پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی (بوفارد و همکاران؛1995)

پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی در این پژوهش برای سنجش یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان از پرسشنامه 14 سؤالی بوفارد و همکاران که در سال1995 طراحی شده است، استفاده شده است (کدیور، 1380؛ به نقل از کدیور و همکاران، 1389). در این آزمون پاسخ  به صورت یک مقیاس 5 درجه ای از نوع لیکرت تهیه شده است. و شامل کاملاً موافقم، موافقم، نظری ندارم، مخالفم و کاملاً مخالفم می باشد، که به ترتیب دارای امتیاز 5 تا 1 هستند ( کاملاً موافقم 5، کاملاً مخالفم) و سه مؤلفه انگیزشی، شناختی و فراشناختی را اندازه می گیرد. همچنین مجموع نمرات هر فرد می تواند بین 70-14 باشد (عشور نژاد، 1387، کدیور و همکاران، 1389).

تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :

یادگیری خودتنظیمی

خودتنظیمی یا کنترل نفس به توانایی در کنترل رفتار، احساس و افکار برای پیشگیری از رفتار نامطلوب، افزایش رفتارهای مطلوب و دستیابی به اهداف گفته می شود.

تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه

در این پژوهش منظور پرسشنامه استاندارد یادگیری خودتنظیمی نمره­اي است كه کارکنان به سوالات 14سوال پرسشنامة یادگیری خودتنظیمی می­دهند

مولفه های پرسشنامه :

یادگیری خودتنظیمی

خود تنظیمی شامل ایجاد یک وقفه بین احساس و عمل است تا فرد تفکر بیشتری روی آن داشته باشد و برنامه ریزی بهتری بکند.

درک مشکلاتی که فقدان خود تنظیمی در زندگی به وجود می آورد ساده است. کودکی که از روی خشم دیگران را کتک می زند، در بین همسالانش محبوب نیست و در مدرسه دچار انزوا خواهد شد.

بزرگسالی که فاقد این مهارت است، دارای اعتماد به نفس و عزت نفس پایینی است و دچار مشکل استرس و ناامیدی است.

گاهی فقدان این مهارت خود را به شکل خشم یا اضطراب نشان می دهد و در موارد شدیدتر به صورت اختلال روانی بروز می یابد.

خودتنظیمی از این جهت نیز مهم است که باعث می شود شما بر اساس ارزشها و معیارهای اجتماعی رفتار کنید و خود را به شکل درست ابراز کنید.

اگر به موفقیت تحصیلی اهمیت می دهید، این مهارت باعث می شود به جای وقت تلف کردن، تست بزنید.

اگر به کمک کردن به دیگران اهمیت می دهید، این مهارت باعث می شود در کار به همکارتان کمک کنید.