دانلود ترجمه مقاله آنالیز واریانس میانگین قرارداد اختیار معامله – الزویر ۲۰۱۸:در این مقاله ما هماهنگی زنجیره تأمین و طرح قرارداد اختیار معامله را تحت مدل واریانس میانگین تحلیل کردیم. در این مدل هر طرف قصد دارد سود مورد انتظار خود را با توجه به محدودیت های اعمال شده ریسک به حداکثر برساند. نتایج اصلی ما چهارسویه هستند. ابتدا زنجیره تأمین همیشه تحت قراردادهای اختیار معامله با محدودیت های ریسک هماهنگ شده نیستند. با افزایش قیمت مصرف، تأمین کننده تنها زمانی به هماهنگی کانال می رسد که آستانه ریسک گریزی فروشنده در وقفه های معینی قرار گیرد.

مقاله انگلیسی+ترجمه فارسی

فهرست مطالب

چکیده

۱- مقدمه

۲- شرح مدل

۳- هماهنگی زنجیره تأمین

۳-۱- راه حل بهینه زنجیره تأمین

۳-۲- تصمیم سفارش دهی فروشنده

۴- زنجیره تأمین نامتمرکز

۴-۱- اطلاعات متقارت

۴-۲- اطلاعات نامتقارن: آستانه ریسک گریزی فروشنده خصوصی است

۵- نتیجه گیری و بینش های مدیریتی

چکیده

در این مقاله تأثیرات ملاحظات ریسک برای قراردادهای اختیار معامله در زنجیره تأمین دو پلکانی مورد مطالعه قرار گرفته است. تحت چارچوب واریانس میانگین، ما ابتدا شرایط هماهنگ سازی زنجیره تأمین را با استفاده از قراردادهای اختیار معامله بررسی می کنیم. ما دریافتیم که هماهنگی در زنجیره تأمین همواره حاصل نشده و این با این نتیجه مغایرت دارد که قراردادهای اختیار معامله ای که به درستی طراحی شده اند می توانند زنجیره تأمین را در غیاب ملاحظات ریسک هماهنگ نمایند. ثانیاً ما بازی Stackelberg را برای زنجیره تأمین نامتمرکز در دو مورد تحلیل می کنیم، بسته به این که آیا آستانه ریسک گریزی فروشنده برای تأمین کننده مشخص است یا خیر.

ما نشان می دهیم که زمانی که آستانه اطلاعات عمومی باشد، توازن منحصر بفردی وجود دارد که در آن تأمین کننده با تلورانس ریسک بالاتر ترجیح می دهد قیمت موجود را کاهش دهد و از اینرو مقدار سفارش فروشنده افزایش می یابد. وقتی آستانه ریسک گریزی فروشنده جزء اطلاعات خصوصی باشد، فروشنده انگیزه دارد که تظاهر کند کمتر ریسک گریز است. برای جلوگیری از انحراف این انگیزه، ما تعهد مقدار معامله اختیار مینیمم را برای تأمین کننده طراحی می کنیم. ما نتایج تئوری خود را با شبیه سازی های عدد کامل می کنیم.

Abstract

This paper studies the implications of risk considerations for option contracts in a two-echelon supply chain. Under the mean–variance framework, we first investigate the conditions for coordinating the supply chain by using option contracts. We find that supply chain coordination is not always achieved, contrasting with the result that properly designed option contracts can always coordinate a supply chain in the absence of risk considerations. Second, we analyze the Stackelberg game for a decentralized supply chain in two cases, depending on whether the retailer’s risk aversion threshold is known to the supplier.

We show that when the threshold is public information, there exists a unique equilibrium in which the supplier with a higher risk tolerance prefers to reduce the exercise price, and thus, the retailer’s order quantity increases. When the retailer’s risk aversion threshold is private information, the retailer has an incentive to pretend to be less risk averse. To curb this incentive distortion, we design a new minimum option quantity commitment for the supplier. We complement our theoretical results with numerical simulations.

