عنوان فارسی:دانلود ترجمه مقاله مدل های زمانی و مکانی دوره کم آبی در زامبیا

دانلود ترجمه مقاله مدل های زمانی و مکانی دوره کم آبی در زامبیا:این مطالعه، تغییرپذیری مکانی-زمانی خشکسالی در زامبیا را مورد بررسی قرار داد. شاخص بارندگی استاندارد شده (SPI) برای بررسی وقوع خشکسالی در دوره ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۶ استفاده شد. SPI با موفقیت سال های فوق العاده خشک (مقدار SPI ≥ ۲/۰-) که سال های ۲۰۱۵ و ۱۹۹۲ باشند، یک سال شدیداً خشک (۹/۱- تا ۵/۱-) یعنی سال ۱۹۹۵، سال های نسبتاً خشک (۴/۱- تا ۰/۱-) یعنی سال های ۱۹۷۲، ۱۹۸۰، ۱۹۸۷، ۱۹۹۹ و ۲۰۰۵ و ۲۶ سال تقریباً عادی (۹/۰- تا ۹/۰) را طبقه بندی نمود.

مقاله انگلیسی+ترجمه فارسی

فهرست مطالب

چکیده
۱- مقدمه
۲- مواد و روش ها
۲-۱- منطقه مورد مطالعه
۲-۲- منابع داده
۲-۳- تحلیل داده ها
۳- نتایج
۳-۱- چرخه فصلی بارندگی
۳-۲- شاخص بارش استاندارد شده (SPI)
۳-۳- تکامل روزهای خشک متوالی (CDD)
۳-۴- الگوهای گردش جوی
۴- بحث
۵ نتیجه گیری
منابع

چکیده

خشکسالی به واقع بخش های اقتصادی، زیستگاه های طبیعی و جوامع را تحت تأثیر قرار می دهد. شناخت الگوهای مکانی و زمانی سابق خشکسالی بسیار حائز اهمیت می باشد زیرا پیش بینی وقوع خشکسالی در آینده را تسهیل نموده و فرایندهای تصمیم گیری برای اقدامات سازگارانه احتمالی را آگاهانه می سازد. این مسئله بخصوص از دیدگاه یک اقلیم درحال تغییر حائز اهمیت است. در این مطالعه از شاخص بارندگی استاندارد (SPI) توصیه شده توسط سازمان جهانی هواشناسی (WMO) برای بررسی الگوهای مکانی و زمانی خشکسالی در زامبیا از ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۶ استفاده گردید. رابطه بین وقوع روزهای خشک متوالی (CDD؛ روزهای متوالی با کمتر از ۱ میلی متر بارندگی) و SPI نیز بررسی شد. بردارهای افقی باد در hPa 850 طی مرکز فصل بارانی (دسامبر-فوریه) برای اطمینان از الگوهای جریان حین سال های خشکسالی شدید، بررسی گردیدند؛ و از اینرو با الگوهای جریان در سال ۲۰۰۷ که یک سال بارانی محسوب می شود، مقایسه شدند. سرعت عمودی فشار نیز بررسی شد. براساس توزیع گاما، SPI با موفقیت سال های فوق العاده خشک (با شاخص SPI کمتر یا برابر با ۰/۲-) در زامبیا یعنی سال های ۱۹۹۲ و ۲۰۱۵، یک سال شدیداً خشک (۹/۱- تا ۵/۱-) یعنی ۱۹۹۵، سال های نسبتاً خشک (۴/۱- تا ۰/۱-) یعنی سال های ۱۹۷۲، ۱۹۸۰، ۱۹۸۷، ۱۹۹۹ و ۲۰۰۵، و ۲۶ سال تقریباً معمولی (۹/۰- تا ۹/۰) را طبقه بندی نمود. مشخص شد که وقوع CDD همبستگی قوی و منفی با SPI با ضریبی برابر با ۶/۰- دارد. نتایج دیگر نیز نشان دادند که حین سال های بارانی، زامبیا تحت تأثیر یک ناحیه کم فشار ساعتگرد بر فراز جنوب شرق آنگولا، یک ناحیه مشابه دیگر بر فراز قسمت های شمالی و شرقی، و یک ناحیه دیگر مشابه بر فراز اقیانوس هند می باشد. بطور کاملاً عکس، سال های خشک با یک ناحیه پرفشار پادساعتگرد بر فراز قسمت های جنوب غربی زامبیا مشخص شدند که مغایر فعالیت های بارندگی بر فراز کشور بود. علاو بر این، مشخصه سال های بارانی، ناهنجاری های سرعت عمودی فشار منفی بود که دال بر حرکت صعودی می باشد؛ درحالیکه سال های خشک با غلبه ناهنجاری های مثبت همراه بودند که حاکی از حرکت نزولی و ممانعت از بارندگی می باشند. این الگوها را می توان برای پیش بینی خشکسالی در زامبیا و کمک به برنامه ریزی راهبردی جهت محدود کردن آسیب بالقوه خشکسالی مورد استفاده قرار داد.

