عنوان فارسی:دانلود ترجمه مقاله اثر برنامه های انگیزشی حقوق صاحبان سهام بر روی پیش بینی درامد تحلیلگران

دانلود ترجمه مقاله اثر برنامه های انگیزشی حقوق صاحبان سهام بر روی پیش بینی درامد تحلیلگران – الزویر ۲۰۱۷:مقاله حاضر به بررسی تاثیر طرح های تشویقی حقوق صاحبان سهام (EIP) بر خروجی های برجسته تحلیلگران یعنی پیش بینی سوددهی و توصیه های سهام در محیط سازمانی منحصر به فرد چین می پردازد. تحقیق حاضر نشان داد که صحت پیش بینی تحلیلگران برای شرکت های ثبت شده دارای سطح حقوق و مزایای مدیریت بالا در قالب طرح های تشویقی حقوق صاحبان سهام (EIP) به صورت معنی داری بالاتر است. این یافته با دیدگاه همراستایی مشوق های حقوق صاحبان سهام همخوانی دارد (جنسن و مکلینگ، ۱۹۷۶؛ هان و همکاران، ۲۰۱۴ کاناگارتنام و همکاران، ۲۰۱۲).

مقاله انگلیسی+ترجمه فارسی

فهرست مقالات

چکیده

۱- مقدمه

۲- سابقه تحقیقات

۲-۱- سیستم حاکمیت شرکتی چین و توسعه سیاست های EIP برای شرکت های ثبت شده

۲-۲- نقش تحلیلگران مالی در بازارهای سهام چین

۳- بررسی ادبیات و توسعه فرضیه

۴- داده ها و طرح تحقیقات

۴-۱- گردآوری داده ها

۴-۲- اندازه گیری متغیرهای خروجی تحلیلگران

۴-۳- مدل تجربی

۵- نتایج تجربی و تجزیه و تحلیل

۵-۱- آماره توصیفی

۵-۲- تجزیه و تحلیل چند متغیره

۵-۳- آزمون های اضافی و استحکام

۶- جمع بندی و نتیجه گیری

ضمیمه A- تعریف متغیرها-

چکیده

با استفاده از یک نمونه متشکل از ۹۳۲ شرکت ثبت شده و ۲۴۹۲ مشاهدات سال – شرکت در طی دوره ۲۰۰۸ الی ۲۰۱۴، همان گونه که در خروجی های برجسته تحلیلگران یعنی پیش بینی های سوددهی و توصیه های سهام در محیط منحصر به فرد شرکت های چینی انعکاس یافته است، مقاله حاضر به بررسی تاثیر طرح های تشویقی حقوق صاحبان سهام (EIP) بر محیط اطلاعاتی تحلیلگران مالی می پردازد. تحقیق حاضر نشان داد که صحت پیش بینی تحلیلگران در شرکت های ثبت شده برخوردار از سطوح بالاتر حقوق و مزایای مدیریتی به شکل طرح های تشویقی حقوق صاحبان سهام (EIP)، به طور قابل توجهی بیشتر می باشد. افزون براین، تحلیلگران مالی به احتمال زیاد توصیه های سهامی مطلوبی را برای شرکت های ثبت شده اعطا کننده اختیار معامله سهام مدیریت ارائه می نمایند. افزون بر این، به نظر می رسد صحت پیش بینی تحلیلگران

(پراکندگی/تورّش) هنگامی که شرکت های ثبت شده استفاده از واحدهای سهام غیر قابل معامله (RSU) را عوض اختیار خرید سهام در طرح های تشویقی حقوق صاحبان سهام (EIP) خود بر می گزینند نشان می دهد که دو نوع مشوق حقوق صاحبان سهام مزبور یعنی اختیار معامله سهام و یا سهام غیر قابل معامله (RSU) تاثیر متفاوتی بر پیش بینی سوددهی تحلیلگران دارند. در مجموع، نتایج تجربی مطالعه حاضر با دیدگاه همراستایی مشوق های مدیریتی همخوانی دارند. هم چنین مطالعه حاضر نشان داد که همه مشوق های حقوق صاحبان سهم تاثیر همراستایی یکسانی ندارند. در واقع در مقایسه با سهام غیر قابل معامله (RSU)، تاثیر همراستایی اختیار معامله سهام احتمالاً از طریق رفتارهای مدیران در فرصت های کوتاه مدت جبران می شود.

