پیتر دراکر

پیتر دراکر  را بنیان گذار مدیریت مدرن و به عبارتی پدر علم مدیریت می شناسند. اگر چه او قسمت مهم زندگی‌اش را در آمریکا سپری کرد، اما اتریشی بود و رگه‌های اروپایی را می‌شود در حرف‌ها و نگرش و کنایه‌هایش مشاهده کرد.

در واقع تلفظ آلمانی نام او پیتر دروکر است و نه پیتر دراکر. مادرش پزشک بود و پدرش یک اقتصاد دان معروف در وزارت اقتصاد و دارایی اطریش . همچنانکه خودش اشاره کرده، تعامل و رفت و آمد پدرش با رجال و بزرگان فرصت خوبی را به وجود آورده بود که کلان نگری و اندیشیدن به ایده‌های بزرگ را یاد بگیره و تمرین کند.
پیتر دراکر در سال ۱۹۰۹ به دنیا آمد و در سال ۲۰۰۵ و بطور دقیقتر در ۲۰ آبان سال ۱۳۸۸ تنها چند روز مانده به ۹۶ امین سالروز تولدش درگذشت.

دراکر که از سوی BusinessWeek مردی لقب گرفت که «مدیریت را اختراع کرد»، تعداد زیادی از رهبران سازمان‌های مختلف را در تمام حوزه‌های اجتماع تحت تأثیر قرار داد؛ که از این میان می‌توان به جنرال الکتریک، IBM، اینتل، پراکتر اند گمبل و صلیب سرخ اشاره نمود.

پیتر دراکر در آمریکا و بسیاری از کشورهای دنیا مانند ایران به عنوان متفکر، نویسنده و سخنران اثر گذار بر سازمان‌های معاصر شناخته شده است. در سال ۱۹۹۷، روی جلد مجله  Forbes عکسی از دراکر ۹۰ ساله منتشر شد و تیتری با این عنوان درج شد ، “هنوز هم جوانترین مغز جهان” نامید.

پیتر دراکر و ژاپن

پیتر دراکر در دورانی زندگی می‌کرد که ژاپن در حال رشد سریع و تبدیل شدن به یک غول صنعتی بود. رویدادی که برای آمریکایی‌ها بسیار عجیب بود و تقریباً هر کس در مورد مدیریت نظر می‌داد و حرف می‌زد، واجب بود که تحلیل‌هایی هم در مورد ژاپن و دلایل پیشرفت سریع آن کشور بنویسد.

 بخش قابل توجهی از اشارات و مثال‌ها و تحلیل‌های پیتر دراکر به ژاپن اختصاص دارد و نباید فراموش کنیم که در آن سالها، زبان دومی که در آمریکا برای فعالان دنیای مدیریت توصیه می‌شد ژاپنی بود. اگر به این نکته توجه نداشته باشیم شاید تاکید زیاد پیتر دراکر بر ژاپن و استراتژی‌های آن منطقی به نظر نرسد.

اثار پیتر دراکر

۳۹ کتاب دراکر، به‌علاوه مقالات حکیمانه و پرطرفدار و بی‌شمار وی، بسیاری از تحولات عمده اواخر قرن بیستم را پیش‌بینی نمود، از جمله خصوصی‌سازی و تمرکززدایی،..

در اواخر دهه ۱۹۵۰، دراکر اصطلاح «دانش‌ورز» (knowledge worker) را ابداع نمود و باقی عمر خود را صرف بررسی عصری نمود که در آن تعداد بی‌سابقه‌ای از افراد از مغزشان بیشتر از دستانشان استفاده می‌نمودند.

پیش بینی دراکر برای ۲۰۲۰

•    پذیرش اینکه اطلاعات، کلیدی‌ترین منبع ضروری برای سازمان‌هاست.
•    زمانی نوآور بودن یا نبودن یک انتخاب استراتژیک برای سازمان‌ها بود. اما در آینده گزینه‌ای جز نوآور بودن وجود ندارد.
•    سازمان‌ها باید بیش از گذشته استقلال کارکنان خود را به رسمیت بشناسند.
•    سازمان‌ها باید بکوشند تا یاد بگیرند و یادگیری سازمانی رشد کند.
•    انسانها بیش از گذشته انتظار دارند که معنا و مفهوم و ماموریت خودشان را بدانند.
•    باید بیش از پیش مراقب آنهایی باشیم که عقب می‌مانند.

دراکر که در کالج‌های Sarah Lawrence و Bennington و دانشگاه نیویورک تدریس نموده بود، ۳۰ سال آخر زندگی شغلی خود را به‌عنوان هیئت علمی دانشگاه Claremont سپری نمود. در سال ۲۰۰۲، وی مدال آزادی ریاست جمهوری را که بالاترین نشان غیرنظامی ایالات متحده به حساب می‌آید، دریافت نمود.

دراکر در سالهای عمر خود با وجود کهولت سن و مشکلات جسمانی اش به شوخی می گفت انسانها باید به جای عمر طولانی، مرگ راحت را آرزو کنند.