1.مقدمه

اکثر متخصصان روابط عمومی معتقدند که اعتبار یک سازمان باید توسط بخش روابط عمومی محافظت شود (با و کامرون، 2006). به گفته دوهه (2009) “اعتبار به طور مجزا، هر چند نه به طور انحصاری، در محدوده روابط متخصصان روابط عمومی” قرار می گیرد. واقعیت این است که اعتبار (مانند CSR و نام تجاری کارفرمایان) به طور انحصاری در هر زمینه واحد ایجاد نمی شود، شاید دلیل اصلی، عدم اجرای یکپارچه آن باشد. اگر چه مفهوم اعتبار به طور گسترده ای در رشته های مختلف و مطالعات متعدد مورد استفاده قرار گرفته است، هنوز تعریف قطعی وجود ندارد (لانگه، لی، و دی، 2011؛ کالاک ورسیک و ژنیدار، 2016). طبق نتایج بدست آمده توسط بروملی (2002) از پانزده سال پیش، (2002) در مورد مفهوم اعتبار شرکت، یک مبنای نظری توافق شده وجود ندارد و این نتیجه هنوز هم امروزه وجود دارد. اعتبار به صورت مترادف با هویت، تصویر، اعتبار، حسن نیت، عزت و استقامت استفاده شده است (کالاک ورسیک و همکاران، 2016). با وجود این تفاوت های مفهومی، به نظر می رسد اکثر نویسندگان موافق هستند که ذینفعان مختلف با اعتبار سازمان در ذهن خود تصمیم گیری می کنند (تلسی، آرکان، مادن و کانتور، 2012). امروزه در مورد مدیریت اعتبار، یکی از مهمترین اهداف سازمان، مشروعیت (مارتین، 2009) است که بر اهمیت مسئولیت اجتماعی شرکتی تأکید می کند. CSR اغلب به عنوان یک ابزار استراتژیک برای پاسخگویی به انتظارات مختلف سهامداران مختلف (یانگ، چو، لای و 2010؛ مادن و همکاران.، 2012) مورد توجه قرار می گیرد. رابطه بالقوه بین اعتبار و CSR در مقالات به خوبی مستند شده است و دو مفهوم به طور قابل توجهی نزدیک به یکدیگر در نظر گرفته شده اند، اما هنوز دارای تفاوت هایی هستند (مادن و همکاران، 2012؛ هیلنبرند و مانی، 2007). توسعه پروژه های CSR به سازمان کمک می کند که شهرت و اعتبار خوبی را در میان سهامداران داخلی و خارجی بدست آورند و از طریق جذب استعدادها، انگیزه، استخدام و حفظ کارکنان، CSR می تواند به ایجاد برندهای های تجاری کارفرمایان کمک کند (سولیمان و الخطیب 2014). مفهوم نام تجاری کارفرمایان با اعتبار شرکت (رز، کارسیا و رویلا، 2016) همراه است و برخی از نویسندگان آن را به عنوان محافظ اعتبار شناسایی کرده اند (بورک و همکاران.، 2011). مقالات مربوط به شهرت، مسئولیت اجتماعی شرکتی و نام تجاری کارفرمایان یک همپوشانی خاص در سطح مفهومی، روش شناختی و تجربی را نشان می دهد (هندریکس، 2016). نویسندگان اغلب CSR و اعتبار (برمر و پاولین، 2006؛ مادن و همکاران.، 2012؛ لویین مورفی،استانالند 2011)، و همچنین برند های کارفرمایان و اعتبار را به یکدیگر ارتباط می دهند (روییز و همکاران.، 2016؛ بورک و همکاران. 2011) هدف از این تحقیق بررسی بیشتر تأثیرات بالقوه مسئولیت اجتماعی شرکتی و برند های کارفرمایان بر اعتبار شرکت است. مقالات در هر سه مورد شامل مفاهیم و بررسی کلی تحقیقات در مورد ارتباط آنهاست.