علی رغم فراوانی داده های بالینی هورمون درمانی یائسگی در حال حاضر برای پیشگیری های اولیه یا ثانویه از بیماری های عروق کرونری قلب در زنان پیشنهاد نمی شود. پژوهش های بیشتری لازم است تا توازن بین مزایا و خطرات حاصل از این روش درمانی مشخص شود.

بیماری های قلبی عروقی عامل اصلی مرگ و میر در آمریکا هستند. خطر ابتلا به بیماری های قلبی به طور تصاعدی با افزایش سن هم برای مردان و هم برای زنان بالا می رود. اگرچه برای زنان این خطر دارای یک تاخیر ده ساله است و پس از شروع یائسگی برجسته تر می شود.

استروژن داخلی طی سال های تولید مثلی زنان دارای اثرات مفید و حفاظتی است. استروژن دارای ویژگی های ضد آترواسکلروزی و ضد التهابی است و ممکن است از زنان در برابر بیماری های قلبی عروقی از طریق توقف روند تشکیل پلاک و تغییر پروفایل چربی محافظت کند.  زنان پیش از یائسگی دارای مقادیر بالاتر کلسترول HDL و مقادیر پایین تر کلسترول LDL در مقایسه با مردان هستند که این وضعیت به طور معنی داری پس از یائسگی برعکس می شود. استروژن همچنین دارای اثرات مفیدی روی اندوتلیوم رگ های خونی و سلول های ماهیچه ای صاف است.  بعد از یائسگی، اختلال در اتساع عروق خونی ناشی از نقص در اندوتلیوم در خطر ابتلا به مشکلات قلبی عروقی مشارکت می کند. بنابراین یک کاهش مداوم در سطوح استروژن داخلی می تواند در توسعه بیماری  قلبی در زنان پس از یائسگی نقش داشته باشد.