BACKGROUND:

There has been a dramatic increase in the number of hospital-acquired infections, which is linked to the pandemic of multidrug resistance. Clinical environments provide an ideal reservoir for the growth, proliferation, and transmission of pathogenic organisms, including bacterial and yeast species. Consequently, the need for improved, effective disinfectants is of paramount importance.

METHODS:

Studies were conducted to assess the efficacy of chemical disinfectants-peracetic acid and triameen-on microbial strains. Testing included the assessment of antimicrobial and antisporicidal activity of disinfection solutions performed on a range of clinical isolates that pose a high risk for patient morbidity in clinical settings.

RESULTS:

Both chemical disinfectants successfully inactivated all test strains, with peracetic acid showing a greater level of antimicrobial activity. Escherichia coli proved most susceptible when assessed by the Kirby disk diffusion, suspension, and medical suspension assays with the greatest reduction in cell viability achieved. Antibiotic-resistant Enterococcus and Staphylococcus aureus strains showed greatest resistance to both disinfectants.

DISCUSSION AND CONCLUSIONS:

Test chemicals show potential to act as intermediate-level disinfectants inactivating vegetative microorganisms and bacterial spores on clinically relevant strains where they show potential as a preventative measure in relation to nosocomial infections.

نمونه ترجمه مقاله:دانلود ترجمه مقاله پاتوژن های میکروبی

تعداد عفونت­های بیمارستانی (HAIs) در سالیان اخیر، با سطوح غیرقابل قبول ناخوشی و یا مرگ و میر، افزایش چشمگیری داشته است. این همه­گیری نتیجه­ی مستقیم مصرف بی رویه­ی آنتی بیوتیک، مقاومت باکتریایی متعاقب آن و درنتیجه، مقاومت چنددارویی است. بعلاوه، شرایط درمانگاهی بعلت همجواری بیماران با هم و ماهیت عمومی درمان عفونت، محیط ایده آلی را برای رشد و تکثیر ارگانیسم های عفونی فراهم­می­کنند. همچنین، خطر عفونت و بروز بیماری بیمارستانی با پروسیچرهای جراحی- دارویی و ورود ارگانیسم­های پاتوژن همچون انتروکوکسی مقاوم به وانکومایسین (VRE)، استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA)، اشریشیاکلی و گونه های کاندیدا از تجهیزات تهاجمی آلوده، سطوح و پرسنل مرتبط است.

مقاومت این ارگانیسم ها و همتایان بیوفیلمی و یا اسپور به معنی خطر همیشگی عفونت است. براساس تخمین ها، HAI ها سالانه میلیاردها هزینه به انستیتوهای پزشکی تحمیل­می­کنند و مسئولیت قانونی کاهش یا حذف خطر بروز HAI با سازمان­های مراقبت­های پزشکی است. بنابراین، پیشگیری از عفونت­های بیمارستانی چالش عمده­ای است که از اهمیت زیادی برخورداراست. معرفی و عرضه­ی فرآورده­های ضدعفونی موثر برعلیه شیوع گونه­های پاتوژن، مقاومت متقابل و پیشگیری از عفونت بیمارستانی همچنان ادامه دارد.

انواع محصولات زیست­کش درمقابله با عفونت­های درمانگاهی با قابلیت ضدمیکروبی متوسط تا ناکافی دردسترس هستند. این میکروب­ها معمولاً حاوی 1 ماده­ی شیمیایی یا بیشتر همچون الکل­ها، فنل­ها، ید و کلر هستند که درطی صدها سال، و اخیراً اسیدپراستیک استفاده­شده­اند. اتحادیه­ی اروپا درطی سالیان اخیر بایدها و استانداردهای مربوط به فعالیت­های ضدمیکروبی ضدعفونی­کننده های بکاررفته در محیط­های پزشکی را وضع کرده است. بعلاوه، مراکز پیشگیری و کنترل بیماری دستورالعمل هایی را وضع کرده اند و تمیزی و ضدعفونی کامل سطوح تجهیزات پزشکی و محیط بصورت منظم بعنوان معیار پیشگیری توصیه­می­شود. تلاش­های مستمر درراستای بهبود ضدعفونی دوسویه­ی سطوح برای نیل به این توصیه و کاهش بروز HAIها لازم است.

بنابراین، هدف از این بررسی ارزیابی پتانسیل جاری ضدعفونی­کننده های شیمیایی جدید روی سویه های میکروبی مطرح درمانگاهی بود. آزمایش با سوسپانسیون مناسب، سوسپانسیون دارویی و قیاس­های حامل برای ضدعفونی کننده ها، سطوح، اسپورهای باکتریایی و سطوح دارویی انجام شد. محلول­های تست حاوی غلظت­های متنوع از اسیدپراستیک یا تری­آمن بعنوان اجزای ترکیبی فعال بودند. اسیدپراستیک اکسیداینده­ی قوی قادر به اکسایش غشای خارج سلولی میکروارگانیسم­ها براساس انتقال الکترون­ها به سلول میکروبی، و لذا غیرفعال شدن سلول است.