دانلود ترجمه مقاله ورزش جوانان به عنوان زمینه ای برای حمایت از سلامت روحی – الزویر ۲۰۱۸ :همانند هر مطالعه، محدودیت هایی وجود دارد. این مطالعه درک یک گروه خاصی از پسرا نوجوان در محدوده سنی خاص (۱۲-۱۷ سال) و از یک کشور خاص که ورزش های خاصی انجام می دهند را در نظر گرفته است. مطالعات آینده باید شامل یک نمونه متنوعی از نوجوانان، از جمله دختران باشند، که ممکن است درک متفاوتی از حمایت از سلامت روانی از طریق ورزش داشته باشند. علاوه بر این، در مورد موضوعی که بسیار شخصی و حساس است، نوجوانان ممکن است مایل به افشای اطلاعات مربوط به سلامت روان (خود یا دیگران) نباشند، زیرا آنها در گروه های متمرکز با دوستان و همکارانشان شرکت می کنند…

مقاله انگلیسی+ترجمه فارسی

فهرست مطالب

چکیده
۱- مدلهای سلامت روان
۲- ورزش در دوران جوانی و سلامت روانی
۳- روش
۳-۱ رویکرد
۳-۲- شرکت کنندگان و نمونه گیری
۳-۳- روش و طرز عمل
۳-۴- راهنمای بحث
۳-۵ آنالیز و قابلیت اطمینان
۴- نتایج
۴-۱- دانش و تجربه در مورد سلامت روان
۴-۲- ارتباط بین ورزش و سلامت روان
۴-۳- مربیان و سلامت روان
۴-۴- خانواده و سلامت روان
۴-۵- نیازهای حس شده در مورد سلامت روان
۴-۶ ملاحظات و معیارهای حمایت از سلامت روان در ورزش جوانان
۵- بحث
منابع

چکیده

اهداف: شيوع مشکلات سلامت روان در نوجوانان هشدار جدی و مهمی است. نرخ پایین دسترسی به خدمات زنان و مردان جوان و پسران نشان دهنده گروهی است که در معرض خطر ابتلا به بیماری های روانی هستند. ورزش سازماندهی شده، بیانگر یکی از راه های مهم، اما مورد بررسی، برای حمایت از سلامت روان است. هدف این مطالعه، بررسی دیدگاه های نوجوانان پسر در مورد ورزش به عنوان حوزه ای برای حمایت از سلامت روان است.
طراحی: طراحی کیفی تفسیرگرا
روش: شركت كنندگان شامل ۵۵ پسر نوجوان در سن ۱۲-۱۷ سالگي بودند (M = 14.73؛ SD = 1.67) كه در حال حاضر در بسكتبال، فوتبال، فوتبال استراليایی، شنا، کریکت و تنيس شرکت مي كنند. شرکت کنندگان به ۱۶ گروه تقسیم شدند که بررسی آن ها به طور متوسط ۴۸ دقیقه زمان برد (SD = 25.9). داده ها با استفاده از استراتژي هاي بکار گرفته شده در افزایش دقت و اطمینان، به صورت تحليلي و قیاسی آنالیز شدند.
نتایج: نتایج نشان می دهد که پسران نوجوان، ورزش را به عنوان وسیله ای برای حمایت از سلامت روان، به ویژه در تیم ها و به واسطه علاقه به سلامت روانی ورزشکاران زبده، می دانند. آنها مربیان و والدین / خانواده را به عنوان حامیان اصلی درنظر می گرفتند. علاوه بر این، این نوجوانان نیاز خود را برای دانستن چگونگی کمک به افرادی که به آنها نزدیک بوده و ممکن است با مشکل سلامت روان مبارزه کنند، بیان کردند. در نهایت، شرکت کنندگان با حس نیاز به منابعی برای جلوگیری و مقابله با مسائل بهداشت روانی مواجه شدند.
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان مي دهد که ورزش، يک پروژۀ اميدوار کننده و جذاب براي حمايت از سلامت روان است. نوجوانان نیاز به باشگاه ها، والدین و مربیان برای توسعه دانش در مورد سلامت روان و به ویژه استراتژی های میل برای کمک را نیز درک کردند.

