عنوان فارسی: دانلود ترجمه مقاله رشد شهری پایدار بالا به پایین:تغییر حکمرانی شهری در عربستان سعودی

دانلود ترجمه مقاله رشد شهری پایدار بالا به پایین – الزویر ۲۰۱۹:این مقاله، حکمرانی شهری و بحث توسعه پایدار شهری را بررسی کرده است که رویکرد بالا به پایین برای حکمرانی است که می تواند پایداری شهری را به روشی مثبت با استفاده از چارچوب حکمرانی شهری پایدار تحت تاثیر قرار دهد. در مورد عربستان سعودی، تغییرات مثبت قابل توجهی در حکمرانی شهری و حکمرانی برای توسعه پایدار ایجاد شده است. به دلیل ضرورت پرداختن به مباحث زیست محیطی برجسته، قیمتهای پایین نفت و فشار سنگین بهار عربی، دولت، پروژه های قابل…

مقاله انگلیسی+ترجمه فارسی

فهرست مطالب

چکیده
۱- مقدمه
۲- حکمرانی شهری، قدرت، و اراده سیاسی
۲-۱- از دولت تا حکومت
۲-۲- تحول به سمت حکمرانی شهری پایدار
۳- حکمرانی شهری و توسعه پایدار در عربستان سعودی
۳-۱- مورد چالش های محیطی شهری در ریاض
۳-۲- فشارهای تغییر در حکمرانی شهری عربستان سعودی
۴- تغییرات اخیر در پایداری شهری عربستان سعودی
۴-۱- چالش ها در حکمرانی شهری
۴-۲- پایداری محیطی شهری
۱- شهر هوشمند و پروژه های نظارتی شهری
۲- جابجایی، زیرساخت شهری، و خانه سازی
۳- فضای سبز شهری
۵- بررسی تحولات در عربستان سعودی با استفاده از چارچوبهای مرجع
۵-۱- ارزیابی تغییرات در حکمرانی شهری عربستان سعودی
۵-۲- مقایسه با روشهای بین المللی
۵-۳- به سمت چارچوب توسعه شهری پایدار مبتنی بر SEA در عربستان سعودی
۶- نتیجه گیری

چکیده

این مقاله بر تحول در حکمرانی شهری با بررسی جنبه تقویت توسعه پایدار از طریق حکمرانی شهری بالا به پایین، تمرکز می کند. این مقاله، یک مطالعه موردی توسعه شهری را در عربستان سعودی در نظر می گیرد، که از طریق یک چارچوب متمرکز عاری از ارزیابی زیست محیطی سیاست ها و برنامه ها، اداره شده است. مستندات برنامه ریزی شهری، منابع محدودی را برای محیط زیست ایجاد کردند. در نتیجه، شهرهای سعودی از نظر پایداری زیست محیطی رتبه پایینی داشته اند. با این حال، در حال حاضر به دلیل ضرورت سیاسی بررسی مشکلات، قیمت پایین نفت، و بهار عربی ، تحول قابل توجهی در حکمرانی شهری بوجود آمده است. برنامه ریزی برخی شهرهای بزرگ، غیرمتمرکز بوده است و برخی سیاستها برای مهار توسعه ناپایدار اجرا شدند. این مقاله، این تاثیرات را بررسی می کند تا چگونگی رویکردهای بالا به پایین را ارزیابی کند که ممکن است هنوز در ارتقای توسعه پایدار مناسب باشند. نتیجه گیری مقاله این است که نیاز به اجرای یک چارچوب قانون گذاری و رویکردهای اجرایی یکپارچه استراتژیک (SEA) برای اطمینان از حکمرانی شهری مناسب پایدار نهادینه شده وجود دارد. این یافته ها می توانند بعنوان درس برای کسانی بکار گرفته شوند که تحت زمینه های مشابه سیاسی مخصوصا در کشورهای در حال توسعه عمل می کنند.

Abstract

This paper focuses on transformation in sustainable urban governance by examining the prospect of fostering sustainable development through top-down urban governance. It takes a case study of urban development in Saudi Arabia, which had been administered through a centralized framework devoid of the environmental assessment of policies and plans. Urban planning documents made limited references to the environment. Consequently, Saudi cities have been ranked low on environmental sustainability. However, recently, due to the political imperative of addressing the problems, low oil prices, and the Arab Spring, there has been a remarkable transformation in urban governance. The planning of some of the major cities has been decentralized and some policies implemented to curb unsustainable development. This article reviews these changes to investigate how top-down approaches might still be relevant in promoting sustainable development. It concludes that there is a need to implement a framework of legislation and administrative procedures integrated with strategic environmental assessment (SEA) to ensure proper sustainable institutionalised urban governance. The findings could serve as lessons for those operating under similar political contexts especially in developing countries.

نمونه ترجمه مقاله:

آگاهی از اهمیت حکمرانی شهری و اراده سیاسی برای دستیابی به توسعه پایدار در سالهای اخیر در حال افزایش بوده است. آنها بخشی از چارچوب سازمانی هستند که برای ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی توسعه پایدار موردنیاز هستند. چارچوب نهادی توسط کمیسیون سازمان ملل متحد (UNSCD، 1996) بعنوان یک جنبه مهم توسعه پایدار شناخته شده است. چارچوب نهادی بعنوان یک بعد پایدار با مضامینی مانند تصمیم گیری یکپارچه، حکمرانی، آمادگی در برابر بحران، ایجاد ظرفیت و مشارکت عمومی در نظر گرفته می شود (UNSCD، 1996). گزارش کنفرانس سازمان ملل از توسعه پایدار نشان داد که اراده قوی سیاسی نیاز به جستجوی توسعه پایدار دارد و تلاش ها باید موجب تقویت چارچوبهای نهادی شوند (UN، 2012).

بعنوان مثال، در مطالعه روش ارزیابی زیست محیطی ( EA)، کاشمور و ریچاردسون (2013) اظهار داشتند که قدرت یا سیاست نمی توانند از روند EA جدا شوند. قدرت بر رویکردها و نتایج EA تاثیر می گذارد و باید برای درک بهتر روش EA در نظر گرفته شود (کاشمور و ریچاردسون، 2013). ارزیابی زیست محیطی بعنوان رویکردی شناخته می شود که می تواند با برنامه ها و سیاست ها برای ارتقای پایداری شهری یکپارچه شود (الشووایخت، اینا، و رحمان، 2006؛ هی و همکاران، 2011). ارزیابی زیست محیطی، یک ابزار با ارزش است که تصمیم گیرندگان می توانند از آن برای ارزیابی سیاستهای موجود و پیشنهادی، برنامه ها و طرح ها (PPP) استفاده کنند و آنها را با یک دیدگاه برای دستیابی به توسعه پایدار جایگزین کنند (الشووایخت و همکاران، 2006). آیا در یک فرایند مبتنی بر EA یا در تصمیم گیری منظم در توسعه پایدار، نقش سیاست ها یا پویایی های قدرت را نمی توان نادیده گرفت. هانسن، کورنوف، کاشمور، و ریچاردسون (2013) ادعا کردند که قدرت، تاثیر قابل توجهی بر تصمیم گیری از طریق فعال کردن یا محدود کردن عوامل درگیر در فرایند دارد.

علیرغم درک اهمیت پویایی های قدرت و حکمرانی شهری در تقویت توسعه پایدار، نقش آنها به طور کامل در تحقیقات مورد بررسی قرار نگرفته است (کاشمور و ریچاردسون، 2013). “در طراحی سیاست ها برای توسعه پایدار، اهمیت بعد حکمرانی، اغلب یا کم ارزش است یا اینکه کلا نادیده گرفته می شود” (مک نیل و همکاران، 2014). پترسون و همکاران (2017) ادعا کردند که بعد انتقال اجتماعی حکمرانی به پایداری، به صورت کافی در ادبیات مورد بررسی قرار نگرفته است. هرچند حکمرانی در نهایت به صورت کلی تر تئوریزه شده است، از جمله در ارتباط با توسعه شهری، مباحث توسعه پایدار شهری باید با مراجعه به چنین بحث هایی ادامه یابند. جردن