Abstract

Business-model research has struggled to develop a clear footprint in the strategic management field. This introduction to the special issue on the wider implications of business-model research argues that part of this struggle relates to the application of five different perspectives on the term “business model,” which creates ambiguity about the conceptual boundaries of business models, the applied terminology, and the potential contributions of business-model research to strategic management literature.

By explicitly distinguishing among these five perspectives and by aligning them into one overarching, comprehensive framework, this paper offers a foundation for consolidating business-model research. Furthermore, we explore the connections between business-model research and prominent theories in strategic management.

We conclude that business-model research is not necessarily a “theory on its own” and that it can be more fruitfully understood as a theoretical mechanism for combining different literature streams. As such, business-model research is positioned as a central connecting component in the further development of the strategic management field.

نمونه ترجمه مقاله:

مقدمه

در سال های اخیر علاقه ی علمی زیادی به مدل های کسب و کار ایجاد شده است. مدل های کسب و کار به توصیف نحوه کسب و کار شرکت و به طور کلی، یک فرد یا سازمان می پردازد (چبروق و روسنبلوم، 2002؛ ماگرتا، 2002). مدل کسب و کار، توضیح می دهد که یک بازیگر مفروض با چه هدفی ” برقراری ارتباط با عوامل و بازارهای محصولات را انتخاب می کند” (زوت و آمیت، 2008، ص 3). به عبارت دیگر، این مدل ساختاری است “که واسط[1] بین توسعه فن آوری و ایجاد ارزش اقتصادی است” (چسبروگ و روزنبلوم، 2002، ص 532). بنابراین، مدل کسب و کار توضیح می دهد که چگونه یک بازیگر در یک شبکه ارزش یا زنجیره تأمین قرار می گیرد و اینکه چگونه یک کسب و کار برای تحقق اهداف خود، ورودی ها[2] را به خروجی ها[3] تبدیل می کند.

مشارکت ها برای این جریان ادبیات، بر ریشه های نظری مدل های کسب و کار (آمیت و زوت، 2001)؛ نقش کلی و ایده مدل های کسب و کار، به ویژه در رابطه با ایجاد ارزش (کاسدوس-مازانل و ریکارت، 2010؛ چسبروگ و روزنبلوم، 2002)؛ اجزاء و عناصر مدل های کسب و کار (به عنوان مثال، اوستروالدر و پیگنر، 2010؛ جانسون و همکاران، 2008)؛ ارتباطات بین عناصر مدل کسب و کار (زوت و آمیت، 2010؛ ریتر، 2014)؛ منطق کسب و کار (کاسدوس-مازانلو تارزاجی، 2012)؛ ماهیت و پیاده سازی مدل های کسب و کار کاربر محور (هینرت و همکاران، 2011)؛ ظهور اشکال سازمانی جدید و مفاهیم آن برای نوآوری های مدل کسب و کار (فیلداستات، اسنو، میلز و لتی، 2012، فوس و سیبی، 2015، اسنو و همکاران، 2011) و همچنین بسیاری از موضوعات دیگر متمرکز است. همانگونه که در شمار قابل توجهی از نشریات منتشر شده مستند شده است (دا سیلوا و تورکمن، 2014)، این جریان غنی از ادبیات، درک مفصل و متمایزی از مدل های کسب و کار ایجاد کرده است (برای بررسی بیشتر، ماسا و همکاران، 2017؛ زوت و همکاران 2011 را ببینید). همانطور که برخی از محققان خاطرنشان می کنند، “در مورد تعریف عملیاتی هنوز هم توافق کمی وجود دارد” (کاسدوس-مازانل و ریکارت، 2011، ص 102) و “ادبیات علمی در مورد این موضوع، با تعاریف متناقض و مرزها سازگار است” (جورج و بوك، 2011، ص 83). به همين ترتيب، تمام مشارکت ها در اين

5. mediate
6. input
7. output