Abstract

As information and communication technologies are transforming traditional cities into smart cities, the Internet of Things (IoT) makes smart cities efficient and responsive. In retrospect, for medical technologists to enter and establish themselves in the new healthcare industry, it is imperative that we look beyond traditional forms of technological innovations. Hence, IoT is an avenue for consideration. It is hoped that IoT-based healthcare devices will be able to provide the early detection of potential exacerbations and inform patients and medical professionals such that they can be treated promptly. In regard to smart healthcare within smart cities, this paper presents a study where an optoelectronic controller chip was designed to control the micro light emitting diode (LED) matrix used in retinal prosthesis. An individually addressable low-power micro LED array is designed and the results are reported. The chip is fabricated using the German foundry X-FAB 0.35-µm complementary metal oxide semiconductor (CMOS) technology and the total die area is 4 mm2 . It is envisaged that the presented design and technology could potentially be used for a number of applications in healthcare and consumer electronics.

نمونه ترجمه مقاله:

1. مقدمه

اینترنت اشیا کاربرد های مختلفی را در خدمات درمانی دارد که این کاربرد ها شامل نظارت از راه دور تا سنسور های هوشمند و یکپارچه سازی دستگاه های پزشکی می باشد. این دستگاه ها این توانایی را دارند که نه تنها بیماران را ایمن و سالم نگاه دارند، بلکه همچنین می توانند نحوه ی ارائه ی خدمات توسط پزشک را هم بهبود دهد. IoT در خدمات درمانی همچنین موجب می شود که مشارکت و رضایت بیمار نیز  افزایش پیدا کند زیرا به آن ها این امکان داده می شود تا زمان بیشتری را در تعامل با دکتر ها سپری  کنند.

مادامی که بیماری های مرتبط با سن یکی از مهم ترین چالش ها برای کشور های توسعه یافته و کشور های در حال توسعه می باشد، استفاده از تکنولوژی های خدمات درمانی می تواند موجب کاهش بیشتر مراحل مدیریت بیماری های مزمن شده و همچنین می تواند منجر به بهبود کیفیت زندگی افراد پیر شود. متاسفانه، با وجود این که پیشرفت IoT و حتی کاهش هزینه ی سنسور ها ایجاد شده است، پیشنهاد های فعلی  هنوز این قابلیت را ندارند که واقعا در شرایط واقعی مورد استفاده قرار بگیرند زیرا آن ها هنوز باید به اندازه ی کافی فشرده، قابل حمل و کم توان شوند. در این مقاله، یک دیدگاه کم توان، فشرده  و قابل حمل برای طراحی این چیپ ها گزارش شده است که می توان آن را برای تحریک کردن سلول های غده های عصبی شبکه ای که از نظر ژنتیکی اصلاح شده اند استفاده کرد تا دید بیمارانی که از مشکلاتی مانند تخریب ماکولار در اثر سن و اختلال رنگدانه ای شبکیه رنج می برند را به آن ها باز گرداند. سه تکنولوژی اصلی که در حال حاضر برای کمک کردن حسگر های نوری در چشم افرادی که به صورت نسبی کور شده اند و از مشکلات تخریب شبکیه رنج می باشند ، تکنولوژی  هایی با نام ژنتیک نوری، پروتز های شبکیه ای و سوییچ های نوری می باشد که توسط Marc ، Pfeiffert  و Jones [1] گزارش شده است. در حالی که هر کدام از این تکنولوژی ها شایستگی ها و مشکلات خودشان را دارند، مشکلات بصری خودشان به صورت خاص نیازمند روند های جراحی پیچیده با تفکیک محدود می باشد. با وجود این که تکنیک های مبتنی بر ژنتیک نوری تفکیک بسیار بالاتری را ایجاد می کنند، اما هنوز اجرا کردن این کاشت های ژنتیک نوری در چشم انسان بسیار چالش بر انگیز می باشد. مطالعه ای که در این مقاله ارائه شده است اولین گام به سمت هدف بلند مدت فراهم کردن یک بستر و توسعه ی پروتز های عصبی مبتنی بر ژنتیک عصبی می باشد. نویسنده ها در این مقاله تعدادی از کاربرد های درمانی را که می توان به صورت بالقوه با استفاده از این تکنولوژی فراهم کرد را بررسی می کنند که به صورت خاص برای بیمارانی که از بیماری های آلزایمر و صرع رنج می برند، مناسب می باشد.