Abstract

Objectives The prevalence of mental health problems among adolescents is alarmingly high. With lower rates of accessing services than young women, young men and boys represent a group at high risk of developing mental health problems. Organised sport represents one important, but under-studied, avenue for supporting mental health. This study aimed to explore adolescent males’ perspectives on sport as a context for supporting mental health.
Design Interpretivist qualitative design.
Method Participants were 55 adolescent males aged 12–۱۷ years (M = 14.73; SD = 1.67) who were currently participating in organised basketball, soccer, Australian Rules Football, swimming, cricket, or tennis. Sixteen focus groups were conducted which lasted, on average, 48 min (SD = 9.25). Data were analysed inductively and thematically, with strategies employed to enhance rigour and trustworthiness.
Results Findings indicated that these adolescent males perceived sport to be an engaging vehicle for supporting mental health, particularly in teams, and through interest in elite athletes’ mental health. They considered coaches and parents/family to be key support individuals. In addition, these adolescents expressed a need to know how to help individuals close to them who may be struggling with a mental health issue. Finally, the participants perceived the need for resources to prevent and cope with mental health issues.
Conclusion This study suggests that sport is a promising, and potentially engaging avenue for supporting mental health. Adolescents perceive need for clubs, parents, and coaches to develop knowledge around mental health, and in particular, desire strategies for providing help.

نمونه ترجمه مقاله:

WHO سلامت روانی را به صورت “حالتی از وضعیت سلامتی که در آن فرد توانایی های خود را درک می کند، می تواند از عهده فشارهای عادی زندگی برآید، می تواند به صورت مفید و سودمند کار کند و به جامعه خود کمک کند” تعریف می کند (2004، ص 10). این تاکید بر قابلیت عملکرد و توانمندی، مستلزم توجه به حضور (یا عدم وجود) وضعیت سلامت و مسائل سلامت روان است (Keyes، 2002). شیوع مشکلات سلامت روان در میان جوانان و نوجوانان بالا است، به عنوان مثال، در استرالیا 14٪ از کودکان و نوجوانان در معرض مشکلات سلامت روانی هستند (Lawrence et al.، 2015). اختلالات روانی دوران کودکی در نوجوانی نمود پیدا کرده (Gonzalez، Alegria، & Prihoda، 2005) و به عنوان یکی از برجسته ترین مشکلات در بیماری جوانان شناخته می شوند (Patel, Flisher, Hetrick, & McGorry، 2007). علاوه بر این، نیمی از اختلالات روانشناختی قبل از سن 14 سالگی شروع می شوند (Kessler et al.، 2007). مشکلات سلامت روانی که در دوران نوجوانی تجربه می شوند، می توانند در درازمدت تاثیر گزار باشند، زیرا آنها احتمال کامل کردن مدرسه، دستیابی به اشتغال و مشارکت به عنوان یک عضو مهم و سودمند جامعه را همراه با هزینه های قابل توجه برای کیفیت زندگی، کاهش می دهند (Kieling et al. ، 2011).

مردان و پسران جوان، گروهی هستند که بیشترین خطر ابتلا به مشکلات روانی و خودکشی را در یک سوم کشورهای توسعه یافته دارند (سازمان بهداشت جهانی [WHO]، 2014). به عنوان مثال، در استرالیا، احتمال اینکه نوجوانان پسر مشکلات مربوط به سلامت روان را تجربه کنند بیشتر از دختران نوجوان است (9/15٪ در مقایسه با 12.8٪؛ Lawrence و همکاران، 2015). پسران نوجوان همچنین در مقایسه با دختران به میزان کمتری از دیگران کمک می گیرند (گونزالز و همکاران، 2005) و کمتر به دنبال کمک از خدمات حرفه ای هستند (Lawrence et al.، 2015). نوجوانان پسر همچنین سطوح بالاتری از حالت های نگران کننده در مورد مشکلات سلامت روان را نشان می دهند (Lawrence et al.، 2015). مشکلات نسبتا بالای سلامت روان، عدم کمک گیری و حالت های نگران کننده بیشتر، باعث می شود که پسران و جوانان آسیب پذیر باشند و بنابراین نیاز بیشتری به مداخلاتی دارند که سلامت روان را اولویت بندی می کنند.