The following article presents a brief literature review conducted to extend our knowledge about how Industry 4.0 affects business models and to identify business model innovations derived in consequence. Based on the results, a set of features, issues and requirements have been identified and three different approaches has been suggested to make firms getting closer to the industry 4.0 phenomenon such as service orientation, networked ecosystems and customer orientation. Furthermore, the impacts on the creation, delivery, and capture of value through the reconfiguration of Business Models due to embracing the Industry 4.0 are depicted. As a result, four different ways to innovate the business models based on different degrees of innovation are proposed to embrace the digitalization. Those paths goes from optimizing internal and external processes or improving customer relationship to creating new value networks or smart products and services through disruptive business models.

نمونه ترجمه مقاله:

1.مقدمه

روند رو به رشد تلفیق تولید صنعتی و فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)، انقلاب صنعتی چهارم را به دنیای تولید آورده است. این پدیده امکان اتصال اطلاعات، اشیاء و افراد را به دلیل همگرایی فیزیکی و مجازی (فضای مجازی) در قالب سیستم های فیزیکی سایبری (CPS) فراهم می کند. بنابراین، تبدیل کارخانه ها به محیط های هوشمند را ممکن می سازد [2، 3].

به گفته برخی از نویسندگان [ ۴ ]، انقلاب صنعتی چهارم، قدرتمندترین محرک نوآوری در چند دهه آینده است که موج بعدی نوآوری را آغاز می‌کند. بنابراین، ویژگی‌های اصلی مرتبط با انقلاب صنعتی چهارم از جمله قابلیت بلادرنگ(real-time) ، قابلیت همکاری و یکپارچگی افقی و عمودی سیستم‌های تولیدی از طریق سیستم‌های ICT، پاسخ به چالش‌های جاری هستند که شرکت‌ها باید با تشدید رقابت و در شرایط جهانی شدن، نوسانات تقاضای بازار، کاهش نوآوری و چرخه عمر محصول و افزایش پیچیدگی در مورد محصولات و فرایندها، با آنها واجهند [ ۵، ۶ ].  ​

به این ترتیب، دیجیتالی شدن سریع دنیای کسب وکار، موانع سنتی صنعت را درهم می‌شکند و بسیاری از دانشگاهیان و شاغلین بر نیاز به تجدید نظر در مدل‌های کسب وکار موجود تاکید دارند [ ۷ ]. با این حال، تحقیقات اخیر عمدتا بر توسعه فن‌آوری و کم‌تر بر مدل‌های کسب وکار جدید که از طریق ادغام این نوآوری‌ها در حال ظهور هستند، متمرکز شده‌اند.​

با این وجود، این پارادایم جدید صنعتی، روش‌های کنونی ایجاد ارزش را تغییر می‌دهد، زیرا شامل تغییر در تحولات فنی و تولیدی است، که به نوبه خود پیامدهای سازمانی گسترده‌ای را ارایه می‌دهد، روابط مشتری را بهبود می‌بخشد و یا خدمات جدید ارایه می‌دهد. در نتیجه، امروزه مدل‌های کسب وکار جدید و سازگار مورد نیاز هستند [ ۳ ].  ​

در نهایت، بحث و اقداماتی که تحول دیجیتالی کارخانه‌ها را ارتقا می‌دهد بین محققان، صنایع و سیاست گذاران در سراسر دنیا رو به افزایش است. آلمان اولین کشوری بود که در سال ۲۰۱۱ به دیجیتالی سازی به عنوان ” انقلاب صنعتی چهارم” اشاره کرد. سپس این واژه به دنیای آنگلوساکسون به عنوان ” انقلاب صنعتی چهارم” گسترش یافت، در حالی که کشورهای دیگر اصطلاحات دیگری را برای توصیف این پدیده معرفی کرده‌اند. بنابراین، آمریکا  مانند ژاپن و کره بر “تولید هوشمند” تمرکز می‌کند. جنرال الکتریک مفهوم “اینترنت صنعتی” را رواج داد. در نهایت، دیگر واژه‌های مرتبط با موضوع شامل “تولید هوشمند”، “تولید پیشرفته”، “صنعت مجتمع”، “صنعت هوشمند” و “کارخانه هوشمند” هستند [ ۲، ۸ ].  ​