دانلود ترجمه مقاله اعتماد به پزشکی راه دور – الزویر ۲۰۱۸

دانلود ترجمه مقاله اعتماد به پزشکی راه دور – الزویر ۲۰۱۸

دانلود ترجمه مقاله اعتماد به پزشکی راه دور – الزویر ۲۰۱۸:ما در خصوص چارچوب حقوقی قانونی مربوطه اروپا نیز توضیح می دهیم، که این کلاس از سیستم ها را تنظیم می کنند، و اشاره گرهایی به هنجارهای خاص ارائه کرده، و مشخصات مسئولیت احتمالی برای ذینفعان درگیر را برجسته می کنند. نتیجه گیری: بیماران بسیار زیادی مایل به اتخاذ سیستم های پزشکی راه دور برای بهبود مراقبت در خانه و مدیریت روزمره خود هستند. گام ضروری در جهت پذیرش گسترده تر این سیستم ها شامل افزایش انطباق آنها با مقررات موجود و تعریف بهتر مسئولیت ها برای همه ذینفعان درگیر است

عنوان فارسی مقاله:
اعتماد به پزشکی راه دور : بحث در مورد ریسک ها، ایمنی، پیامدها و مضامین قانونی و مسئولیت ذینفعان درگیر
عنوان انگلیسی مقاله:
سال انتشار میلادی: 2018
نشریه:

 الزویر

Journal: International Journal of Medical Informatics – Volume 112, April 2018, Pages 90-98

کلمات کلیدی فارسی:
کلمات کلیدی انگلیسی:
Legal aspects; Liability; Medical device; Practice guideline; Telemedicine; mHealth
تعداد صفحات ترجمه شده: 30 صفحه  با فونت ۱۴ B Nazanin
نویسندگان:
E. Parimbelli, B. Bottalico, E. Losiouk, M. Tomasi, A. Santosuosso, G. Lanzola, S. Quaglini, R. Bellazzi,
موضوع:
دسته بندی رشته:
فرمت فایل انگلیسی: 9 صفحه با فرمت pdf
فرمت فایل ترجمه شده: Word
کیفیت ترجمه: عالی
نوع مقاله: isi
تعداد رفرنس: دانلود ترجمه مقاله پزشکی راه دور

مقاله انگلیسی+ترجمه فارسی

فهرست مقالات

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

1-1- پیش زمینه و کار مرتبط

1-2- انگیزه و اهداف

2- روش ها

2-1- Mobiguide

2-2- AP@Home: آوردن پانکراسلوزالمعده مصنوعی در خانه

3- نتایج

3-1- ویژگی 1

3-2- ویژگی 2

3-3- ویژگی 3

3-4- ویژگی 4

3-5- ویژگی 5

3-6- ویژگی 6

3-7- ویژگی 7

3-8- ویژگی 8

4- بحث

4-1- Mobiguide

4-2- AP@Home

5- نتیجه گیری

ضمیمه A- داده های تکمیلی


ترجمه چکیده

اهداف: هدف اصلی این مقاله، افزایش آگاهی در میان تمام ذینفعان درگیر در خصوص ریسک ها و مضامین و پیامدهای قانونی مرتبط با توسعه و کاربرد سیستم های مدرن پزشکی راه دور است. تمرکز ویژه ای بر کلاس سیستم های “پزشکی راه دور” فعال اختصاص یافته است، که به تعامل دنیای واقعی و بدون واسطه با کاربر نهایی دلالت دارد.
هدف دوم، ارائه مرور کلی در خصوص چارچوب قانونی اروپا است، که در تلاش برای اجتناب از ترس ها و شیوه های پزشکی دفاعی برای این سیستم ها به کار برده می شود، و ممکن است مانعی برای پذیرش گسترده تر آنها باشد. روش ها: ما از تجربه به دست آمده در طول دو پروژه بین المللی پزشکی راه دور بهره می گیریم، یعنی MobiGuide (مطالعات آزمایشی انجام شده در اسپانیا و ایتالیا)، و AP@home (آزمایشات بالینی در ثبت شده برای بیمارانی در ایتالیا، فرانسه، هلند، بریتانیا، اتریش و آلمان)، که گروه ما در طول 4 سال گذشته به توسعه آنها کمک کرده است، و نقشه ای از بحرانی بودن بالقوه سیستم های فعال پزشکی راه دور ایجاد کرده، و در خصوص چارچوب قانونی مورد استفاده برای آنها نطر داده است.
در دسامبر سال 2015 و مارس سال 2016، دو کارگاه آموزشی برگزار شده است، و این موضوع در میز گردهایی با توسعه دهندگان سیستم، محققان، پزشکان، پرستاران، کارشناسان حقوقی، اقتصاددانان بهداشت و مدیران مورد بحث قرار گرفته است. نتایج: ما 8 ویژگی تولیدکننده ریسک های مرتبط را از موارد کاربرد مثال خود مشخص کردیم. این ویژگی ها به مجموعه گسترده ای از برنامه های کاربردی پزشکی راه دور تعمیم می یابند، و بینش هایی در مورد استراتژی های کاهش ریسک احتمالی پیشنهاد می کنند. ما در خصوص چارچوب حقوقی قانونی مربوطه اروپا نیز توضیح می دهیم، که این کلاس از سیستم ها را تنظیم می کنند، و اشاره گرهایی به هنجارهای خاص ارائه کرده، و مشخصات مسئولیت احتمالی برای ذینفعان درگیر را برجسته می کنند.

