عنوان فارسی:دانلود مقاله تأثیر والپروات (valproate) بر عملکرد تکلم در کودکان مبتلا به صرع
دانلود ترجمه مقاله تأثیر والپروات (valproate) بر عملکرد تکلم در کودکان مبتلا به صرع – الزویر ۲۰۱۸: بیماران تیمارشده با VPA نیز پیشرفت اندکی در میانگین طول ادای (بیان) کلمات (MLU-w) در هنگام پاسخ داشتند اما از نظر آماری، معنی دار نبود (“تعیین علت”: از 0/2±4/5 به 6/1±7/5؛ “استنتاج”: از 2/2±8/5 به 8/1±0/6؛ “پیش بینی”: از 5/2±9/5 به 1/2±9/5؛ کل: از 1/2±7/5 به 7/1±9/5). تجویز VPA منجر به بهبود جزیی (اما از نظر آماری معنی دار نیست) در عملکرد پذیرش زبان شد (از 1/41±7/144 به 7/39±2/148). بالاخره، تغییرات معنی داری در درصد عملکرد تلفظ، پس از تیمار با VPA وجود نداشت. بنابراین، داده های ما پیشنهاد می کند که VPA اثر منفی بر عملکرد زبان نداشته و بلکه منجر به بهبود جزیی در توانایی حل مسئله شده است.
عنوان فارسی مقاله: |
تأثیر والپروات (valproate) بر عملکرد تکلم در کودکان مبتلا به صرع
|
عنوان انگلیسی مقاله: | |
سال انتشار میلادی: | 2018 |
نشریه: |
Database: Elsevier – ScienceDirect (ساینس دایرکت) Journal: Epilepsy & Behavior – Volume 78, January 2018, Pages 68-72
|
کلمات کلیدی فارسی: |
بیماری صرع، والپروات، تابع زبان تابعی
|
کلمات کلیدی انگلیسی: |
Epilepsy
Valproate
Language function test
|
تعداد صفحات ترجمه شده: | 14 صفحه با فونت ۱۴ B Nazanin |
نویسندگان: |
Jin Woong Doo, Soon Chul Kim, Sun Jun Kim,
|
موضوع: | علوم اعصاب رفتاری |
دسته بندی رشته: | |
فرمت فایل انگلیسی: | 5 صفحه با فرمت pdf |
فرمت فایل ترجمه شده: | Word |
کیفیت ترجمه: | عالی |
نوع مقاله: | isi |
تعداد رفرنس: | دانلود ترجمه مقاله صرع |
مقاله انگلیسی+ترجمه فارسی
فهرست مطالب
چکیده
کلمات کلیدی
1.مقدمه
2-مواد و روش ها
1-2-بیماران
2-2-روش ها
3-2- تست های زبان
1-3-2- آزمون توانایی حل مسئله ی زبان (TOPS) و میانگین مدت زمان به زبان آوردن کلمات (سخت گفتن) (MLU-w)
2-3-2- تست درک و بیان لغات (Receptive and Expressive vocabulary test) (REVT)
3-3-2- تست تلفظ و فونولوژی (صداشناسی) (phonology) اوریمال (urimal)، اوریمال به معنی زبان کره ای است (U-TAP)
4-2- تجزیه و تحلیل آماری
3- نتایج
1-3- خصوصیات بیمار
2-3-آزمون TOPS
3-3- MLU-w در TOPS
4-3- REVT
5-3- U-TAP
4- بحث
شکل 1) تست حل مسئله ی زبان
جدول 1) مثال هایی از تست حل مسئله ی زبان و میانگین طول ادای کلمات گروه های هدف.
شکل 2A) تست پذیرش واژگان، B) تست بیان واژگان
جدول 2) میانگین سنی و دوز حداکثر VPA بر اساس متغیرهای بالینی صرع
جدول 3) تغییرات در نمرات تست توانایی حل مسئله ی زبان بعد از تیمار با VPA
ترجمه چکیده
در 53 بیمار کودک مبتلا به صرع، همه ی پارامترهای زبان در تست توانایی های حل مسئله ی زبان، پس از شروع درمان با VPA، به صورت جزیی بهبود یافت (میانگین سنی: 2/3±6/11 سال) اما در این بین، تنها بخش “پیش بینی” از نظر آماری معنی دار بود (بخش “تعیین علت”: از 1/5±9/14 به 3/4±5/15؛ بخش “تولید استنتاج”: از 8/5±1/16 به 6/5±9/16؛ بخش “پیش بینی”: از 9/4±1/11 به 2/4±9/11؛ نمره ی کل TOPS: از 4/14±0/42 به 5/12±2/44). بیماران تیمارشده با VPA نیز پیشرفت اندکی در میانگین طول ادای (بیان) کلمات (MLU-w) در هنگام پاسخ داشتند اما از نظر آماری، معنی دار نبود (“تعیین علت”: از 0/2±4/5 به 6/1±7/5؛ “استنتاج”: از 2/2±8/5 به 8/1±0/6؛ “پیش بینی”: از 5/2±9/5 به 1/2±9/5؛ کل: از 1/2±7/5 به 7/1±9/5). تجویز VPA منجر به بهبود جزیی (اما از نظر آماری معنی دار نیست) در عملکرد پذیرش زبان شد (از 1/41±7/144 به 7/39±2/148). بالاخره، تغییرات معنی داری در درصد عملکرد تلفظ، پس از تیمار با VPA وجود نداشت. بنابراین، داده های ما پیشنهاد می کند که VPA اثر منفی بر عملکرد زبان نداشته و بلکه منجر به بهبود جزیی در توانایی حل مسئله شده است.
