An emerging stream of literature has focused on the ways in which social enterprises might act on the social determinants of health. However, this previous work has not taken a sufficiently broad account of the wide range of stakeholders involved in social enterprises and has also tended to reduce and simplify a complex and heterogeneous set of organisations to a relatively homogenous social enterprise concept. In an attempt to address these gaps, we conducted an empirical investigation between August 2014 and October 2015 consisting of qualitative case studies involving in-depth semi-structured interviews and a focus group with a wide variety of stakeholders from three social enterprises in different regions of Scotland. We found that different forms of social enterprise impact on different dimensions of health in different ways, including through: engendering a feeling of ownership and control; improving environmental conditions (both physical and social); and providing or facilitating meaningful employment. In conclusion, we highlight areas for future research.

نمونه ترجمه مقاله:

مقدمه

درک نقش سازمان‌هائی که خارج از نظام‌های رسمی سلامت و بهداشت- برای مثال، در حیطه جامعه متمدن (بورگازا و فازی،2014؛ گیرالی و همکاران،2014)- لیکن، به منظور پرداختن به عوامل در فضای اجتماعی که به نفع سلامت یا مضر جهت آن هستند، فعالیت می‌نمایند، موضوع تمرکز قابل توجه در سال‌های اخیر بوده است. بنگاه‌های اجتماعی- سازمان‌هائی که به هدف پرداختن به یک یا دو جنبه آسیب‌پذیری اجتماعی[1]، بالخص در جوامع محلی (گالرا و بوزاگا،2009؛ هیو،2007)، مشغول به کار در بازار می‌باشند- در کانون توجهات ویژه مجموعه مطالعاتی بوده‌اند که سلامت و/یا اثر تندرستی فعالیت بنگاه اجتماعی را مد نظر داشته‌اند. به ازای تمرکز بر نقشی که بنگاه‌های اجتماعی می‌توانند در فراهم نمودن مستقیم سلامت و محصولات مراقبت اجتماعی یا خدمات ایفا نمایند (کالو و همکاران،2017؛ هال و همکاران،2015، 2012؛ میلار،2012؛ میلار و همکاران،2016)؛ این پژوهش، از رهگذر پرداختن به آسیب‌پذیری‌های اجتماعی (تیزدل،2010)، پیشنهاد می‌دارد که بنگاه‌های اجتماعی، سلامت فردی یا جمعی را از طریق عمل بر اساس عوامل تعیین کننده اجتماعی سلامت (دهل‌گرین و وایت‌هد،1991؛ سلار و آروین،2010) بهبود بخشند. بدین ترتیب، این امر می‌تواند دربرگیرنده فراهم نمودن یا تسهیل اشتغال، بسط همبندی[2] و شبکه‌های اجتماعی[3]، و/یا بهبود شرایط اجتماعی و محیطی جامعه- و اساساً، “خلق فضاها و شرایطی که تحت آن، توانمندسازی[4] جوامع محروم، مبدل به واقعیت گردد” (سلار و آروین،2010،ص22) – باشد.

پژوهش حاضر، بر پایه این جریان نوظهور مطالعات است که بر نقش بنگاه اجتماعی در پرداختن به عوامل تعیین کننده اجتماعی سلامت- شرایطی که افراد در آن، متولد شده؛ رشد نموده؛ زندگی کرده؛ و اشتغال داشته؛ و سالخورده گردیده‌اند؛ و شکل دهنده توزیع درآمد، قدرت، و منابع در سطح جهانی، ملّی، و محلی هستند (کمیسیون عوامل تعیین کننده اجتماعی سلامت،2008؛ ویلکینسون و مارموت،2003)- تمرکز می‌نماید.

[1] Social vulnerability

[2] connectedness

[3] Social networks

[4] empowerment