نمونه ترجمه مقاله:دانلود ترجمه مقاله آنالیز واریانس

• مقدمه

ریسک ها در تصمیمات شرکت ها نافذنذ و از اینرو مدیریت ریسک نقشی حیاتی در موفقیت عملیات شرکت دارد. در واقع، مدیریت ریسک نامناسب می تواند منجر به شکست های مالی قابل توجهی شود. به عنوان نمونه، تضعیف سریع تقاضا همراه با توافقات تأمین بسته شده در سه ماهه دوم سال 2001 کسری موجودی کالای 5/2 میلیارد دلاری به سیستم های سیسکو تحمیل کرد. در سه ماهه سوم سال 2001، Nike حدود 100 میلیون دلار از سود فروش خود را به دلیل کسری موجودی کالا از دست داد. بنابراین مشارکت دادن عوامل ریسک در تصمیمات زنجیره تأمین توجه عده زیادی از متخصصین را به خود جلب کرده است. به عنوان نمونه شرکت Hewlerr-Packard سیستم مدیریت ریسک خریدی برای ارزیابی و کنترل ریسک های زنجیره تأمین بنا نهاد. از طریق این سیستم شرکت Hewlett – Packard در هزینه های منبع یابی خود در سال 2008 حداقل 100 میلیون دلار صرفه جویی کرد. هر چند شرکت ها در حال پی بردن به اهمیت مدیرین ریسک زنجیره تأمین هستند، تعیین این که چگونه تبادلی میان سود و ریسک ایجاد کنند برای آن ها هنوز یک چالش بزرگ است.

مطالعات قبل عمدتاً روی دو نوع ریسک در زنجیره تأمین متمرکز بودند: ریسک های شکست (اختلال)، نظیر ریسک های مرتبط با جنگ ها، زلزله ها، بیماری ها و حملات تروریستی و ریسک های عملیاتی نظیر ریسک هایی که منشأ آن ها قابلیت اطمینان منبع و عدم قطعیت تقاضاست. محققان برای مدیریت زنجیره تأمین تحت شرایط ریسک روش های مختلفی را پیشنهاد کرده اند. پراستفاده ترین روش چارچوب واریانس میانگین است که از نظریه پروتفولیوی Markowitz نشئت می گیرد. Markowitz در اصل چارچوب میانگین واریانس را برای تحلیل تنوع پذیری ریسک دارایی های مالی و برای کمک به سرمایه گذاران در طراحی یک پورتفولیوی بهینه پیشنهاد داد. چارچوب واریانس میانگین به طرز گسترده ای در حیطه تصمیمات عملیاتی کاوش شده تا انواع مختلف ریسک های زنجیره تأمین مدیریت شوند، مخصوصاً ریسک های سربرآورده از تقاضای بازار نامعلوم.

Choi و همکاران (a2008) تحلیل واریانس میانگین را برای مسأله روزنامه فروش انجام دادند که در آن تصمیم گیرندگان ریسک گریزند، نسبت به ریسک خنثی هستند یا ریسک پذیرند. آن ها به صورت تحلیلی سرحدهای موثر برای هر مورد را بررسی کردند. Choi و Chiu (2012) با همان تابع هدف مدل های ریسک کسادی میانگین و روزنامه فروش واریانس میانگین برای هر دو مورد قیمت خرده فروشی برونی و درونی را مورد مطالعه قرار دادند. آن ها دریافتند که فروشنده در مدل های ریسک کسادی میانگین و واریانس میانگین یک مقدار جوراب زنانه سفارش می دهد. برخی مطالعات این مطلب را نیز تجزیه و تحلیل کردند که چگونه می توان در چارچوب واریانس میانگین به هماهنگی زنجیره تأمین دست یافت. به عنوان نمونه، Choi و همکاران (c2008) هماهنگی قراردارد بازخرید را تحت چارچوب واریانس میانگین مورد مطالعه قرار دادند. آن ها دریافتند که هماهنگی کانال همیشه تحت قیود ریسک حاصل نشده است، درست برخلاف نتایجی که حاکی از آنند که قراردارد بازخرید مرسوم همواره باعث هماهنگی زنجیره تأمین می شود. Chiu و همکاران (2011)