسردگی با درجه کجی قدامی سر و بالا تنه مرتبط بود. این یافته ها نشان دادند که وضعیت ایستادن، به ویژه از سطح لگن، می تواند نشانگر افسردگی در بیماران مبتلا به PD باشد.

 نمونه ترجمه مقاله:

1-مقدمه

بیماری پارکینسون (PD) یک بیماری مخرب سلولهای عصبی همراه با علائم غیر موتوری مانند نشانه های روانپزشکی، شناختی، حسي، گوارشی و خودکار می باشد [1-3]. افسردگی یک نشانه ی مهم غیر موتوری از PD می باشد و نسبت افراد مبتلا به افسردگی به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از نسبت بیماران مبتلا به PD جمعیت جهانی است [4]. شیوع افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت از 7/2٪ تا بیش از 90٪، و میانگین شیوع آن 35٪گزارش شده است [4،5]. افسردگی تأثیر قابل توجهی بر اختلالات خواب، خستگی وفعالیت های روزمره در بیماران مبتلا به PD دارد [6-8]. Schrag و همکاران [9]گزارش دادند که افسردگی عاملی است که با کیفیت زندگی در این بیماران بیشترین ارتباط را داراست.

حالت ایستادن، به عنوان یک ویژگی نسبی تعریف شده و وضعیت بدن، مربوط به احساسات است [10،11]. حالت ایستادن درست افکار مثبت را ترويج مي دهد، در حالی که یک وضعیت خمیده و یا حالت خستگی باعث گسترش افکار منفی می شود [12،13]. حالت خمیدگی در مشخصات فيزيکي و شناختی بیماران مبتلا به افسردگی لحاظ شده است[ 12]، این بیماران در معرض خمیدگی بیشتر سر و برجستگی قفسه سینه پس از انجام کنترل های سلامتی قرار دارند [10]. با این حال شناسایی افسردگی در بیماران PD می تواند دشوار باشد ، باید توجه داشت که بیماران مبتلا به PD و افرادی که افسرده هستند، دارای خصوصیات مشابه ای مانند افسردگی صورت، خستگی، عقب ماندگی ذهنی-حرکتی ، از دست دادن اشتها با توجه به کاهش حس چشایی و مزه و بویایی، بی خوابی، وضعیت خمیده بدن، کاهش سرعت پیاده روی و گام های کوتاه هستند [4،14،15].

بنابراین ما فرض کردیم که تفاوت های وضعیتی میان بیماران مبتلا به PD همراه با افسردگی و کسانی که افسردگی ندارند، وجود دارد. هدف اصلی این مطالعه بررسی چنین اختلافات وضعیتی بین گروهی، و هدف دوم تست ارتباط بین شدت افسردگی و وضعیت بدن در بیماران مبتلا به PD بود.

2-روش ها

2-1 شرکت کنندگان

چهل و شش بیمار مبتلا به PD بر اساس معیار تشخیص بالینی انجمن بیماری بانک مغز انگلستان پارکینسون در کلینیک سرپایی ما [16] شناسایی شدند. بیماران بر اساس پرسشنامه افسردگی Beck به گروه های افسرده و غیر افسرده تقسیم شده بودند، امتیاز ≥14 به عنوان نشان دهنده ی افسردگی [18،19] در نظر گرفته شد. معیارهای شمولیت به قرار زیر بود: PD ناشناخته خفیف تا متوسط ​​(به عنوان مثال، مرحله Hoehn و Yahr 1/3) [20،21]، امتیاز ≥24 در نسخه کره ای از آزمون کوتاه وضعیت ذهنی (K-MMSE) [22]، استفاده از دوزهای ثابت داروهای ضد PD، و توانایی ایستادن بدون کمک. بیماران دارای سابقه هر گونه اختلالات عصبی، روانی، و یا اسکلتی/  عضلانی از آزمایش کنار گذاشته شدند.