چکیده انگلیسی
The patients treated with VPA also exhibited a small extension in mean length of utterance in words (MLU-w) when responding, but this was not statistically significant (determining cause, 5.4 ± 2.0 to 5.7 ± 1.6; making inference, 5.8 ± 2.2 to 6.0 ± 1.8; prediction, 5.9 ± 2.5 to 5.9 ± 2.1; total, 5.7 ± 2.1 to 5.9 ± 1.7). The administration of VPA led to a slight, but not statistically significant, improvement in the receptive language function (range: 144.7 ± 41.1 to 148.2 ± 39.7). Finally, there were no statistically significant changes in the percentage of articulation performance after taking VPA. Therefore, our data suggested that VPA did not have negative impact on the language function, but rather slightly improved problem-solving abilities.
نمونه ترجمه مقاله:دانلود ترجمه مقاله صرع
1- مقدمه
بیماران مبتلا به صرع، که یک بیماری شناختهشده است، ممکن است دارای اختلالات شناختی، از جمله نقص در عملکرد تکلم باشند. اختلال تکلم در بیماران مبتلا به صرع، با نوع صرع، سن شروع، طول مدت صرع، فراوانی تشنج و داروهای ضد صرع (antiepileptic drugs) (AEDs) مرتبط است (3-1).
اگرچه AED ها درمان انتخابی برای صرع هستند، برخی از آنها به خوبی در تشدید عملکرد تکلم شناخته شدهاند (8-4). اثرات گوناگون این داروها بر عملکرد شناختی، به تعداد داروها، نوع، دز مصرفی و طول مدت مصرف بستگی دارد (12-9). یکی از دلایل توقف استفادهی مکرر از این نوع داروها (AEDها)، اثرات زبانشناختی شدیدی است که از خود بر جای میگذارند (14-13). بنابراین، پزشکان هنگام تجویز AEDها، باید با دقت و مراقبت، روند توانایی شناختی و پیشرفت تکلم، به ویژه در گروه سنی اطفال را زیر نظر داشته باشند.
در دهههای اخیر، AEDهای جدید با عوارض کمتر عصبی-روانی، گوارشی، پوستی، خونی و غیره، توسعه پیدا کردهاند (15). با این حال، با توجه به اثربخشی و هزینهی آنها، هنوز AEDهای کلاسیک برای درمان صرع استفاده میشوند.
والپروات (valproate) (VPA)، یکی از AEDهای کلاسیک است که به طور گسترده در درمان صرعهای عمومی (generalized) و کانونی (focal) به کار میرود. این دارو، سطح گاما-آمینوبوتیریکاسید (gamma-aminobutyric acid) (GABA) (انتقالدهندهی عصبی مهارکننده) را در مغز افزایش داده و فعالیت گابا را در گیرندهی پسسیناپسی (postsynaptic receptor) بهبود میبخشد (17-16). چندین نویسنده گزارش دادند که VPA با عوارض مختلفی مانند تهوع، سردرد، خونریزی طولانیمدت، ترومبوسیتوپنی (thrombocytopenia)، ترمور (tremor)، آلوپسی (alopecia)، آستنیا (asthenia)، عفونت، خوابآلودگی و سمیت کبدی همراه است (21-18). با این حال، VPA در مقایسه با ساير AEDها از قبیل فنوباربيتال (phenobarbital) (PB)، فنيتوئين (phenytoin) و کاربامازپين (carbamazepine)، تأثير منفی بر عملکرد شناختی، از جمله عملکرد زبان، دارد. Donati و همکاران (22) گزارش کردند که VPA، کاربامازپین و اگزکاربازپین مونوتراپی (oxcarbazepine monotherapy) که به کودکان و نوجوانانی که با تشنج کانونی تشخیص داده شدهاند، تجویز میشود