Abstract

Urban rail transit system in China has been rapidly constructed in response to the effects of urbanization, such as severe urban congestion and excessive air pollution. The sustainable land use planning (i.e. transit-oriented development, TOD) around the subway stations is important for the rail transit system because of its long-term influence on travel demand. However, there are limited studies that focus on the station level TOD planning.

In this context, the aim of this study is to propose a multi-objective programming model that integrates transport and land use design for station-level TOD planning. In this study, one subway station in Beijing City is taken as the case, considering the unique features of urban development (e.g. high density and diversity), five objectives are taken to account in our model, including rail transit ridership, compactness, accessibility, conflict degree, and environmental effects. Meanwhile, an improved immune-genetic based algorithm is designed to obtain the optimal solutions under alternative land use schemes. The model results show that the proposed algorithm is superior to conventional genetic algorithms. This study is hoped to provide sustainable station-level planning for urban planning decision-makers.

نمونه ترجمه مقاله:

1. مقدمه

سیستم حمل و نقل ریلی (MRT) اگر بطور مناسب طراحی گردد، می تواند بطورقابل توجهی روی خدمات حمل و نقل شهری از طریق جذب مسافران می تواند روی دیگر وسایل حمل و نقل خصوصی با استفاده از دیگر متدهای حمل و نقل اثر بگذارد و وابستگی مسافران به این حمل و نقل های خصوصی را کاهش دهد. سیستم های MRT بعنوان روش موثری برای کاهش ازدحام ترافیکی و کاهش مصرف انرژی و اثرات محیط زیستی و افزایش رشد اقتصادی شناسایی شده اند.  بسیاری از کلان شهرهای دنیا سیستم MRT را راه اندازی کرده اند و بخصوص این سیستم در جوامع در حال توسعه سریعا رشد کرده است. در چین، 95 خط انتقال در سال 2014 در 22 شهر آن راه اندازی گردید. سیستم متروی پکن تا سال 2015 شامل 18 خط و 334 ایستگاه و 554KM شبکه جهانی بود. بسیاری از شهرها برنامه هایی برای توسعه ی سیستم MRT شان دارند، و بسیاری از شهرها هم درحال ساخت سیستم های جدید می باشند. بطورقابل توجهی، عملکرد سیستم MRT جهت سازگاری با توسعه ی شهری و افزایش تعداد وسایل حمل و نقل خصوصی در ارتباط با طرح کاربری اراضی در منطقه ی موردنظر و تخصیص منابع مربوطه راه اندازی شده است. بنابراین، علاوه بر داشتن یک سیستم MRT مناسب و کاربری مربوطه، یک استراژی کارآمد برای برنامه ریزی می تواند تمامی جوانب برنامه ریزی ساختار شهری را همساز نماید. برنامه های توسعه ی شهری TODبراساس سیستم های انتقال عمومی می باشند تا پایداری سیستم های MRT، بهره وری موثر اراضی و عملکرد بهینه ی ترافیکی افزایش یابد.

مطالعات مختلفی نظریات و استراتژی هایی از TOD را برای برنامه ریزی اراضی و منطقه ای بیان کرده اند.  بطورکلی استراتژی های TOD شامل افزایش مسافر، تنوع بخشی به انواع کاربری اراضی، و افزایش حجم انتقال می باشد. در چند دهه ی گذشته، فاکتور محیط زیستی بعنوان یکی از فاکتورهای حیاتی در برنامه ریزی TOD به حساب می آید که بطورپایدار فاکتورهای اجتماعی و اقتصادی را تحت تاثیر قرار می دهد. براساس استراتژی های مرتبط چندین برنامه ریزی با جزییات بیان شده است مثل مدل های تحلیلی ریاضی که به برنامه ریزان کمک می کنند. هدف مدل های تحلیلی بدست آوردن نقشه هایی برای کاربری اراضی در اطراف ایستگاه های مترو می باشد که شامل موقعیت، انواع، و سایز منطقه می باشد. روش های مختلفی از TOD برای برنامه ریزی کاربری اراضی ارایه شده است. بویژه، مدل TOD در چین ابتدا برای شهرهای چین توسط لی و همکارانش اجرا شد و در ایستگاه شنز بعنوان یک مورد مطالعاتی تست شد. بهرحال، باوجود این مطالعات اولیه مدل TOD هنوز هم ناکارآمد می باشد و نیاز به بررسی بیشتری دارد. در مطالعات اخیر مدل های TOD می تواند اصلاح و به مدل های TOD سطح ایستگاهی گسترش یابد. دوم اینکه، الگوریتم مدل می تواند برای رسیدن به نتایج بهتر توسعه یابد. سوم اینکه، برای شهرهای چین روی عملکرد مدل TOD مطالعاتبصورت کمی تمرکز داشته باشد. اگرچه مدل TOD در چین توسط لی و همکارانش ارایه شده است، این مدل بایستی برای شهرهای چین اصلاح و تنظیم گردد تا بتوان آن را در کاربری وسیع و جمعیت با تراکم بالا منطبق کرد.