Abstract

Drought acutely affects economic sectors, natural habitats and communities. Understanding the past spatial and temporal patterns of drought is crucial because it facilitates the forecasting of future drought occurrences and informs decision-making processes for possible adaptive measures. This is especially important in view of a changing climate. This study employed the World Meteorological Organization (WMO)-recommended standardized precipitation index (SPI) to investigate the spatial and temporal patterns of drought in Zambia from 1960 to 2016. The relationship between the occurrence of consecutive dry days (CDD; consecutive days with less than 1 mm of precipitation) and SPI was also investigated. Horizontal wind vectors at 850 hPa during the core of the rainy season (December–February) were examined to ascertain the patterns of flow during years of extreme and severe drought; and these were contrasted with the patterns of flow in 2007, which was a generally wet year. Pressure vertical velocity was also investigated. Based on the gamma distribution, SPI successfully categorized extremely dry (with a SPI value less than or equal to –۲٫۰) years over Zambia as 1992 and 2015, a severely dry (–۱٫۹ to –۱٫۵) year as 1995, moderately dry (–۱٫۴ to –۱٫۰) years as 1972, 1980, 1987, 1999 and 2005, and 26 near normal years (–۰٫۹ to 0.9). The occurrence of CDD was found to be strongly negatively correlated with SPI with a coefficient of –۰٫۶٫ Further results suggest that, during wet years, Zambia is influenced by a clockwise circulating low-pressure zone over the south-eastern Angola, a second such zone over the northern and eastern parts, and a third over the Indian Ocean. In stark contrast, years of drought were characterized by an anti-clockwise circulating high-pressure zone over the south-western parts of Zambia, constraining precipitation activities over the country. Further, wet years were characterized by negative pressure vertical velocity anomalies, signifying ascending motion; while drought years were dominated by positive anomalies, signifying descending motion, which suppresses precipitation. These patterns can be used to forecast drought over Zambia and aid in strategic planning to limit the potential damage of drought.

نمونه ترجمه مقاله:

. مقدمه

سازمان جهانی هواشناسی (WMO) خشکسالی هواشناختی را به عنوان یک دوره طولانی از خشکی در چرخه اقلیم طبیعی درمقایسه با میانگین 30 روزه منطقه تحت مطالعه، تعریف می کند (موناسلی، 2005). بررسی الگوهای خشکسالی به علت اثرات مهم آن بر فعالیت های اقتصادی اجتماعی، حائز اهمیت می باشد. این اثرات در سال های اخیر برای بخش های مختلف دنیا به ثبت رسیده اند (سانتوس و همکاران، 2010؛ اودمال و همکاران، 2014). در آفریقا، مطالعه ای جدیداً توسط اوهه و همکاران (2017) انجام گرفت که نشان داد کنیا تا اواخر 2016 از خشکسالی شدید پس از بارندگی اندک همراه با دمای بالا، رنج خواهد برد.

پیش بینی می شود که با وجود اقلیم درحال تغییر (فیلد و همکاران، 2012)، شدت و تناوب خشکسالی بویژه تا اواخر قرن بیست و یکم با افزایش واداشت تابشی، افزایش خواهد یافت (تیلور و همکاران، 2012؛ ژائو و دای، 2015). این تغییرات به اثرات زیانبار بر اکوسیستم های طبیعی منجر خواهند شد و باعث کمبود بسیار شدید نیازهای اساسی نظیر آب و غذا گردیده و به افزایش در امواج گرمایی می انجامند که باعث آتش سوزی های جنگل ها می شود (دای، 2011). روابط آماری بین تغییر اقلیم و وقوع خشکسالی به ثبت رسیده اند (بورک، 2011). هرچند گفته شده است که بارش کمتر از میزان عادی، عامل اصلی خشکسالی می شود (ترنبرت و فاسولو، 2009؛ ژائو و دای، 2015)، اما آب و هوای درحال گرم شدن به افزایش تبخیر و تعرق منجر می گردد که آن نیز به نوبه خود به خشکسالی های شدیدتر ختم می شود (شف و فریسون، 2012). آفریقای جنوبی بخصوص درمقابل خشکسالی ناشی از تغییر اقلیم آسیب پذیر است که علت آن، وابستگی به بخش های مرتبط با اقلیم مانند کشاورزی دیم و خدمات ارائه شده توسط اکوسیستم ها می باشد (لومیس، 1999).

زامبیا که بخشی از آفریقای جنوبی است، امروزه گاهی اوقات، اثرات خشکسالی را تجربه می کند. برای مثال، هیل (2016) خشک شدن دریاچه کاریبا را به خشکسالی مربوط می داند. دریاچه کاریبا که بزرگترین دریاچه