چکیده

در این مقاله، ما استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) را در گوانگشی چین در میان افرادی که با اچ آی وی زندگی می‌ کنند (PLHIV)، گزارش می ‌کنیم. در مجموع ۲۹۸۷ شرکت کننده از ۱۲ محل با بیشترین میزان بروز HIV تجمعی، شامل ۲ شهر و ۱۰ بخش استخدام شدند.

یک بررسی پرسشنامه ‌ای برای جمع‌ آوری داده ‌ها درباره شاخصه های اجتماعی و جمعیت شناختی شرکت کنندگان، نتایج بالینی، عفونت و عفونت همزمان، الگوی کاربرد ICT، و استفاده و هدف استفاده از ICT در مدیریت HIV و ایدز انجام پذیرفت. داده‌ ها با استفاده از نرم ‌افزار SPSS، نسخه ۲۴ مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ۷۸.۷ درصد (n = 2347) هرگز از کامپیوتر استفاده نکرده اند، ۸۶.۹ درصد (n = 2587) یک تلفن همراه داشتند، ۳۲.۷ درصد (n = 207) صاحب یک حساب ایمیلی بودند، و ۸۵.۴ درصد (n = 544) یک حساب رسانه ‌ای اجتماعی داشتند.

کمتر از نیمی از شرکت کنندگان استفاده پیوسته از ICT ها برای مدیریت HIV را گزارش دادند. تنها ۲۶.۲ درصد (n = 266) مایل به پیوستن به برنامه پیشگیری از اچ آی وی مبتنی بر وب بودند. یافته ‌های این مطالعه نشان داد که یک عدم تعادل در مالکیت ابزار ICT شرکت کنندگان و انتخاب بستر رسانه ‌ای وجود دارد. به نظر می‌ رسید رسانه ‌های اجتماعی یک بستر بالقوه برای مداخله سلامت در میان این گروه باشند. نفوذ ضعیف کامپیوتر در میان شرکت کنندگان روستایی و نابرابری گسترده بین شرکت کنندگان شهری و روستایی وجود داشت، که نشان ‌دهنده نیاز به توسعه زیرساخت‌ های فعلی مربوط به ICT ها و افزایش دانش بهداشتی مردم بوده است. پژوهش آینده نیز نیاز به توجه به امنیت و قابل اعتماد بودن برنامه مداخله برای ارتقا بهتر ICT ها به عنوان یک بستر کارآمد و قابل اعتماد برای پیشگیری و مراقبت HIV دارد.

Abstract

In this paper, we report the use of information and communication technology (ICT) among people living with HIV (PLHIV) in Guangxi, China. A total 2987 participants were recruited from 12 sites with the highest number of cumulative HIV incidence, including 2 cities and 10 counties. A questionnaire survey was conducted to collect data on the participants’ social demographic characteristics, clinical outcomes, infections and coinfections, pattern of ICT use, and use and intention of using ICT in HIV and AIDS management. The data was analyzed using SPSS, version 24.

The results showed 78.7% (n = 2347) never used a computer, 86.9% (n = 2587) had a cellphone, 32.7% (n = 207) owned an email account, and 85.4% (n = 544) owned a social media account. Less than half of the participants reported ever using ICTs for HIV management. Only 26.2% (n = 266) were willing to join a web-based HIV prevention program. Findings of this study suggest that there was an imbalance in the participants’ ICT device ownership and choices of media platform.

Social media appeared to be a potential platform for health intervention among this group. There was a low penetration of computer use among rural participants and a large disparity between the urban and rural participants, which indicated a need to expand the current infrastructure related to ICTs and increase people’s health literacy. Future research also needs to pay attention to security and trustworthiness of the intervention program to better promote ICTs as an efficient and reliable platform for HIV prevention and care

نمونه ترجمه مقاله:

۱. مقدمه

کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در پیشگیری و درمان HIV به طور فزاینده ‌ای مورد بررسی قرار گرفته ‌است. ICT ها احتمال دسترسی از راه دور و همچنین هزینه پایین تحویل در کاهش انتقال ویروس و در بهبود کیفیت مراقبت را در اختیار افرادی که با اچ آی وی زندگی می کنند (PLHIV) می گذارند (کاتالانی، فیلبریک، فریزر، میشل، و اسرائیلیسکی، ۲۰۱۳؛ مویسگ، پیک، لیگراند و هیتوو-ویدمن، ۲۰۱۳؛ ژانگ و لی، ۲۰۱۷). یک بخش مهم مقالات متمرکز بر ارزیابی اثربخشی و امکان پذیری استفاده از ICT نیز نشان می ‌دهد که مداخله ICT تسهیل شده، یک استراتژی امیدوار کننده برای جمعیتی گشته است که دسترسیشان به آن دشوار است و در معرض خطر ابتلا به ویروس HIV قرار دارند (هولواي و دیگران، ۲۰۱۴؛ ليلوتيو-واينبرگر و دیگران، ۲۰۱۵؛ موسيگ و دیگران، ۲۰۱۵؛ موستانسكي، گاروفالو، موناهان، گراتزر، أندروز، ۲۰۱۳؛ نوار، بلاك، و بيرس، ۲۰۰۹؛ روث و دیگران. ، ۲۰۱۴؛ ويلثوون، بروسامنتو، مجيد، و كار، ۲۰۱۳؛ يبارا و بول، ۲۰۰۷). مداخله مبتنی بر کامپیوتر در هر بخش کلیدی پیشگیری و درمان HIV، شامل تشخیص، پایبندی پزشکی، کاهش رفتار خطر و حذف سیگما به طور گسترده اعمال ‌شد (آرونسون و دیگران، ۲۰۱۶؛ بونار و دیگران، ۲۰۱۴؛ فيستينگر، دوگوش، كورت، ومتزگر، ۲۰۱۶؛ كورت و دیگران، ۲۰۱۶؛ روبرتو و دیگران، ۲۰۰۷). استفاده از کامپیوتر همچنین نقشی ضروری در بهبود دسترسی به اطلاعات و افزایش سطح دانش بهداشتی بیماران از نظر HIV ایفا می کند (ژاکوبز، كاباليرو، اونبی، و كين، ۲۰۱۴؛ اونبی، والدروپ والویردی، ژاکوبز، آسیویدو، و كاباليرو، ۲۰۱۳).

تقریبا ۵۰۱،۰۰۰ PLHIV در چین تا پایان سال ۲۰۱۴ وجود داشت (UNAIDS، ۲۰۱۵) و این بیماری بیشتر در میان مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند (MSM)، مصرف کنندگان مواد تزریقی (IDU) و کارگران جنسی زن (FSW) شیوع داشته است (هو و دیگران، ۲۰۱۷؛ ژانگ و دیگران، ۲۰۱۳). تحقیقات نشان داده است که ICT در ارایه موثر فعالیت ‌های پیشگیری از اچ آی وی و ایدز یا هدف گذاری اطلاعات مربوط به این جمعیت‌ های کلیدی، نقشی نوآورانه ایفا می کند (آوری، گنگ و میلز  ۲۰۱۴؛ چنگ و دیگران، ۲۰۱۶؛ هو و دیگران، ۲۰۱۷؛