دانلود ترجمه مقاله ژن های سوکسینات دهیدروژناز و فوماراز – الزویر ۲۰۱۸

Blue light inhibits succinate dehydrogenase and fumarase enzyme activity and gene expression in green leaves of maize (Zea mays L.). Irradiation of maize plants by blue light resulted in the transient decrease of transcripts of genes Sdh1-2 and Sdh2-3 encoding correspondingly the flavoprotein and iron-sulfur protein subunits of succinate dehydrogenase, and of Fum1 encoding the mitochondrial form of fumarase. The blue light effect was probably mediated by transcription factors COP1 and HY5, with the expression of the latter increased upon blue light treatment. This was accompanied by a decrease in the expression of COP1, presumably involved in proteasome degradation of HY5. It was also demonstrated that calcium ions do not participate in this process.

نمونه ترجمه مقاله:

1. مقدمه

      در حین فتوسنتز فعال، یکی از مکانیسم های مهم تنظیم سوخت و ساز در بافت سبز گیاهان، مهار تنفس گیاهی در نور می باشد. ( ایگامبودیو و همکاران، 2014 ؛گاردستروم و ایگامبودیو، 2016) این مکانیسم، از طریق مهار ترکیب پیروات دهیدروژناز ( گمل و رندال 1992) ، تنظیم NAD- و NADP- وابسته به ایزوسیترات دهیدروناژها ( ایگامبردیو و گاردستروم،2003) و مهار سوکسینات دهیدروژناز(SDH) و فوماراز، که می تواند در مرحله ی تنظیم فعالیت آنزیم صورت گیرد ( دالوسو و همکاران 2015) و همچنین از طریق مدولاسیون بیان ژن ناشی از فیتوکروم A و با واسطه ی یون های کلسیم (پوپو و همکاران 2010؛ اپرنسیو و همکاران 2013 و 2016 )، عمل می کند.

      یکی دیگر از مکانیسم های تنظیم تنفس گیاهی عبارتست از ، تاثیرات نور آبی که به واسطه ی کریپتوکروم ها جذب شده اند، ( کشمور و همکاران 1999 ؛ لوپز و همکاران ، 2012 ؛ فورتوناتو و همکاران ، 2015 ؛ فاکس و همکاران ، 2015) که این جذب ابتدا در آرابیدوپسیس با استفاده از جهش های کرپیتوکروم برای ایجاد SDH ( سوکسینات دهیدروناژ) مشاهده شده است. (ایزینستو و همکاران ، 2015) نور آبی به واسطه ی  HY5، تنظیم گر فتومورفوژنیک مثبت ( اویاما و همکاران1997؛ لوستر لوند و همکاران 0a200) و لیگازهای یوبی کوئیتین COP1 و COP2، تنظیم گرهای فتومورفوژنیک منفی، تاثیر خود را اعمال می کند. ( اوسترلوند و همکاران 1991) در تاریکی، COP1 به هسته منتقل می شود و تحت تعامل با HY5 در هسته، در معرض تجزیه قرار می گیرد. ( ون آرنیم و دنگ 1994 ؛ اوسترلوند و همکاران 2000b) نور آبی با هدایت COP به سمت سیتوسول، موضع یابی زیر سلولی COP1 را تنظیم می کند. ( اوسترلوند و همکاران ،2000b) HY5 فاکتوری در رونویسی است که به صورت ذاتی در هسته قرار گرفته است. ( آنگ و همکاران 1998) HY5 به پروموترهای پاسخ دهنده به نوری که درون جعبه ی G قرار دارند، متصل می شود و بیان مطلوب ژن های مربوطه را تضمین می کند. ( یانگ و همکاران 2005؛ ژانگ و همکاران 2011) تجزیه ی HY5 در تاریکی، مکانیسمی را فراهم می کند که در طی این مکانیسم فعالیت های HY5 و بیان ژن متمرکز HY5- را می توان در نور تنظیم کرد. ( چاتوپادییایی و همکاران 1998؛ ژانگ و همکاران 2011)