Abstract

Using a sample of 932 listed firms and 2492 firm-year observations during the period of 2008–۲۰۱۴, this paper investigates the impact of equity incentive plans (EIPs) on the information environment of financial analysts, as reflected in the prominent analysts’ outputs – earnings forecasts and stock recommendations, in China’s unique corporate setting. It finds that analysts’ forecast accuracy is noticeably higher for listed firms with higher levels of management compensation in the form of EIPs. In addition, financial analysts are more likely to issue favourable stock recommendations for listed firms granting management stock options.

Moreover, analysts’ forecast accuracy (dispersion/bias) appears to be considerably improved (reduced) when listed firms choose to use restricted stock units (RSUs), instead of stock options, in their EIPs, suggesting that the two types of equity incentives – stock options or RSUs – have different impacts on analysts’ earnings forecasts. Overall, the empirical results of this study are consistent with the alignment view of managerial incentives. This study also shows that not all equity incentives have the same alignment effect. Indeed, compared to RSUs, the alignment effect of stock options is likely to be offset by managers’ short-term opportunity behaviours.

نمونه ترجمه مقاله:دانلود ترجمه مقاله حقوق صاحبان سهام 

1. مقدمه

تحت تفکیک مالکیت و کنترل، مالک (صاحب اصلی) اختیارات تصمیم گیری خود را به مدیری (واسطه) واگذار می کند که انتظار می رود در راستای منافع صاحب اصلی عمل نماید (جنسن و مکلینگ، 1976). با این حال، واگذاری[1] وظیفه به مدیری که اهداف متفاوتی نسبت به مالک ارد مشکل ساز خواهد بود اگر مشاهده و بررسی اَعمال یا اقدامات مدیر دشوار باشد (لافونت و مارتیمورت، 2002). بنابراین، ممکن است مالک از مشوق های حقوق صاحبان سهام برای ایجاد انگیزه در مدیران جهت ارائه فرصت مشارکت در عملکرد آتی کسب و کار از طریق اعطای پاداش استفاده نماید. دو دیدگاه رقیب در زمینه تاثیر مشوق های حقوق صاحبان سهام وجود دارد. فرضیه همراستایی مشوق ها که بیان می کند مشوق های مدیریتی می توانند با همراستایی منافع مدیران و سهامداران به تقلیل هزینه های نمایندگی کمک کنند (جنسن و مکلینگ، 1976).

در مقابل، فرضیه جبهه گیری مدیریت[2] استدلال می کند که با توجه به مالکیت مدیریتی بیش از حد، مدیران مواضع خود را تثبیت نموده و سپس اولویت های خود را در راستای رفتارهای فاقد ارزش افزایی دنبال می کنند (اشلیفر و ویشنی، 1989). مطالعات اولیه تجربی درباره ارتباط مالکیت مدیریتی و عملکرد / ارزش شرکت و نیز جنبه های مختلف کیفیت گزارشگری شرکت (مانند: مدیریت سوددهی و صحت پیش بینی های تحلیلگران) نتایج نسبتاً در هم آمیخته ای را ارائه می نماید (چنگ و وارفیلد، 2005؛ اریکسون، هانلون، و میدو، 2006؛ گارسیا – مکا و سانچز – بالستا، 2011؛ سانچز – بالستا و گارسیا – مکا، 2007). افزون بر این، تحقیقات اندکی درباره نحوه تاثیرگذاری مشوق های مدیریتی بر محیط اطلاعات تحلیلگران مالی که به عنوان واسطه های اطلاعاتی در تولید اطلاعات ارزشمند در بازارهای نوظهور عمل می کنند، وجود دارد.

چین به دلیل محیط سازمانی منحصر به فرد خود یک مورد جالب محسوب می گردد. برای نمونه، شرکت های ثبت شده چینی معمولاً دارای یک ساختار مالکیت پیچیده تری از غرب بوده و تعداد قابل توجهی از سهام شرکت های ثبت شده در اختیار حاکمیت قرار دارد. مالکیت متمرکز دولتی می تواند شفافیت اطلاعات شرکت ها را مختل کرده و به بروز تضاد منافع[3] بین دولت و سهامداران اقلیت منتج گردد (سو، زو، و فان، 2008). هم چنین، شرکت های ثبت شده چینی عمدتاً بر مبنای معیارهای عملکرد حسابداری به طراحی قراردادهای پاداش[4] مدیریتی می پردازند. چنانچه عملکرد شرکت ثبت شده ضعیف باشد، احتمالاً مدیران به توقیف اطلاعات نامطلوب و یا دستکاری در دفاتر حسابداری، به منظور تامین مواجب خود می پردازند (لیو و لو، 2007؛ یانگ، چی، و یوانگ، 2012).

[1] delegation

[2] management-entrenchment

[3] Interest conflict

[4] remuneration