نمونه ترجمه مقاله:

مقدمه

در ایالات متحده، تصفیه خانه های فاضلاب دولتی Gl/d 5/130 از فاضلاب را فرآیند می کنند و سالانه میلیون‏ها تن لجن تولید می کنند ]1[. لجن فاضلاب منبع فراوانی است که دور ریخته می‏شود، مگر اینکه از آن استفاده شود. این ماده ی همگن، دارای محتوای انرژی بالا است که باعث می شود منبع مناسبی برای تولید انرژی باشد. از آنجایی که این ماده، کربن خالص از منبعی بیوژنیک است، انتظار می رود که میزان مصرف سوخت فسیلی و انتشار گازهای گلخانه ای به میزان قابل توجهی کاهش یابد.

به منظور دفع صحیح لجن فاضلاب، فرآیندهای تصفیه برای رسیدگی به قواعد دفع (کاهش بو و عوامل بیماری‏زا) لازم می باشند [2]. فرآیندهای هضم بی هوازی معمولاً جهت کنترل لجن فاضلاب استفاده می‏شوند. زیست گاز[1] تولید شده عمدتاً شامل متان (CH₄) است که به طور معمول به منظور کاهش اثر گرمایش جهانی سوزانده می‏شود. با این حال، CH₄ ممکن است قبل از استفاده برای سوزاندن، نشت کند. با توجه به این که CH₄ بالغ بر 30 برابر پتانسیل گرمایش جهانی بیشتری نسبت به دی اکسید کربن (CO2) در طول 100 سال دارد [3]، حتی مقدار کمی از انتشار CH₄ می تواند تهدیدی بزرگ برای گرم شدن کره زمین باشد. محصول نهایی (Digestate)، باقی مانده‏ی فرآیند هضم بی هوازی، هنوز قابل هضم است که CH₄ بیشتری را پس از دفن نشر می‏دهد.

 فرآیند گازی سازی بخار به عنوان فرآیند تصفیه ی لجن جایگزین و امکان پذیر در نظر گرفته می شود که لجن فاضلاب را به سوخت های مفید تبدیل می کند. این فرآیند از تبدیل[2] انرژی بسیار بهینه ای بدخوردار است که اکثر اجزای آلی را از طریق واکنش های ترمو شیمیایی به سوخت های گازی تبدیل می کند. این فرآیند، مقدار باقی مانده را بسیار بیشتر از روش‏های هضم بی هوازی مرسوم، کاهش می دهد. از آنجایی که گاز سنتز (syngas) تولید شده غنی از هیدروژن (H₂) است، این فرآیند به عنوان مسیری برای تولید اقتصادی H₂ در نظر گرفته می‏شود. در حال حاضر H₂ ، بیشتر از طریق فرآیند رفرمینگ بخار آب با متان گاز طبیعی تولید می‏شود. بنابراین، فرآیند گازی سازی بخار می تواند روشی جایگزین برای تولید H₂ با استفاده از مواد زائد باشد.

[1] biogas

[2] conversion