نتیجه گیری: بیماران بسیار زیادی مایل به اتخاذ سیستم های پزشکی راه دور برای بهبود مراقبت در خانه و مدیریت روزمره خود هستند. گام ضروری در جهت پذیرش گسترده تر این سیستم ها شامل افزایش انطباق آنها با مقررات موجود و تعریف بهتر مسئولیت ها برای همه ذینفعان درگیر است


Abstract

OBJECTIVES:

The main purpose of the article is to raise awareness among all the involved stakeholders about the risks and legal implications connected to the development and use of modern telemedicine systems. Particular focus is given to the class of “active” telemedicine systems, that imply a real-world, non-mediated, interaction with the final user. A secondary objective is to give an overview of the European legal framework that applies to these systems, in the effort to avoid defensive medicine practices and fears, which might be a barrier to their broader adoption.

METHODS:

We leverage on the experience gained during two international telemedicine projects, namely MobiGuide (pilot studies conducted in Spain and Italy) and AP@home (clinical trials enrolled patients in Italy, France, the Netherlands, United Kingdom, Austria and Germany), whose development our group has significantly contributed to in the last 4 years, to create a map of the potential criticalities of active telemedicine systems and comment upon the legal framework that applies to them. Two workshops have been organized in December 2015 and March 2016 where the topic has been discussed in round tables with system developers, researchers, physicians, nurses, legal experts, healthcare economists and administrators.

RESULTS:

We identified 8 features that generate relevant risks from our example use cases. These features generalize to a broad set of telemedicine applications, and suggest insights on possible risk mitigation strategies. We also discuss the relevant European legal framework that regulate this class of systems, providing pointers to specific norms and highlighting possible liability profiles for involved stakeholders.

CONCLUSIONS:

Patients are more and more willing to adopt telemedicine systems to improve home care and day-by-day self-management. An essential step towards a broader adoption of these systems consists in increasing their compliance with existing regulations and better defining responsibilities for all the involved stakeholders.


نمونه ترجمه مقاله:دانلود ترجمه مقاله پزشکی راه دور

1- مقدمه

در طول سال­ها، تعدادی تعریف مختلف در خصوص پزشکی راه دور ارائه شده است [1]، اما تقریباً همه آنها عناصر کلیدی مشخص شده توسط انجمن پزشکی راه دور آمریکا را به اشتراک می­گذارند: پرشکی راه دور، استفاده از اطلاعات پزشکی مبادله شده از یک سایت به دیگری از طریق ارتباطات الکترونیکی در جهت بهبود وضعیت سلامتی بالینی بیمار است [2]. این تعریف گسترده بر تبادل نوع خاصی از اطلاعات (مرتبط با بهداشت و سلامتی)، بر وسایل ارتباطاتی مورد استفاده (الکترونیکی)، و هدف کلی (بهبود وضعیت سلامتی) متمرکز است، و بیشتر بر جزئیات فنی متمرکز نیست. در نتیجه، برنامه ­های کاربردی پزشکی راه دور، از نظر اهداف مشخص و پیاده­سازی بسیار متنوع هستند. نوریس [3]، 4 حوزه اصلی را مشخص کرد، که در آنها بر تعدادی از برنامه­های کاربردی پزشکی راه دور تمرکز شده است. اینها عبارتند از مشاوره راه دور، آموزش راه دور، جراحی راه دور و نظارت راه دور است. با این حال، در سال­های اخیر، سیستم­های نظارت راه دور فراتر از قابلیت­های ساده نظارت از راه دور تکامل یافتند، که تعاملات فعال و بدون واسطه با بیماران را امکانپذیر می­سازد. ما در ادامه این مقاله به این سیستم­ها به عنوان سیستم­های پزشکی راه دور “فعال” اشاره خواهیم کرد. ممکن است بعضی از سیستم­ها، بعد از راه­اندازی و تنظیم صحیح آنها توسط پزشکان، انجام اقداماتی در پاسخ به رویدادهای خاص را به بیماران توصیه کنند (به عنوان مثال، در صورتی که علامت خاصی را تجربه می­کنید، داروی خاصی را انتخاب کنید)، در حالی که بقیه اتوماسیون را فراتر پیش برده، و کنترل حلقه بسته متغیر بالینی را برای حفظ آن در محدوده امن پیاده­سازی می­کنند (به عنوان مثال، گلوکز خون برای بیماران دیابتی، با استفاده از انسولین کنترل شد). به استثنای جراحی راه دور، که بلافاصله نگرانی­های اخلاقی و قانونی را به دلیل اتصال دقیق آن با روش­های جراحی پرمخاطره مطرح کرد [4، 5]، این نسل جدید سیستم­های پزشکی راه دور فعال شامل سیستم­هایی است که بیش از بقیه سیستم­ها، چالش­های مربوط به مسئولیت و مسائل قانونی را به دلیل ریسک­های مرتبط با توسعه و کاربرد آنها مطرح می­کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *