دانلود ترجمه مقاله ارزیابی رضایت شغلی با روش فازی – الزویر ۲۰۱۷

دانلود ترجمه مقاله ارزیابی رضایت شغلی با روش فازی – الزویر ۲۰۱۷

دانلود ترجمه مقاله ارزیابی رضایت شغلی با روش فازی – الزویر ۲۰۱۷:رضایتمندی شغلی کارکنان در تعیین رفتار افراد شاغل در سازمانها اهمیت دارد. رضایت شغلی نقش مهمی در تعیین عملکرد شغلی ایفا می‌کند و رابطه مستقیمی با سلامت روانی و رفاه افراد شاغل دارد و نمی‌توان مستقیماً آن را اندازه گیری کرد. ما استدلال کردیم که آن باید به صورت اطلاعات درک و مشاهده ارائه شود و نیاز به رویکرد جدیدی برای پردازش و استدلال دارد. منطق فازی برای شناسایی ارزش کلی رضایت شغلی، ابزار مناسب‌تری است. ما سیستم محاسباتی را برای پردازش اطلاعات زبانی بر عوامل مؤثر بر رضایتمندی شغلی کلی و استدلال تقریبی بر اساس مدل قوانین فازی برای تعیین رضایتمندی شغلی پیشنهاد دادیم. شبیه سازی کامپیوتری مسئله ارزیابی رضایت شغلی در دنیای واقعی نشاندهنده اثربخشی و جامعیت رویکرد پیشنهادی است.

عنوان فارسی مقاله: ارزیابی رضایت شغلی با استفاده از یک روش فازی
عنوان انگلیسی مقاله:
سال انتشار میلادی: 2017
نشریه:

 الزویر

نهمین کنفرانس بین المللی تئوری و کاربردهای محاسبات نرم

کلمات کلیدی فارسی:
کلمات کلیدی انگلیسی:
job satisfaction
fuzzy rule base
fuzzy IF…THEN model
interpolative reasoning
تعداد صفحات ترجمه شده: 11 صفحه با فونت ۱۴ B Nazanin
نویسندگان:
MingzhiLiuaYulinShiaCraigWilsonbZhenyuWu
موضوع:
دسته بندی رشته:
فرمت فایل انگلیسی: 8 صفحه با فرمت pdf
فرمت فایل ترجمه شده: Word
کیفیت ترجمه: عالی
نوع مقاله: isi
تعداد رفرنس: دانلود ترجمه مقاله رضایت شغلی

مقاله انگلیسی+ترجمه فارسی

فهرست مقالات

چکیده

۱٫ مقدمه

۲٫ مقدمات

۳٫ بیان مسئله و روش راه حل

۴٫ کاربرد

۵٫ نتیجه گیری


چکیده

پیچیدگی در سازمانها و محیطهای سازمانی و پیشرفت سریع جهانی شدن، توجه جدیدی را به توسعه و شناخت میزان رضایت افراد کارگر از مشاغل خود معطوف ساخته است. رضایت شغلی که یک مفهوم چند بعدی پیچیده است، برای دهه‌های زیادی یک عنوان محبوب پژوهشی بوده است. افراد علاقمند به این عنوان شامل روانشناسان، محققان مدیریت، و اخیراً اقتصاددانان بودند. متاسفانه در مطالعات موجود، رضایت شغلی با استفاده از داده‌های دقیقی که عدم قطعیت و ابهام اطلاعات اولیه بدست آمده را گزارش نمی‌کنند، مورد بررسی قرار می‌گیرد.

در این مقاله، ما یک رویکرد منطق فازی را برای مد نظر قرار دادن ارزیابی رضایت شغلی مطرح می‌کنیم که در آن همیشه امکان رسیدگی به داده‌های دقیق یا داده‌هایی با مرزهای کاملاً مشخص وجود ندارد. به ویژه، ما یک رویکرد مبتنی بر قانون فازی را برای ارزیابی رضایت شغلی در یک سازمان مطرح می‌کنیم. با توجه به جنبه کیفی رضایت شغلی، ما از گزینه‌های زبانی در پرسشنامه‌ها استفاده کردیم. این نتایج برای ترکیب قوانین فازی به عنوان یک مدل از رابطه بین سطوح رضایت و عوامل صورت‌های تاثیرگذار، مورد استفاده قرار می‌گیرند. یک مسئله ارزیابی رضایت شغلی در دنیای واقعی، برای نشان دادن رویکرد پیشنهادی مورد استفاده قرار می‌گیرد.


Abstract

Complexity in organizations and their environments, and the rapid development of globalization has generated new interest in developing an understanding of how working individuals are satisfied with their jobs. Job satisfaction, which is a complicated multi-dimensional concept, has been a popular topic of research for many decades. The interest in this topic has been embraced by psychologists, management scholars, and more recently even economists. Unfortunately, in existing studies job satisfaction is investigated using only exact data not taking into account uncertainty and vagueness of obtained initial information.

In this paper we suggest a fuzzy logic approach to the evaluation of job satisfaction taking into account that it is not always possible to deal with exact data or data with sharply defined boundaries. More specifically, we propose a fuzzy rule-based approach to evaluate the job satisfaction in an organization. The factors/facets of job satisfaction were collected through interviews. Due to the qualitative aspect of job satisfaction, we used linguistic choices in the questionnaires. The results are used to compose fuzzy rules as a model of the relationship between job satisfaction levels and the affecting factors/facets. A real-world job satisfaction evaluation problem is used to illustrate the suggested approach.


نمونه ترجمه مقاله:دانلود ترجمه مقاله رضایت شغلی

  1. مقدمه

رضایت شغلی احتمالاً یکی از گسترده‌ترین موضوعات مورد بحث در رفتار سازمانی، مدیریت منابع انسانی و مدیریت سازمانی می‌باشد (Giannikis و همکاران، 2011؛ Markovits و همکاران، 2014؛ Mohr و همکاران، 2007). روانشناسان، محققان مدیریت و اخیراً حتی اقتصاددانان هم علاقمندی خود را به این عنوان نشان داده‌اند. این به دلیل این واقعیت است که بیشتر افراد بخش قابل توجهی از زندگی خود را صرف کار کردن می‌کنند و داشتن شناخت درست از رضایت شغلی یک امر کلیدی در بهبود رفاه افراد شاغل می‌باشد. بنابراین درست است که بگوییم تمامی مدیران، ناظران، متخصصان منابع انسانی و کارکنان به روشهای بهبود رضایت شغلی اهمیت می‌دهند. رضایت شغلی به طرق مختلفی تعریف شده است. تعریف ارائه شده توسط Locke (1976) یک “حالت عاطفی مثبت یا لذت بخش است که از ارزیابی تجارب شغلی یک فرد ناشی می‌شود” احتمالاً گسترده‌ترین تعریف مورد استفاده در مقالات رضایت شغلی است. به هر حال بطور کلی می‌توان گفت که رضایت شغلی یک واکنش مؤثر نسبت به یک شغل است که از مقایسه نتایج واقعی یک فرد با نتایج مطلوب، پیش بینی شده یا شایسته بوجود می‌آید (Oshagbemi، 2000).

کاربرد منطق فازی برای ارزیابی رضایت شغلی در یک سازمان توسط Mahdavi و همکاران (2011) مورد نظر قرار گرفت. نویسندگان تلاش کردند تا از تکنیک STRATA، قوانین فازی و ماتریس رضایت شغلی برای ارزیابی رضایت شغلی استفاده کنند. به هر حال، هیچ مبنای قانونی واقعی، روش استدلال یا روند محاسباتی در این مطالعه مورد استفاده قرار نگرفت. Rasmani و همکاران (2007) استفاده از مجموعه‌های فازی را برای ارائه اصطلاحات زبانی برای مقیاس لیکرت پیشنهاد کردند و این تکنیک را با استفاده از روش همبسته فازی در ارزیابی رضایت شغلی بکار گرفتند. استفاده از منطق فازی برای مسائل رضایت شغلی توسط Gupta و همکاران (1998) نیز مورد نظر قرار گرفت. عملکرد آکادمیک دانشجویان توسط قوانین فازی IF…THEN توسط Rasmani و همکاران (2006) مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت. Yuzainee و همکاران (2013) استفاده از مجموعه‌های فازی را برای ارائه اصطلاحات زبانی در مقیاس لیکرت توصیه کردند. روش همبسته فازی به منظور ارزیابی سطوح رضایت شغلی کارکنان نسبت به عملکرد فارغ التحصیلان، توسط Crocetta و همکاران (2007) مورد استفاده قرار گرفت. نویسندگان یک رویکرد فازی را برای ارزیابی میزان رضایت فارغ التحصیلان در رابطه با تناسب تحصیلات دانشگاهی آنها با اهداف شغلی مطرح کردند. در مطالعه انجام شده توسط Battisti و همکاران (2013)، نظریه مجموعه فازی برای تعریف یک مقیاس از رضایتمندی شخصی مربوط به هر ویژگی اجتماعی بکار برده شد ( کیفیت زندگی، شغل، خدمات و غیره). Souza-Poza و همکاران (2003) بررسی کردند که چگونه افراد رضایت شغلی خود را بر مبنای تغییرات در عوامل موقعیتی مورد بررسی قرار دادند. یک مدل شبیه سازی با استفاده از نظریه مجموعه فازی و دینامیکهای سیستم مورد استفاده قرار گرفت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *